İntikam

2. Bölüm ♣️

Multi - ERDİNÇ

Hataların geri dönüşü olurdu elbet. Ancak yanlış yapmanın geri dönüşü yoktu.

Yoğun baş ağrısı ile gözlerimi zorlukla açmıştım. Etrafıma bakındığımda kimse yoktu. Dün giydiğim elbisemin ve iç çamaşırlarımın yerde olduğunu gördüğümde dün yaşananlar geldi aklıma. Tam olarak hatırlamıyordum her şeyi ama kesik kesik gözümün önüne geliyordu. Gözlerimden yaşlar akmaya başlarken banyo olduğunu tahmin ettiğim yerin kapısı açıldı. Yataktaki çarşafı hızla üzerime çekerken kendimden hiç bu kadar iğrenmemiştim.

Bu dünkü adamdı. Yüzündeki sırıtış ile yanıma yaklaştı. Cebinden cüzdanını çıkarıp bi miktar para attı yatağa. Şaşkınca onu izlerken konuşmaya başladı.

"Doğrusu bu kadar amatör beklemiyordum." Söyledikleri ile ağzım açık kalırken göz yaşlarım durmuyordu.

"S-sen bana t-tecavüz ettin. Bu resmen tecavüz!" Diye bağırdım öfkeyle. Kısa bir kahkaha attı.

"Ne anlatıyorsun sen ya, küçük faişe? Kendi Ayaklarınla geldin bana. Karşılık verdin." Doğruydu ama ben.. istemsizce yapmıştım her şeyi.

"Kimsin sen?" Yüzündeki sırıtış silinerek ciddi bir ifade takındı.

"İki yıl önce üvey babanın tecavüz edip öldürdüğü kızın abisi Erdinç Yenilmez'im." Bir kez daha şok geçirirken kaşlarım çatıldı. Üvey babam bir kıza tecavüz edip öldürmüş müydü? Benim konuşmama fırsat vermeden devam etti.

"Kardeşimin intikamını almak için iki yıl bekledim. Her şeyi tam takır ayarladım. Arkadaşın Aslı'yı bile.."

"Nasıl?" Diye fısıldadım. Duyduklarıma inanamıyordum. Üvey babam Zafer böyle bir şeyi gerçekten yapmış mıydı? Peki neden intikamını benden alıyordu? Aslı'da mı bu işin içindeydi?
Beynim soruların yanıtını bulamazken Erdinç yeniden konuşmaya başladı.

"Üvey babanın senden başka kızı olsaydı, ondanda intikam alırdım. Ama ben senin üvey baban kadar merhametsiz değilim, en azından sana tecavüz etmedim değil mi?" Dedi beni aşağılarca süzerken.

"Aslı meselesine gelirsek, bana o kadar yardımcı oldu ki.. seni bana hazırlayıp buraya gelmeni sağladı, senin içtiğin meyve suyunun içine içki karıştırdı. Gerçekten çok iyi kızmış." Dedi ve güldü. Ben dün onun yüzünden sarhoş olmuş Erdinç'e karşı koyamamıştım. Canım bildiğim arkadaşımın bana bunu yapması yaşadıklarım arasında en zoruma giden bu olmuştu.

"Ben sana ne yaptım hayvan herif! Benden ne istedin şerefsiz?" Diye bağırıp ağzıma ne geldiyse saymıştım ama ne fayda..

"Seninle işim bu kadardı.." dedi ve odadan çıkıp gitti.

Ağlayarak yerde duran iç çamaşırlarımı ve siyah elbiseyi üzerime geçirdim.
Yatağa baktığımda çarşaftaki kanı görmemle ağlamam daha da artarken odadan hızla çıktım.

Duvarlar üstüme üstüme geliyordu adeta. Şimdi ben ne yapacaktım? Hayatım bir gecede mahvolmuştu!

BÖLÜM SONU..