Chapter 1: Gangster
"P-pwede ba a-akong sumama sayo? I want to forget this pain. Please. H-hindi ko na kaya, Bel. Hindi ko na kaya, a-ang sakit." Na-iiyak na sabi niya sa'kin.
"What about your........ parents?" Tanong ko sa sa kanya.
"B--bel....... h-hindi ko sila totoong magulang! Wala silang paki-elam sa'kin!! Hindi...... hindi ko alam kung s---sino ba talaga ako!?" Sabi niya habang umiiyak sa harapan ko.
"Sige, bukas na yung flight natin. I don't know kung kelan tayo babalik dito. But i think it will take years bago tayo maka-uwi. I'll help you to forget that pain kung diyan ka magiging masaya." Sabi ko sa kanya at pilit na ngumiti.
"T--thank you Bel! Thank you!" At niyakap niya ako ng mahigpit.
~*~
Pero ngayon, hindi na kita makilala. Ang laki ng pinag-bago mo. Kung alam ko lang kung ganto mangyayari sa'yo sana hindi nalang kita sinama.
"Hey! Kanina pa kita tinatanong!! What do you want? Blue or black?" Tanong ni Andrea. Tsaka ako nabalik sa realidad ng magtanong si Andrea sa'kin.
"Uhmm. K--kahit ano." Sabi ko at tsaka ngumiti ng pilit. Agad akong tumingin sa malayo.
*kring* *kring*
*kring* *kring*
"Hello?" Sagot ni Andrea sa phone niya. "What?!! Sige sige. On my way there." Baba niya sa cellphone niya. Pinagmamasdan ko lang siya. Nandito pala kami sa mall para mamili ng mga damit.
"We need to go. May sumugod daw sa H.O natin at si Angel lang yung nandon kasama ang mga bata." Seryosong sabi niya. Kaya naman tumakbo na kami papunta sa parking lot.
(H.O - Hide out)
What the heck? Ang daming baguhan sa'min tapos may susugod. Tsss.
"Sino yung tumawag?" Tanong ko sa kanya nang maka-sakay na kami sa sasakyan.
"Uhmmm. Si Lalaine." Maikling sagot niya habang nag d-drive.
"Nasan daw siya?" Tanong ko na naman ulit. Nasan naman siya? At nakuha niya pang tawagan kami habang nakikipaglaban?
"Clinic sa H.O, maraming nasugatan dahil sa pag sugod ng ibang gangs." Sagot niya at tumango nalang ako.
"Who the heck are they?" Inis na tanong ko sa kanya. Kakatapos lang ng laban nung isang araw meron na naman ngayon. Yung totoo kelan titigil ang gulo?!!
"Tss. Dapat masanay ka na Ysabela Fontanilla!! Pinasok natin 'to at anong maaasahan natin? Diba gulo lang. Trouble.... Trouble..... Trouble." Sabi niya at ngumiti. We are gangster. Yes! GANGSTER. But it does'nt mean na masama kami. We need to help other people who are in trouble. Tapos kami pa yung napapasama. Funny, right? Tinutulungan namin yung ibang tao para hindi mapahamak pero kami ito nag fi-feeling super hero. Nagtatago dahil maraming nagagalit samin dahil hindi natutuloy ang masamang plano nila. Tsss.
"Ow. And don't forget na si Angel 'yon at dapat wala tayong ipag-alala dahil kahit gaano karami yung sumugod sa Hide Out natin makakaya niya yun mag-isa." Sabi ko sa kanya.
"Oo nga kaya nga niya!! Pero alam mo naman na pinagbabawalan na pumatay!! Alam natin ang takbo ng utak non!! Paano pag nakapatay siya?! Pagtatakpan natin? Huh?!! Ilang beses na siyang muntik makapatay dahil sa pesteng galit na yan!! Ilang beses ko kasing sinabi sayo na delikado pag sumali tayo sa gangster?!! Tapos sinama mo pa siya!." Sigaw niya sa'kin. Number 1 rule namin ay bawal pumatay. Para hindi namin magamit ang kakayahan namin sa masamang paraan.
