μα τι εννοεις;

"I don't think that you should be around each other"

Φτανοντας στο σπιτι τους, ο Οδυσσεας ανοιγει την πορτα και το πρωτο πραγμα που κανω ειναι να τρεξω στην πισω αυλη που βγαζει μπροστα στην παραλια. Βγαζω τα παπουτσια μου, το παντελονι και την μπλουζα μου και τρεχω μεσα στην θαλασσα μη μπορωντας να κρατηθω γιατι ή θα εβαζα τα κλαματα, ή τις φωνες και δεν ηξερα ποια απο τις δυο κατασταστεις μπορουσε να διαχειριστει ο Οδυσσεας στις 04:00 τα ξημερωματα. Κολυμπαω λιγο, αφηνοντας το κρυο νερο να κανει το σωμα μου να τρεμουλιαζει, και βγαινω. Ο Οδυσσεας με περιμενει απ' εξω με μια πετσετα και αφου με κουκουλωνει με βαζει στο σπιτι. Στο σπιτι τους, παντα θα βρεις μια δικια μου αλλαξια ρουχα. Το να κανω ενα ζεστο μπανιο μετα απο το θαλασσινο ειναι οτι καλυτερο. Ειχα ηρεμησει. Καποια στιγμη χτυπαει η πορτα και μπαινει ο Οδυσσεας. Μου κανει νοημα αν με πειραζει να κατσει μαζι μου. Κουναω το κεφαλι, αφηνοντας τον να κατσει διπλα μου. "Ξερεις, πιστευω οτι πρεπει να απομακρυνθεις απο εκεινον. Δεν πρεπει να τον αφησεις να σε πληγωσει οπως οι αλλοι. Νεφελη, νομιζω πως πρεπει να τον αποφευγεις". Μα πως θα το κανω αυτο; Ειμαστε στο ιδιο φροντιστηριο, σχεδον καθε μερα ολη τη βδομαδα. "Αφοσιωσου στο διαβασμα. Προσπαθησε να τον ξεπερασεις". Εχει δικιο ομως. Παντα ειχε δικιο. "Οδυσσεα;" του λεω σχεδον χωρις φωνη. "μμ;" τον ακουω να κανει καθως με κοιταει σχεδον μαγεμενος. "Μπορω να κοιμηθω μαζι σου σημερα;". Το οτι εβαλε το χερι του πισω απο το κεφαλι, δεν μπορω να το εξηγησω. Ταραχτηκε; Εχουμε ξανακοιμηθει μαζι, εννοω τοσο περιεργο ηταν; "Ε ναι φυσικα. Κοιτα παω μεχρι την καβα, δεν εχει τιποτα εδω μεσα. Θελεις κατι;". Κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου, κλεινοντας τα ματια. Τον ακουσα να μουρμουραει κατι και μετα να φευγει απο τον χωρο. Οταν βγηκα απο το μπανιο ηταν πλεον 05:30. Μα καλα, λειπει μιση ωρα. Που ειναι; Λες να επαθε κατι; Οταν πλεον πιανω το τηλεφωνο για να του τηλεφωνησω, ακουω το αμαξι του και κλεινω το τηλεφωνο πιανοντας τη καρδια μου ανακουφισμενη που ειναι καλα. Θεε μου, αν παθαινε κατι... Μπαινοντας μεσα, με βρισκει στο σαλονι καθισμενη και ερχεται και καθεται διπλα μου. Το μονο που κανω ειναι να τον αγκαλιασω. Τι του εκανα; Φαινεται κλαμμενος. Ποσο κακο του προκαλεσα χωρις καν να του μιλησω ε; Ποσο χαζη εισαι ρε Νεφελη. "Σσς μη κλαις ρε Οδυσσεα, σε παρακαλω". Τι αλλο να του πω; Πρωτη φορα τον βλεπω να κλαιει. Προσπαθει να βγει απο την αγκαλια μου, φτιαχνοντας τη μπλουζα του, ξεροβηχει και κανει πως δεν εγινε τιποτα. "Θες ενα ποτο, ή να παμε για υπνο;". Ενα ποτο θα ηταν οτι πρεπει τωρα. Ομως, το να τον βαλω για υπνο, μου φαινοταν πιο λογικο στην κατασταση του τωρα. Στελνω μηνυμα στην Μαρινα οτι θα μεινω στον Οδυσσεα ολη την Κυριακη για να μην ανησυχει και απενεργοποιω το κινητο μου. Το να ανεβασεις ενα πιωμενο-κλαμμενο Οδυσσεα στον δευτερο, θα επρεπε να ειναι ολυμπιακο αθλημα. Τον βαζω στο κρεβατι, ωραια. Τωρα πρεπει να τον γδυσω. Ή οχι; Ωραια ωραια. Ειναι απλο. Θα του αφησεις την μπλουζα και θα του βγαλεις το παντελονι για να του βαλεις μια φορμα. Δεν ειναι δυσκολο, το εχεις κανει και για