SON DOKUNUŞ

● | 3 | ●

Sabah gözlerimi araladigimda odamda kimse yoktu. Oh be bari duş alayım kimse yokken!

Saçımı kuruladım. Tam yatağa ilerliyordum ki, aşağıdan bol kahkahalar geliyordu. Herkes eğleniyor tabiiki. Ayağım agirdigi için ben anca yarın çıkarım.

Balkondan bakmaya karar verdim. 2 3 adım sonra balkona çıkmıştım. Etraftaki insanlar, çocuklar, yaşlı amcalar,teyzeler.. Herkes çok eğleniyordu..

Havuzun biraz ilerisinde bahçe gibi biryerde agaclar vardı sırayla dizilmişti hepsi işte orada çocuklar top oynuyordu.

Çok egleniyorlardı. Dizilmiş ağaçların birinde bir teyze ile amca birbirlerine sarılmış yerde oturuyorlardı. Çok güzel bir tablo. Tamamen aşk ve mutluluktu.

Gözüm diğer ağaçların birinde yerde oturan bir adam ve onun kucağında oturan bir kıza takıldı. Birbirlerini öpüyorlardı.

Kız gözüküyordu ama adam gözükmüyordu. Kızın saçları adamı kapatıyordu. Adam kızın saçlarından bir tutam alıp kulağının arkasına itti.

"Aman Allahım!"

"Bu ... bu ... Batuhan!"

"Yanlış görüyor olabilirim. Sonuçta uzak mesafedeyim."

"Hayır hayır! Bu o.."

"Yok değil, öyle biri değil Batuhan! Ondan beklemem."

"Neden beklemeyim ki? Onu tanımıyorum bile."

Tekrardan ağacın oraya baktım. Kızın elinden tutmuş kızı cekistiriyordu.. Evet yaklastikca daha belirginleşiyordu.

"Allah kahretsin ki o!"

"Ne bekliyorsun ki aptal kafam! Oda aynı bok, oda diğer erkekler gibi."

El ele otelden içeri girdiler. Kesin odaya geliyordu. Emin olmam gerekiyor. Ne yapsam ne yapsam? Kendi kendime konuşuyorum ya!

"Evet buldum. Batuhanla odalarımız yan yana."

Hemen odamdan çıktım. Ve bu duvar diplerinin kosesine saklandım. Evet gözükmüyorum eminim! Bu yaptığım doğru mu? Bilmiyorum ama emin olmamı sağlayacak!

En fazla 5 dakika beklemiştim. Belkide daha az! El ele ilerliyorlardı. Tam odanın kapısının önünde kızı durdurdu. Ve 10 15 saniye öptü.

Sonradan kıza birşeyler söyledi ve onu odaya soktu. Sonradan benim odama girdi ve kapıyı kapattı. Beni kontrol ediyor dimi kızı gormeyim diye!

Hemen ardından odama daldım. Bakalım ne uydurucaktı?

"Noldu Batuhan?"

"Hiç seni merak ettim. Nerdeydin?"

"Önemli bir işim çıkmıştı."

"Batuhan.. Havuza inelim mi? Hem bende biraz hava almış olurum."

"Hayır! Olmaz.. Çünkü ayağın hala kötü. Anca yarın."

Nefret ediyorum senden Batuhan.

"Tamam o zaman, benimle kalsana film izleriz telefondan."

"Ya benim uykum var, bir saat felan uyurum. Sonra izleriz olur mu?"

"Peki."

Elimle kapıyi gösterdim. Sonunda anladı,gitmesi gerektiğini! Odadan çıkar çıkmaz gözyaşlarım yere düştü. Istemsizce dökülüyorlardı..

Hayır ağlamak neyin nesi.. Daha 3 gün oldu daha. Bu kadar kapılman acayip derece saçma.. Yarım saat olmuştu.. Gelecekti ama biliyorum.. Belkide , gelmeyecek.