Destiel//Texting

//FİNAL//

Dean koştu koştu ve koştu. Ne yapacağını bilmeden nereye gideceğini bilmeden koştu. Gözyaşları istem dışı akıyordu. En son yorulup kendini sokak ortasına attı. Hıçkırıkları arttı.

"Hayır, hayır. Onu kaybedemem."

İnsanların tuhaf bakışlarına aldırmadı. Telefonunun sesini duymasıyla cebinden çıkardı. Arayan Sam'di. Buna aldırmayıp tekrar cebine attı ve ayağa kalkıp yakınlardaki bir banka yürüdü. Oturdu. Başı ve gözleri ağrıyordu. Castiel tümörden dolayı iyice kötü olmuş ve hastaneye yatırmışlardı. Bunun üzerine birde kanser olduğu ortaya çıkmıştı. Doktor kurtulmasının imkansız olduğunu söylemişti. Tekrar çalan telefon düşüncelerini böldü. Daha fazla bu lanet telefon sesini dinlememek için telefonu açtı.

Ağlamaktan çatallaşmış sesiyle konuştu.

"Ne var Sam?"

"Dean neredesin? Castiel seni soruyor."

Castiel'in adını duymasıyla tekrar gözleri doldu. Onu kaybedecekti.
Doktor artık son ayları olduğunu söylemişti. Burnunu hafifçe çekti.

"İyiyim Sammy iyiyim. Sadece kafamı toplamak istedim."

"Dean Castiel seni bekliyor."

"Geliyorum."

Telefonu kapattı. Ayağa kalktı ve geri geldiği yoldan yürümeye başladı. Ellerini ceplerine yerleştirdi. Ağır adımlarla hastanenin oraya gitmeye başladı. Hastanenin önüne geldiğinde iç çekti. Castiel'in katına geldi ve kapısının önünde durdu. Sam içerideydi. Hafifçe kulpu indirdi ve içeri girdi. Castiel hafif doğruldu. Kanser ve tümör iyice çökertmişti Castiel'i. Dean'in yine gözleri doldu. Sam dışarı çıkmak için kapıya ilerledi. Durdu ve Dean'in elini omzuna iki defa vurdu ve çıktı. Dean Castiel'in yanına gitti ve oturdu. Elini avcunun içine aldı ve öptü.

"Dean."

"Efendim meleğim."

Kafasını eğdi. Konuştukça ağlayası geliyordu. Kendini kasmayıp ağlamaya başladı. Göz yaşları birer birer düşerken Castiel'de ağlamamak için zor tuttu kendini. İyi değildi, kendini iyi hissetmiyordu ama sırf Dean'i daha fazla üzmemek için iyiymiş gibi davranıyordu. Castiel kollarını kaldırıp Dean'in kafasını tuttu ve göğüsüne yasladı. Zorlukla yutkundu.

" Dean bana bir söz vermeni istiyorum."

Cevap almadı. Ama konuşmaya devam etti.

"Ben öldükten sonra kendine başka birini bulup aşık olacaksın. Beni unutmaya çalış. Tamam mı?"

Bunu demek inanılmaz ağır gelmişti. Gözleri doldu.

Dean duyduğu sözlerle anında kalktı. Ellerini saçlarına getirdi ve çekiştirdi. Ve aniden bağırdı.

"Ölmeyeceksin! Seni kaybetmeyeceğim! Tüm bu doktorlar aptal!"

Bir yandan ağlıyordu. Bu dedikleri ile sadece kendini kandırıyordu. Castiel'e döndü. Castiel korku dolu gözlerle Dean'a bakıyordu. Bir hışımla kapıyı açtı ve çıktı. Sam bu halini görmesiyle yanına doğru koşmaya başladı. Çünkü Dean baya hızlı yürüyordu. Sam Dean'a yetişince omzundan tuttu. Sam artık sinirlenmeye başlamıştı. Tuttuğu gibi sertçe çekti ve bağırdı.

"Kendine gel Dean! Hepimiz Castiel'i kaybedeceğimiz için korkuyoruz. Böylece sürekli çekip gidemezsin!"

Sam  bunları söyleyince Dean afalladı. Sam'i ilk defa böyle görüyordu. Sam Castiel'i kaybedeceği için mutsuzdu ama hep sakin kalmaya çalışıyordu. Ama Dean'in yaptığı şey artık tüm sınırlarını zorlamış ve patlama noktasına gelmişti. Sam hızlıca Castiel'in odasının oraya doğru yürümeye başladı. Dean'in yüzüne bile bakmamıştı.

Dean yaptıklarını düşündü. Sanırım aklını kaçırıyordu.

*******
1 Hafta Sonra;
Castiel iyice çökmüş, saçları yavaş yavaş dökülmeye başlamıştı. Dean günden güne kafayı yiyor Sam'in ise Dean'e yardım edecek gücü kalmamış arkadaşını kaybetme korkusuyla kendi çapında baş etmeye çalışıyordu. Dean her gün Tanrı'ya dua ediyor, iyi olacağına karşı ümidini kaybetmemeyr çalışıyordu. Ya da kendini kandırıyordu. Düşüncelerinden sıyrılmasını sağlayan şey Castiel'in kalp atışını kontrol eden aletin sesi olmuştu. Yavaş yavaş kalp hızı yavaşlarken hızla ayağa kalktı. Koridora bağırdı.

"Doktor! Doktor!"

Bir yandan bağırırken bir yandan ağlıyordu. Doktorların biri koşarak içeriye girdi. Cihaza baktı. Başını eğerek Dean'e baktı. Yanına doğru ilerlemeye başladı.

"Başınız sağolsun. Hastayı kaybettik."

Dean duyduğu sözlerle yere yığıldı ve öylece kalakaldı.

***********
Evet ilk defa bir kitabı bitiriyorum. Bir ek bölümde koyacağım bu arada. Ne diyeceğimi bilemiyorum ama destek veren herkese teşekkür ederim

Sizleri seviyorum. Diğer Destiel kurgularında görüşürüz. <3