*AOUI 'S POV*
pauwi palang si luhan..
"bye aoui.." -luhan
"babye"
hinatid ko si luhan sa may gate..
ganun talaga..
naabutan ko naman si sehun na nakatingin saamin ni luhan mula sa veranda..
ang di ko magets kung bakit ganun siya..
parang kakain ng buhay kung makatingin..
bat parang galit na galit siya kanina pa...di ba nag usap na sila ni luhan??
pumasok naman ako sa lloob ng bahay at dumiretso ng veranda..
naabutan ko naman si sehun na nakapatong ang paa sa taas ng table at nakatingin sa may dagat..
ang gwapong tignan pero ang lungkot lang eh...
"sehun can we talk??"
wala siyang ginawa kundi tignan lang ako at tumingin uli sa may dagat
"sehun ano ba ang problem mo??"
".........." -sehun
ano ba...hangin lang ba ako ....pansinin mo naman ako..
"sehun..."
"..............." -sehun
lumapit ako kay sehun at nilapit ang bibig ko sa tenga niya..
"SEHUNNNNNNN"
"aoui..hindi ako bingi.." -sehun
"eh bat di mo ako pinapansin"
"ako ang di mo napapansin" -sehun
"ano ba kasi problema mo???wag mo namang itago dahil nahihirapan akong hulaan yun"
"di mo ba nakikita ...ikaw ang problema ko...kayo ni luhan...." -sehun
*SEHUN 'S POV*
"di mo ba nakikita ...ikaw ang problema ko...kayo ni luhan...."
ibinaba ko ang paa ko na nakapatong sa table..
magwowalk out sana ako ng natigilan ako ng magsalita si aoui
"sehun??" -aoui
ang sakit lang eh...
nanatili akong nakatalikod
"ano ba ang meron siya na wala ako??kaya ko naman baguhin ang sarili ko ah.."
" sehun.. " -aoui
humarap naman ako kay aoui at hinawakan siya sa braso
"BAT DI NALANG KASI AKO AOUI???AKO NALANG...."
"sehun nasasaktan ako...aray.." -aoui
"aoui..mahal kita...kaya kitang mahalin higit pa sa pagmamahal na ibibigay ni luhan..ako nalang "
"s-sehun nasasaktan ako...*sob* "
mas lalo ko pang hinigpitan ang hawak ko kay aoui..
napagbuntungan tuloy siya ng selos..
"mahal ko siya.,,di ka ba pwedeng maging masaya man lang??" -aoui
"PAANO AKO MAGIGING MASAYA KUNG SA BAWAT NGITI MO AY TINATAGO KO ANG SAKIT NA NARARAMDAMAN KO??"
binitiwan ko naman ang braso ni aoui at nailapat ko ang kamay ko sa noo ko..
naramdaman ko nalang na may tumulong luha sa mata ko..
ngayon lang ako nag kaganito ah...
"minahal mo ba ako??"
"........................" -aoui
"ayus lang kahit wag mo nang sabihin"
umalis ako..
dahil siguro sa galit ay nagsimula ng lumabas ang matatalim ko na kuko..
"sehun mahal naman kita eh------..." -aoui
"AOUI KUNG SASABIHIN MONG MAHAL MO AKO BILANG KAIBIGAN TUMAHIMIK KA NALANG...nasasaktan ako aoui..and you're too dumb para mafeel yun kasi wla ka namang ibang laman ang puso mo kundi si luhan.."
*AOUI 'S POV*
"sehun mahal naman kita eh------..."
"AOUI KUNG SASABIHIN MONG MAHAL MO AKO BILANG KAIBIGAN TUMAHIMIK KA NALANG...nasasaktan ako aoui..and you're too dumb para mafeel yun kasi wla ka namang ibang laman ang puso mo kundi si luhan.." -sehun
ang bulalas sakin ni sehun..
nagulat naman ako ng humarap siya sakin..
kita ko kung paano siya nagtransform into werewolf..
naout balance naman ako dahil sa pag kagulat...
after nun ay nagkatinginan kami ni sehun at tumalon siya mula sa veranda..
" *sob* confuse ako sehun..."
di ko madetermine kung mahal ko si sehun..basta nagkicare ako kay sehun..
when it comes to luhan..ganun din..
whaaaa..bakit ganito???bat ako nahihirapan??
"are you ok??" -kuya kai
"kuya?? *sob* "
niyakap naman ako ni kuya at kinausap..
somebody help me...bakit ganito ako???bakit ganito ang nafifeel ko??
mahal ko ba si luhan o si sehun??
*SEHUN 'S POV*
umalis ako sa may bahay...dumito ako sa may gubat..
nagpakaisa..
ang sakit eh..
bakit kailangan maranasan ko toh???
pinahid ko naman ang luha na tumutulo sa mga mata ko...
nagmumukha na akong bakla dito...whaaa
"crying over her??"
inangat ko ang ulo ko at nakita ko siyang nakatayo malapit sa punong kinauupuan ko...
"xiumin???"
"iiyak ka na lang ba??kung ako sayo ipaglalaban ko siya dahil baka sa mga oras na ito ay pwedeng malagay sa panganib si aoui" -xiumin
"huh??ano bang pinagsasabi mo??"
