Sensizliğin Kor Gibi Elleri

içimde,sol yanımda büyüttüğüm sen..

İçimde,sol yanımda büyüttüğüm sen...

Yokluğunla boğuşuyorum bak şimdi! Diri diri ölüyorum hergün..Üstüme örtüğüm yorgan kefenim yastığımsa başımın altında sert ve soğuk taşlar gibi..Kimse ama kimse sen olamıyor.Kime baksam seni görüyorum ama kimse sen değil ...Sen gibi bakmıyor,senin gibi cennet kokmuyor kimse!..Gülünce hayatımda tatlı bir meltem olup esmiyor bana doğru..Üşüyorum,sensizliğin ömrümün tüm köşelerini sardığı,iliklerime kadar yokluğunu hissettiğim şu boğulsamda ölmeyi bir türlü beceremediğim hayatta üşüyorum.Ah bi gelsen şu kapıdan içeri bir girsen..Bni kollarına alıp sımsıkı sarılsan,hiç bırakmasan keşke beni.O an kıyamet kopsa dünya yıkılsa ama sen bana sımsıkı sarılmaya devam etsen.Ben varım ölümün bile bizi ayırmaya yetmeyecek gücü desen..sensizliğin ayağıma çelme takıp düşürdüğü şu yanlızlık yolunda elimi tutup kaldırsan beni..Kalk desen!..Kalkta bizi bekleyen şu aşkın kollarına gidelim..Ucunda ölüm bile olsa gözümü kırpmadan gelirdim seninle..

Kan revan olmuş zincirler içerisinde bir bardak suya hasret gibi seni sayıklıyorum..Gel diyorum sevgili gel de al beni şu SENSİZLİĞİN KOR GİBİ ELLERİNDEN ..!