"ah ganun po pala ang nangyari.." tatango tangong sabi nung nag interview.
"kakilig naman yun" naririnig kong sabi ng ibang staffs.
ngumiti na lamang ako. Kung alam lang nila. Kung kinikilig sila eh lalo naman ako.
" maam kailangan niyo na pong isuot ang gown niyo"
"ok"
oo gown. BAKit? kasi debut ko ngayon. Charot! siyempre kasi kasal namin ni honey.
3 taon na ang nakalipas mula noon pero isa lang ang masasabi ko. Some things will never really change.GAya ni honey. simula noon hanggang ngayon ay sweet pa rin siya. Sa talong taon na relationship namin, walang araw na dumaan na hindi niya naiparamdam sa akin kung gaano niya ko kamahal. Actually, sobrang hirap ng set up namin nun. Nasa australia siya para mag aral tapos ako nandito sa pilipinas at nag aaral din LDR kami kung baga.Pero kahit ganon hindi kami naghiwalay. Siguro maraming nagtatanong kung paano namin yun nagawa. Simple lang. TIWALA. Tiwala ang kailangan niyo. Basta kasi may tiwala kayo sa isa't isa malalampasan niyo ang lahat ng poblema.
"maam 30 minutes before the wedding po"
Tumango na lamang ako.Maya maya ay tumunog ang phone ko.
HONEY<3 calling...
answer reject
sinagot ko ang tawag niya.
"hello"
(honey, youre not going to runaway,arent you?) kinakabahang tanong niya
"hahahahaha" napatawa talaga ako.
(why are you laughing? answer my question please) frustrated na sabi niya.
" of course not..i am not going to run"
(good) sabi niya mula sa kabilang linya.
(honey, i fart you) sabi ko. Wala naglalambing lang hihihi..
I fart you talaga iyon. Nagsimula kasi iyon sa biruan naming dalawa. AYaw kasi namin ng i love you kasi common na. KAya nag isip kami ng bago. We came up with i heart you. TApos noon lagi niya akong inaasar nang fart girl. One time i fart you yung nasabi niya kaya pareho kaming natawa. TApos ayun naging i love you na namin siya.
(i fart you too, honey)