μα τι εννοεις;

-Τελευταια φορα.

Το να μενεις στο σπιτι μονος σου για καποιες μερες, στην ηλικια των 17-18 ειναι οτι καλυτερο, ειδικα αν τσακωνεσαι συνεχομενα με εναν ή και τους δυο γονεις σου. Η απουσια της μητερας μου, λογω αυτης της επεμβασης, εκανε καλο οχι μονο σε εκεινη αλλα και σε εμενα. Ο μπαμπας θελοντας και μη, θα επρεπε να παραμεινει μαζι της στο νοσοκομειο τουλαχιστον ολοκληρη την πρωτη μερα και νυχτα, αφου θα ερχοταν σπιτι ανα 6 ωρες την επομενη, ειδικα αν δεν τον χρειαζοταν εκει η μαμα μου. Η χαλαρωση που ενιωσε το σωμα μου την στιγμη που μπηκα στην μπανιερα για αυτο το αφρολουτρο δεν περιγραφεται. Χαμηλη μουσικη, ο σκυλος μου στο χαλακι στο χολ και το κινητο μου πιο διπλα για πρωτη φορα στην δονηση πραγμα που τωρα μου σπαει τα νευρα αφου το καταραμμενο χτυπαει. Πρεπει να το σηκωσω υποθετω, οποιος και να'ναι δεν εχει σκοπο να σταματησει να παιρνει. 7 αναπαντητες απο τον Οδυσσεα, 2 μηνυματα απο την Λυδια *τι θελει αυτη τωρα;* σσσσσς, αα ωραια και ενα ηχητικο απο τον Γερασιμο. Χμμ τι να κανω πρωτα; Ας απαντησω στην Λυδια.
"Εμαθα οτι η μαμα σου ειναι στο νοσοκομειο, καθε ευχη για αναρρωση. Ξερω αναστατωθηκες που με ειδες με τον Γερασιμο προχθες, αλλα ειμαστε μονο φιλοι. Αληθεια." & "Καλο βραδυ και αν θελεις κατι απο εμενα απλα στειλε μου".
Απανταω γρηγορα οτι τα βγαζω περα και μονη μου, την ευχαριστω και δεν δινω σημασια στα υπολοιπα. Ωρα για το ηχητικο του Γερασιμου ε;
"Δεν ηθελα να ενοχλησω περαιτερω για αυτο θα μπω κατευθειαν στο θεμα. Με βρηκε ο Οδυσσεας και ειπε να προσεχω. Δεν ξερω τι φαση το παιδι αλλα κανε κατι γιατι με φρικαρει. Α Νεφελη..θελω να βγουμε. Σε γουσταρω πολυ. Και εσυ εμενα, το ξερω. Καλην.."
το ηχητικο κοβεται. Ωρα αναγνωσης: 22:47 μμ. Θα αδιαφορησω. Θα στειλω μηνυμα στον Οδυσσεα.
"Ελα απο εδω Τ Ω Ρ Α!". Απενεργοποιω το κινητο. Αν θελει κατι ο μπαμπας θα παρει στο σπιτι. Δεν κανω τον κοπο να βγω απο το νερο, ουτως ή αλλως ο Οδυσσεας θα ερθει, οχι ο πριγκιππας Χαρυ. Μετα απο το πολυ δεκα λεπτα χτυπαει το κουδουνι. Βγαινω απο την μπανιερα, που πλεον το νερο της ειχε παγωσει, βαζω το μπουρνουζι μου και παω να ανοιξω. Ενας φουριοζος Οδυσσεας, εισβαλει στον χωρο λες και ψαχνει κανεναν δολοφονο.
"Κατσε παιδακι κου τι επαθες;" ρωταω και εγω σαν την χαζη.
"Που ειναι; Ειναι κανενας εδω μεσα; Σε επαιρνα και δεν το σηκωνες και μετα εστειλες το μηνυμα και το κινητο σου εκλεισε. Σε πειραξε κανενας;". Φορα πηρε αυτος. Σκαω στα γελια. Αυτος ο ανθρωπος...
"Τι;"
δεν μπορω θα πεθανω ρωταει ακομα. "Οχι δεν ειναι κανεις εδω, ειμαστε μονο οι δυο μας και θελω να μιλησουμε. Με αποφευγεις δυο βδομαδες τωρα και αν ειναι για το .." με διακοπτει
"Μην το πεις. Μην το πεις, σε παρακαλω. Ρε Νεφελη..."
"μου ειπε ο Γερασιμος οτι πηγες και τον βρηκες; Γιατι;"
τωρα με κοιταει.
"Γιατι...ε γιατι..."
κομπιαζει.
"Γιατι τι ρε Οδυσσεα, γιατιιι;".
Το να θυμωνω μαζι του τωρα δεν ειναι και οτι καλυτερο, αχ και να ηξερε, αααν ηξερε...
"Γιατι ρε Νεφελη δεν αντεχω να σε πληγωνει. Τοσες μερες μιλας με τον Χρηστο και του λες οτι σε πληγωνει αλλα δεν νοιαζεσαι για το ποιον πληγωνεις εσυ..."
οκ αυτο ηταν χτυπημα κατω απο την ζωνη.
"Και για πες μου, ποτε σου ειπε ο Χρηστος οτι του ειπα οτι ο Γερασιμος με πληγωνει;"
Δεν απανταει. Μαλλον το σκεφτεται, γιατι ξερει πως παντα θα μαθω την αληθεια με τον καλο ή τον ασχημο τροπο.
"Εε οχι ακριβως..να...διαβασα την συνομιλια σας στο facebook, αλλα ειμαι σιγουρος οτι μιλαγες για τον Γερασιμο.."
Τι μπορουσα να πω;
"Και μετα ρωτησες τον Χρηστο και σου ειπε οτι μιλαγαμε για τον Γερασιμο;;"
Ποσο πιο χαζη ερωτηση;
"Ναι αλλα μου ειπε οτι δεν με αφορα και καλο θα ηταν να σταματησω να σε αποφευγω και να μιλησουμε ομως εγω δεν ηθελα..αν εισαι αποφασισμενη να κολλησεις αλλη μια φορα με ενα ατομο που θα σε τσακισει, πηγαινε, καν'το..προσπαθησα..δυο βδομαδες τωρα προσπαθω..βγηκα ηδη με μια κοπελα απο την σχολη..."
Ωπα ωπα, ο Χρηστος δεν μου ειχε πει τιποτα, "Τι;". Τι τι μωρε ηλιθια; Απλα προσπαθει να ξεκολλησει απο σενα..
"Την λενε Μυρσινη και βγηκαμε δυο φορες..δεν εχουμε κανει κατι, ουτε εχουμε φιληθει..βασικα εγω δεν θελω.." ενταξει, συγκρατησου ή σπασ'του τα μουτρα.
"Οδυσσεα, φυγε σε παρακαλω". Εμεινε να με κοιταει.

