GÜLÜMSEMESİNİ KAYBEDEN KIZ

229 8 1
                                    

GİRİŞ

Gülümsememi yıllar önce kaybetmiştim. Her yerde gülümsememi arıyordum ve onun zümrüt yeşili gözleriyle karşılaştığım andan beri ondan uzak durmam gerektiğini anlamıştım. Sanki onu bir yerden tanıyor gibiydim. Altın sarısı saçları mpdern bir şekilde kesilmişti, 1.85 boylarındaydı. İnceydi ama yapılı bir vücudu vardı. Ondan gözümü alamıyordum ama nereden tanıyordum? Sam miydi? Hayır, imkansız. Sam ondan daha kibar ve cana yakındı ama bu çocuk kibirli,  kendini beğenmiş ve soğuktu. En iyi şey ondan uzak durmak ve Sam'i bulmaktı. Sam de mankendi ve ona bir daha görüşeceğimize dair söz vermiştim (daha yedi yaşındaydım ama ne fark eder ki söz sözdür).

Acaba bu çocuk Sam olabilir miydi? Kaybettiğim gülümsemeyi bu çocukta bulabilir miydim? Ona güvenebilir miydim?

Bana gelince fiziğim aynı mankenler gibi düzgündü (nasıl olsa annem bir mankendi). Belime kadar dalgalı siyah saçlarım vardı. Gözlerim safir maviydi. 1.70 boylarındaydım. Ama annemle kıyaslanınca ben bir hiçtim. Annemin beline kadar düz altın sarısı saçları sanki parlıyordu ve mavi gözleri gülse de gülmesede ışıldıyordu. Tam bir meleğe benziyordu. Annemle ben çok ayrıydık. Annem beyaz kanatlı bir melek ben ise siyah kanatlı bir melek gibiydim. Neden manken olmadığımı merak ediyorsunuzdur. Aslında denemedim değil ama manken olmak için fazla aykırı bir tiptim. Nasıl olsa ben türünün tek örneği olan siyah kanatlı bir melektim.

Gülümsemesini Kaybeden KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin