#26

808 20 11
                                    

“Padilla! Malapit na ang game natin. Pumili ka na ng number.” Sabi ni Coach. Malapit na kasi yung basketball game namin. Sa Tuesday na nga eh, kaya pinapapili na kami ni coach ng number.  Syempre ang pinili kong number ay special saakin. 

“#26, Coach.”

“Okay. Don’t forget that the game is on Tuesday, Padilla.”

“Yes Sir.” Agad naman umalis si coach.

Umupo na ako nun. Kinuha ko phone ko at chineck ito. Uy. May nag BBM.

*ding*

BBM [1]

Kathryn Chandria

Daniel John!! Where are you? :*

Daniel John

Kathryn Chandria!! Nasa school. Preparing for the upcoming basketball game. Ikaw? :*

Kathryn Chandria

Nasa bahay po. Game?

Daniel John

Oo. Sa Tuesday. Punta ka ha?

Kathryn Chandria

Hala. Lalabas kami ni Mommy. :(

--

Noooo. Wala na akong inspirasyon this game, nandyan pa naman kasi siya palagi eh. #26 pa naman number na pinili ko. Alam niyo ba anong significance ng 26 sa akin? Este, saamin? Birthday ko at Birthday nya. Iba lang yung month namin. Meant to be kasi kami ni Kath! :P

--

 

 

Daniel John

HAAAAAAAH?! Ayoko na tuloy maglaro. :( #26 pa naman yung Jersey Number ko. Kasi number natin yun.

Kathryn Chandria

Kilig naman ako. Na gi-guilty tuloy ako, Baby Batman! Hug nalang kita. *huuuuuug*

--

Hayy. Nawalan na tuloy ako ng ganang maglaro. Gusto ko nandun si Kath-Kath, para may inspirasyon ako. Para may magcheer sa akin ng sobra2x na daig pa ang isang stadium na puno ng fans ko. :(

--

Daniel John

*huuuuuuuugs* back. Sige nalang. Labyu po, Ms. Jebs. :*

Kathryn Chandria

Eh. Labyu too. :*

-

DAY OF THE GAME

“Hoy, Padilla! Umayos ka nga ng laro!” sigaw ni Coach. Tumango lang ako.

Coach naman eh. Di ako inspired eh. Sa text lang kaya yung hug namin ni Kath.

Sa totoo lang, hindi talaga maayos ang laro ko ngayon. Paano ba naman kasi, wala si Ms. Jebs. Amp. Tawagin niyo man ako na corny, pero yun yung totoo. Palagi kasi siya nandyan eh, hindi na tuloy ako sanay na wala siya.

Maglalaro na sana ako ulet nung nag time-out yung kabilang team. Bumalik muna kami sa bench ng team namin.

“Padilla!! Umayos ka nga. Problema mo?” Sermon ni Coach. -.-

“WALA KASI SI KATHRYN!” asar ng mga team mates ko. Mga sira talaga ‘to. Tiningnan ko sila at pinakita ang kamao ko. Tawa pa rin sila ng tawa. Tiningnan ko ulet si coach. Nagbuntong hininga lang siya.

“Wag mong idamay ang team, Padilla! Okay?!” galit niyang sabi sa akin.

“Yes, Coach.” Sabi ko nalang. Wala naman akong magagawa eh.

*priiiiiit* (A/N: Tunog yan ng pito ng referee. XD )

Start na ulet ng game. Tumayo na ako at naglakad papunta sa basketball court.  May biglang sumigaw . Kilalang kilala ko yung boses na yan. Yan yung boses na kumokumpleto ng araw ko. Yan yung boses na pinapasaya ako. Yan yung boses ng mahal ko. Yung may ari ng boses na yan ay si Kathryn Bernardo.

“WOHOO! #26! GO #26! ANG PINAKA GWAPO AT PINAKA MAGALING SA LAHAT! WOHOOOO! GO PADILLA!! AYLABYUUUU! DI KITA KAYA TIISIN EH. BUTI NALANG MAY GINAWA SI MOMMY KAYA MAKAKA-ATTEND AKO. WOHOOO! GO DANIEL! I LOVE YOU FOREVER!!!”

At yung sinigaw nya ang nagpanalo sa team namin. ;)

---

First ever one shot. Yey. Comment what you think. :b

Dedicated to: misspotchi . (External Link) She helped me construct this story kasi. Thanks, Baloon. >:) btw, Read her stories guys. "Changing Me", "I'm a Time Traveler", tsaka yung One shots nya. Salamat! :*

(c) mrsfangirl

One-Shot Stories. (Collection)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon