Medya Emir Karahan
Ertesi gun okulda Emir e duydugum onemsiz ofkenin hirsiyla Emir in hic hoslanmadigi Kivanc in yanina oturdum ve ogle arasinda birlikte yemekhanede bir seyler icme teklifini kabul ettim. Sabah Emir i yine o esmer kizla gormustum. Bu ona olan hirsimi arttiriyordu. Acikcasi ona duydugum ofkenin gereksizliginin farkindaydim. Ne de olsa benimle arasinda hicbir sey yoktu. Istedigi kizla istedigini yasayabilirdi sonucta. Beraber oynadigimiz oyun bize birbirimizin hayatina karismak gibi alternatifler vermiyordu.
Karsimda heyecanla bana cocuklugunu anlatan Kivanc i yarim yamalar dinleyebilmistim. Acikcasi aklimda kalan tek kismi ortaokuldayken benden hoslandigini anlattigi kismiydi. Birden elini benim masanin uzerinde yumruk yapmis oldugum elimin ustune koydu. "Bak Yesim bu soylediklerim seni nasil etkiler bilmiyorum ama Emir ile sevgili oldugunubildigim halde bir engel gormuyorum. Cunku-cunku seni gercekten cok seviyorum. " agzimi acip cevap verecekken tepemizde yalandan bir oksuruk ile bize bakan Emir ile goz goze gelmem ve refleks olarak elimi Kivanc inkinin altindan cekmem ayni anda oldu. Emir elini bana uzattti. Ben de hic dusunmeden elinden tutup pesinden gittim. Arkamizdan bize saskin saskin bakan Kivanc in bakislarini yok saymaya calisirken