"Τι εννοεις; Με διωχνεις; Γιατι;"
"Γιατι αληθεια δεν σε θελω εδω μεσα τωρα". Ή θα φυγει τωρα ή ποτε βασικα.
"Τι λες ρε Νεφελη; Με κουβαλησες ως εδω και τωρα με διωχνεις; Πας καλα;"
Μην τον αφησεις να σε τουμπαρει.
"Απλα φυγε γαμωτο σου! ΦΥΓΕ!" συγκρατησουυυυυ..
"Οχι! Οχι αν δεν μου πεις τι στον διαολο σου συμβαινει. Τι επαθες;"
Διαολε, μην με ρωτας.
"ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΜΕ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ, ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ, ΒΓΑΖΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΟΤΙ Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΒΤW ΕΧΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΦΙΛΗΘΗΚΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΙΑ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΣ ΤΩΡΑ ΟΤΙ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΥΡΣΙΝΗ ΓΙΑΤΙ? ΘΕΣ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΩ ΣΤΕΦΑΝΑ? ΑΝΤΕ ΤΡΑΒΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΦΥΓΕ!".
Παιζει να μας εχει ακουσει ολη η πολη, μεχρι και οι δυο πολεις πιο περα. Τον σπρωχνω εξω απο το σπιτι κλεινοντας την πορτα την οποια εκεινος χτυπαει και φωναζει να του ανοιξω, πραγμα το οποιο δεν θα συμβει και τον εξαγρυωνει περισσοτερο. Περασαν 40 λεπτα απο την ωρα που τον εδιωξα και καθομαι ακομα πισω απο την κλειστη πορτα με βουρκωμενα ματια γιατι ηταν ο μεγαλυτερος τσακωμος που ειχα ποτε με τον Οδυσσεα, που στην ουσια, δεν ειχα μαλωσει ποτε. Οταν αποφασιζω να σηκωθω, τον ακουω να χτυπαει το κουδουνι, αυτη την φορα πιο ηρεμα και με σιγανη φωνη να λεει οτι θελει να περασει μεσα. Κανω το λαθος να του ανοιξω, μπαινει μεσα με φορα και κλεινει την πορτα πισω του. Τωρα φωναζει αυτος.
"ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΞΑΝΑΚΛΕΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΕΤΣΙ. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ? ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΕΓΩ, ΟΠΟΤΕ ΘΕΣ ΝΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ. Ή ΝΙΩΘΕΙΣ Ή ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙΣ. ΔΙΑΛΕΞΕ ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ ΝΕΦΕΛΗ. ΔΙΑΟΛΕ, ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΤΑΡΑΜΜΕΝΑ ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΑΣΧΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΕΝΩ ΤΟ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ".
Οσο μου φωναζε ειχα κλεισει τα ματια μου καθως αν τον κοιταγα εστω και για λιγο ακομα, σιγουρα θα εβαζα τα κλαμματα. Στιγμαια τα ανοιγω οταν πλεον σταματαει να φωναζει και τωρα απεχει λιγα εκατοστα απο κονταα μου. "Τοσο ομορφη, και αμαθη. Θα ησουν δικια μου τεσσερα χρονια τωρα, αλλα μπλεκεις με οτι πιο μαλακισμενο υπαρχει". Μα δεν με φιλαει.
"Σσ..σσσ..σε παρακαλω, μια φορα..καν'το" τον παρακαλαω.
Τοτε το γεγονος οτι ενωνει τα στοματα μας σαν να ζητουσαμε και οι δυο το ιδιο κανει ολο τον κοσμο γυρω να χαθει. Τι ωραιο συναισθημα. Ξεπνοη και πλεον στην αγκαλια του μετα απο αυτο το φιλι αποφασιζω να μιλησω.
"Μεινε εδω αποψε. Ειμαι μονη μου. Σε εχω αναγκη εδω".
Μου φιλαει το κεφαλι και μετα απο λιγο μου κουναει καταφατικα το δικο του.
"Με πηρε ο Γερασιμος και ειπε οτι θελει να βρεθουμε. Μια τελευταια φορα, στο υποσχομαι. Θα βγω μαζι του να του εξηγησω οτι δεν τον βλεπω ετσι πια πολυ απλα γιατι συνειδητοποιησα ποσο πιο ξεχωριστο ειναι ενα αλλο προσωπο στην ζωη μου".
Τον βλεπω που χαμογελαει και ετσι μαλακωνει η καπως νευριασμενη εκφραση που ειχε στη  αρχη της προτασης μου.
"Τελευταια φορα;"
"Τελευταια!".
Ετσι την επομενη κιολας κανονισα με τον Γερασιμο σε ενα νορμαλ μερος ισα ισα για να ξεκαθαρισουμε.

e.

.