τον Χρηστο, θυμασαι; Τσιλ, εισπνοη εκπνοη. Εν τελει, τα καταφερα. Τον σκεπασα με μια κουβερτα που βρηκα στην ντουλαπα, αφου εξω εκανε ακομα κρυο και στο δωματιο ειχε μια παγωνια. Οταν ξαπλωσα διπλα του για να κοιμηθω και εγω επιτελους, πλησιασε κοντα μου κ ακουμπησε την πλατη μου στο στηθος του κανοντας με να νιωσω ασχημα που τον εκανα να κλαιει. Γυρισα μερια, για να ειμαστε προσωπο με προσωπο. Τοσο ηρεμος ηταν παντα; ακουμπαω το κεφαλι μου στο στηθος του, και ακουω την καρδια του να χτυπαει σαν τρελη. Εκανες τις καρδιες δυο αγοριων σημερα, να χτυπανε σαν τρελες. Μα η καρδια του Οδυσσεα φτανει για να με κανει να νιωσω οσες τυψεις δεν εχω νιωσει ποτε μου. Φιλαω τον λαιμο του, ελαχιστα. Ενα πεταχτο φιλι ηταν, ισα ισα για να σταματησει να χτυπαει η καρδια του. Μετα τον νιωθω να χαϊδευει τα μαλλια μου και να φτανει στην πλατη μου. "Δεν μπορεις να φανταστεις ποσα ηθελα να σου πω σημερα". Μην μιλησει Νεφελη, δεν θα κανει καλο σε κανεναν. "Ποτε δεν ησουν φιλη μου γαμωτο, ποτε. Παντα μου αρεσες. Ησουν τοσο ατσουμπαλη και γλυκια ταυτοχρονα. Οταν τα ειχα με την Μαιρη, την θυμασαι την Μαιρη;" κουναω καταφατικα το κεφαλι μου, τι θα μπορουσα να πω; "Οταν τα ειχαμε λοιπον, και καναμε πρωτη φορα ερωτα, δεν ηθελα. Ηθελα να φυγω βασικα. Ηθελα να ειμαι μαζι σου. Ξερω τις φοβιες σου. Ξερω τα παντα για σενα. Καθε φορα που γινοταν με την Μαιρη σκεφτομουν εσενα. Εκεινη τη μερα στα γενεθλια μου, ειπα στην Μαιρη οτι θελω να χωρισουμε γιατι κρατιεμαι συνεχεια να μην την φωναξω με το ονομα καποιας αλλης. Με ρωτησε αν εισαι εσυ. Απο τοτε, ολοι με ρωτανε αν μου αρεσεις. Ολοι εκτος απο σενα. Μα δεν το ειδες ποτε;". Για πιωμενος πολυ μιλαει. Θελω αερα. Δεν μου φταιει σε κατι εκεινος. Ηταν λαθος να κοιμηθω μαζι του σημερα...Τεραστιο λαθος.. Οταν κανω κινηση να σηκωθω, το μονο που καταφερνω ειναι να πεσω ατσαλα πανω του και να ερθουμε προσωπο με προσωπο. Μμ η ανασα του μυριζει οπως παντα βανιλια. Η αγαπημενη μου. Μα τι εκανα; Το μονο που θυμαμαι ειναι οτι τον φιλησα και μετα εκεινον να φευγει. "Οδυσσεα; Που πας;" μονο τα κλαματα που δεν εβαλα. "Καπου μακρια σου γιατι θα σου κανω πραγματα που θα βλαψουν και τους δυο μας ψυχολογικα!". Αν ειναι να μας βλαψουν, ας μας βλαψουν μαζι. Θα το περασουμε ΜΑΖΙ. Το να τρεξω πισω του, χμ κακη ιδεα. Του αφηνω λιγο χρονο. Ουτως ή αλλως δεν θα κοιμηθει κανενας μας αποψε. Ή και οι δυο μαζι, ή κανενας μας. Επειτα, κατεβαινω στο σαλονι..εκεινος; Πουθενα. Στην παραλια. Ναι εκει ειναι. Καπνιζει. Μα το ειχε κοψει. "Παλι; Παλι το αρχισες;" τι ρωτας μωρε καημενη και εσυ; "Ναι μονο στις δυσκολες ωρες". "Οδυσσεα, παμε μεσα, κρυωνω". Χαζη, χαζη, χαζη. "Μπορεις να πας αν θες, δεν σε εφερα εγω εδω εξω". Με θυμωνεις απαπα "Οδυσσεα ειπα τωρα". Παντα γινεται αυτο που θελω. "Θα τον ξεπερασω, στο υποσχομαι!" κλεινω την πορτα πισω μου και τον ξαναφιλαω. Τελικα αυτο ηθελα ε; Ενα φιλι απο τον Οδυσσεα; Και αυτος απο μενα; "Νεφελη, ειναι πολυ νωρις..." μην μουρμουριζεις γαμωτο, αφου το θελουμε και οι δυο μας. "Δεν με νοιαζει, δεν σε ρωτησα". Επιτελους κατα τις 07:00 κοιμηθηκαμε. Το να ξυπνησουμε την Κυριακη ηταν το πιο δυσκολο πραγμα στον κοσμο.

d.