Always and Forever

Chapter 4

CHAPTER 4 : (June 17, 2017)

YANNiE's POV :

"What? Huhu. Paano naman ako nito mommy?"

["Relax baby, i got this. Trust me. You'll enjoy there with your friends."]

"But mommy --"

She cut.

["No buts anak, promise di ka magsisisi. Besides, Malapit lang sa school niyo yun."]

"Fine mom. Do i have a choice? Hmm. Mamimiss po kita."

["Me too baby, make mommy's proud. You can do it. Ingat palagi huh? I'll call you later. Bye. I love you Yannie."]

Then she hung up the phone.

Waaaahhh! Mommy naman eh:'(

Paano naman ako mabubuhay ng wala ka? Wala ng magluluto, wala ng gigising sakin, wala ng dadamay sakin pag malungkot ako. Wala ng magsasabing abnormal ako dahil kapag masaya ka malungkot ako. Pag malungkot ka masaya ako.

Huhu :'(

Kung bakit kasi kailangan mo pang magtrabaho abroad.

Kung bakit kasi nasa Canada pa yung Main company natin.

Daddy, please take care of mommy there.

At dahil dun muna si mommy, kailangan kong lumipat ng bahay.

Take note : Lilipat ako with Zoe, Yumi and Aya.

Wahhh! Sana lang marunong sila sa mga gawaing bahay. Kung hindi KAWAWA kami.

Di naman daw kami pwedeng kumuha ng maid. Utos yun ng daddy ni Aya. Para daw matuto siya. Kaya ayun, umOo nalang din yung mga parents ni Yumi at Zoe.

Pati na rin si mommy.

Anong klaseng parusa to?

May nagawa ba akong mali? Hufff!

"Yannieeeeee . . . Bessy ^^"

Pagtingin ko sa may pinto si Aya pala.

"Problema mo?" Kunot noo kong tanong.

"Wala. Excited lang me. Akalain mo yun. Sa iisang house na tayo titira. Magkakasama na tayong apat. Waaaah! :)" sabay sundo't sa tagiliran ko.

"Stop it Aya. Hindi nakakatuwa."

I rolled my eyes tsaka naglakad papuntang kitchen. Kakain nalang ako. Hmm!
Stress eating. Letche!

"Eh? Ayaw mo ba kaming makasama?" Sumunod siya sakin.

"Bakit ka pala nandito?"

"Ako unang nagtanong."

"So?" I stared at her.

"Answer me first."

"Tss! It's not that i don't want to live there with you. Di ko lang makita yung buhay ko ng wala si mommy."

"Ano ka ba naman. You're not even a kid anymore Yannie. Be Independent naman. Look at me, anjan din naman palagi yung parents ko. Kulang na nga lang isubo pa nila sakin yung pagkain ko eh. But then, i want to be a responsible daughter. I want to be independent so that they will be proud of me."

Aray ko! Tagos ah.

"Okay, i'll try."

"Yan. That's my bessy. So ano nakapag ayos kana ba ng mga gamit mo?"

"Nextweek palang naman tayo lilipat. Kaya sa friday nalang siguro ako mag aayos."

"Fine."

"Uwi kana. It's already 8:35. May pasok pa tayo bukas."