*MASTER LUKE 'S POV*
bwahahahaha..kawawang bata..
hindi man lang niya narealize na ako ang kontrabida sa story na to...
hmmm ilang panahon na lang at mapapasakin na rin ang kapangyarihan niya...ako na ang magiging makapangyarihang nilalang..
makapaghihiganti na ako..sa ama niya at sa taksil niyang ina...
--------flashback-----------
"i love you kiara..happy anniversary"
ika 4th anniversary na namin ngayon ni kiara
"uy dude buti naman at nandito ka..."
"*smile* " -adrian
"sandali lang kunin ko lang ang regalo ko kay kiara"
"sure bro" -adrian
oo 4th anniversary na namin...pero iba na ang nararamdaman ko eh..para bang may kung ano...
lumalamig na rin ang pakikitungo ni kiara sakin..
matapos kong kunin ang singsing ay bumalik ulit ako sa may veranda..
magpopropose ako ngayon kay kiara..nakakakaba pero kaya ko to..
"kailan natin sasabihin adrian??" -kiara
bulalas naman ni kiara..
"ano ba ang sasabihin niyo??"
agad namang punaunahan si adrian at napahawak si kiara sa braso ni adrian at hinawakan naman ni adrian ang kamay ni kiara
"uhm....lu-luke..." -kiara
nagkatinginan naman ang dalawa..
"mahal ko si kiara luke...sorry.." -adrian
"mahal ko rin si adrian...sorry luke...minahal rin kita pero mas minahal ko si adrian..lagi ka kasing wala ..si adrian lang ang nagpahalaga sakin" -kiara
"pero-----"
"sorry luke..ayaw ka naming saktan..pero mahal namin ang isa't isa" -adrian
"I'm 2 months pregnant luke at si adrian ang ama.." -kiara
"no...it can't be..mahal mo ako di ba..."
"luke...ikakasal na kami...hindi ko na kaya makisama sayo...sorry again" -kiara
umalis ako sa harapan nila...
sinubukan akong huwag paalisin nila adrian
hinawakan naman ako ni adrian sa balikat pero hindi ako nagpapigil
ang sakit eh...
lagi nalang si adrian..
siya ang prinsipe ng werewolf at ako naman ang shadow sa likod ng mga vampires...tsk...lagi nalang siya...
maghihiganti ako...maghintay kayo...hindi kayo magiging masaya...sisiguraduhin kong walang kapayapaan na maninirahan sa mundo niyo habang nabubuhay pa ako..
--------end of flashback-------
magkakasama rin kayo ng mga anak mo adrian...maghintay ka lang
*SEHUN 'S POV*
andito na kami sa tapat ng bahay nina luhan
nakita ko namang lumabas ng bahay si aoui at yung tatay ni luhan
inalalayan ng tatay ni luhan si aoui habang si aoui ay balisa para bang wala sa sarili...halata mo ring kakagaling lng umiyak
"aoui"
