Isaac
bugün kasabadan
haber geldigelmişsin
bana neden
mektup yollamadın?mutluyum ama sevgili'm
beni buradan
kaçıracağından mutluyumartık çürük bir bedene
sahip olmayacağımdan
senin öpücüklerinle
güne uyanacağımdan
mutluyumIsaac
burası çok karanlık
ne yazdığımı okuyamıyorum
ama sen anlarsın
değil mi?
Asaad beni depoya kilitledi
o gelmeden önce
defterim ve kalemimi
kolilerin arkasına
saklamıştımah pekala
seni seviyorum
-
ah benim acısı bitmez yaralarım
ilhamımdınız oysa ki
nasıl da göçtünüz
bedenimden en içlerime
en derinlerime
en üstüne titrediğim kalbimebak şimdi Isaac
parmaklarını uzat
dokun ruhuma
nasıl da hissedemedin değil mi?
yok işte Isaac
sömürüldüm ben
burjuvalar nasıl para harcıyorsa
fakirler nasıl duaları göklere savuruyorsa
bizler nasıl kırıklarımızı içimize atıyorsak
o derece
bittim
harcadı(lar) benisabahı beklemekten
yoruldum
Güneş çok tembel
iş olsun diye
yolluyor gökyüzüme
bulutları
fırtınaları
bana içimdeki fırtına
yeter de artar Isaac
bir tanesine daha gerek yok
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sabahın ilk gözyaşları
Poetryhani okyanuslar sadece mavi olurdu Isaac? senin yeşil gözlerinin güzelliğinde yüzerken boğuldum ben, benim okyanusum senin yeşil gözlerindi, başımı koyduğum yastık dizlerin, gökyüzüm tenindi.