"Kabul ediyorum" ne kabul mu ediyorum hangi ara agzimdan boyle sey cikti ya. Ne yaptim ben.
"Gercekten mi cok tesekkur edoyorum" dediginde bir sey dememe firsat vermeden beni kollarinin arasina almisti. Ah o koku. Okyanus gibi...
"Gercekten sana minnettarim. O zaman bu aksam ki dogum gunu partisine benimle gelirsin degil mi? Hem o da orda olacak"
"Ne hemen bu aksam mi?"
"Tabi eger istersen"
"Olur. Peki." ah tanrim. Gercekten de bugun agzimdan cikani kulagim duymuyordu. Ne yapacam ben simdi.
"Ben saat 6 gibi seni evinin onunden alirim prenses. Gorusuruz." prenses mi sensin prenses. Yuzume zoraki bir gulumseme yerlestirip kalktim ve odaman ayrilisini seyrettim. Evet evet yanlis duymadiniz odamdan benim yorulmama gerek yokmus o gelirmis ayagima kadar. Bay dusunceli...
Telefonumu elime aldigim gibi Basagi aradim ve ona icinde bulundugum felaketi anlattim. Telefonu kapattiktan iki dakika sonra Basak bizdeydi. Evlerimizin yakin olmasinin avantajlari. Gelirken yaninda birkac parca kiyafet getirmeyi de unutmamisti tabi. Birkac elbiseyi denedikten sonra en uygununun siyah bir tulum olduguna karar verdik guzelce sacimi da yapip hazirlandiktan sonra aynadan uzun uzun kendimi izlemeye basladim. Gercekten de ilgi cekici ve etkileyici olmustum. " Abim mesaj atti seni asagida bekliyormus." hemen Basak in yanagina bir opucuk kondurup asagi indim. Kalbim gogus kafesimi delecekmiscesine carpiyordu. Hayallerimin basrolunu daha fazla bekletmeden kosar adimlarla kapiya kostum...
Kombin yukarida
