Only You

BOLUM 4

Gunun aksami

Suga'dan

Guzel uykumdan kahkaha sesleri ile uyandim.Icerden bazi sesler geliyordu. Zorlukla yaragimdan dogruldum. Gelen seslere kulak kabarttim. Sanirim icerdekiler cok egleniyor cunku kahkaha seslerinin ardi arkasi kesilmiyor. Yataktan kalkip ayaklarimi zemine surterek iceri dogru ilerledim.
Salondan iceri girdigimde hep birlikte yemek masasinda yemek yiyorlardi. Jin iceri girdigimi gorunce
J:"Aaa uyandinmi Suga. Seni uyandirmayi denedim ama uyanmayinca zorlamadim" dedi. Yanlarina dogru ilerleyip bana ayrilan yere oturdum ve "Sorun degil" dedim kisaca.
Cadi kiz tam karsimma oturmustu ve yaninada digeri. Önündeki yemegi oyle buyuk bir iştahla yiyorki size anlalatamam. Yemegi cok begendigini belli eden sesler cikartarak
D:"Mmmm. Jin bu yemekler bi harika. Cok guzel ya. Nerden ögrendin boyle guzel yemek yapmayi"
Abarticak ne varki alt tarafi yemek iste. Ben daha guzelini yaparim bi kere. Ben bunlari dusunurken Jin "Begenmene sevindim Deniz. Afiyetle ye. Keske daha fazla kalsaniz burda. Senin icin yemek yapmak cok guzeldi." Su an Jin, Denizemi yürüyor banani oyle geliyor. Yok yok resmen koşuyor cadiya. İstemsizce kasilan cenemi gevsetmeye calisarak konuştum
S:"Umarim bir an once giderler."
Deniz bana dogru donerek elindeki yemek cubuklarini masaya birakarak
D:"Senin için burda kalmıyoruz yani kısacası sana meraklı değiliz."
S:"Ay sanki ben sana meraklıyım cadı"
D:"Bence meraklısın hem bana cadı diyene bak bay ego"
J:"Kıza laf atmayı kes Suga" dedi Jin
S:"Hyung bakıyorum da..."sözümü bitiremeden lafımı böldü
J:"Sakın öyle bir şey deme"
S:"Bende öyle düşünmüştüm"
A:"Hey Jin oppa bu yemekler bir harika"dedi elindeki peçete ile ağzını silerken ne yani niye bu kadar abartiyorlar ben daha güzel yemek yapıyorum bi kere
J:"Begenmene sevindim Alyacığım"dedi gülümseyerek
Onları fazla takmamaya calisarak önümdeki yemeğe odaklandım ve yemeğe başladım.
N:"Suga hyung " diyen Namjoon'a döndüm gene ne istiyordu bu çocuk...
S:"Hm?"
N:"Ee sey.. yeni MV nin rapi yazilacakti yazdın mı?"sanirim kötü bakisimdan korkmustu ve söyleyeceği cümleden vazgecmisti iyi yapmıştı yoksa o olucakları biliyordu...
S:"Hayir daha tamamlanmadi"
N:"Onu Deniz'le yazacakmişsıniz " ne diye o cadıyla rap yazıyorum ahhh tanrım...
S:"Kim dedi ?"
N:"PD'nim dedi hyung" bu adam niye kafasına göre hareket ediyor.. dedim içimden
S:"Peki yarın başlarız çalışmalara"deyip yemeğimi yemeye devam ettim...

Yemekten sonra kendimi kayıt odasına kapattım. Tam kendimi calismaya verdim işime odaklanmistim ki kapı çaldı ve ben gir demeden içeri daldı. Bilin bakalım kim bu. Evet... Doğru tahmin Bayan Cadı içeri elinde dosyalarla girdi
S:"Acaba neden gür demeden giriyorsun Hayır madem içeri dalicaksin neden kapıyı çalıyorsun" soruma gözlerini devirmek yani verdi D:" Bilmem farkında misin ama burasi kayıt odası yani en fazla ne yapabilirsin burada. Dalsam nolur yani odada çıplak dolaşacak halin yok yansıdı farkettimde bu kız zeki gerçekten
S:"Her neyse. Ne istiyorsun acaba" köşedeki sandalyeler birini çekip yanıma oturdu
D:"Su yeni yapacağın sarki varya onun için geldim birlikte yazicaktik unutmadin umarım." mümkündü unutmak diye içimden geçirip önüme döndüm o sırada elindeki dosyayı bana uzattı
D:"Bunlar benim önceden yaptığım çalışmalar bak istersen işine yarayan bişey olur umarım." bana uzattığı dosyayı alarak incelemeye başladım şimdiye kadar okuduklarım mükemmeldi tek kelimeyle ama tabiki bunu ona söylemem. Simartip başıma çıkaramam  hiç kusura bakmayın elime aldığım repi okumaya başladım. Çok güzel yazmıştı ama dikkatimi çeken şey vardı

Sosyofobi hastalığım
18 yaşımda başladı
18 yaşında bir genç kızken
İnsanlardan korkuyor
Masaları altına saklanıyordum
İnsanlardan korkuyor
Dolapların içine saklanıyordum
Kahretsin
Korkuyorum işte
Kendimden senden sizden ve onlardan
Herkesden
Beynim zehirleniyordu
Kendime gelemiyordum
Ölüyordum işte
Ölüyor...

Bu sözler kalbimde bir yerlere dokundu adeta sanki içinde bak başka biri vardı. Hiç bilmediğim tanımadığım bir Deniz vardı.
S:"Birsey sorabilirmiyim?"
D:"tabiki dinliyorum " usulca dönüp elini cenesinin altına koyup dikkatle dinlemeye başladı
S:" İnsan bu hayatta yaşadığını kağıda döker deniz. Bu yazdıklarını yaşadın mi?" sorduğum soru ile biraz gerildi oturduğu yerden doğrularak cevap verdi
D:" Şey... yani pek sayılmaz. Belki bir kısmını.."deyip ayaklandı ve kapıya yöneldi "benim uykum geldi gidiyor sen hallet gerisini diyip  acele ile çıktı. Her halinden belli etmişti kolay şeyler yasamadığını  ama şimdilik hala kurcalamayacagim bu konuyu. Elbet bir gün anlatır. Derin bir iç çekip önüme dönüp işime koyuldum...

Biraz acele yazdım kısa oldu kusura bakmayın Özür dilerim ama idare edin emin olun bundan sonraki bölümlere aşık olacaksınız bu aralar çok yoğunum en kisa zamanda yeni bölümde görüşürüz kendinize iyi davranın ♥