Heartless Hannah (Completed)

7 Lies

...
For every good reason to tell a lie
There is a better reason to tell the truth.
~Bo Benneth
...

Hunter POV

Pagkalabas ko ng kwarto ay nakita ko ang babae na nasa kusina at inaayos ang pinadeliver kong pagkain. Napalunok pa ako ng makitang lumilitaw sa bawat kilos nito ang shapely legs niya na nagpainit ng pakiramdam ko. Naupo ako agad sa tapat niya para  magkaroon ng lamesang mamamagitan sa amin. Nang pakiramdam ko ay medyo nakontrol ko na ang pakiramdam ko ay tinunghay ko na ang babae.

"So... May I know the name of the woman I rescued twice?" Tanong ko. The woman looked at me with her deadpan face and sat herself down across me.

"I'm Hannah." Maikling sagot niya.

"Hannah...?" Patanong kong wika. I want to know her full name.

"What's yours?" Biglang tanong ng dalaga pagkatapos ay sumubo na ng pagkain.

"I'm Kyle Hunter Davidson." I said. Halatang ayaw niya ibigay ang buong pangalan niya at 'di ko naman pipiliting alamin iyon. Tumango lang ang babae at muling pinagtuunan ang pagkain niya.

Tahimik pa rin ang babae hanggang sa matapos kaming kumain. And I, myself felt uneasy being with a woman for the first time who doesn't even flirt with me. 'Ni hindi ako tinitignan ng dalaga. The silence is killing me kaya bigla akong napatayo. Doon lang niya ako tinignan.

"Ah...I'll check your clothes if it's all dry." Aniko na lang na muling ikinatango ng dalaga.

Tinungo ko ang wash area ko at inilabas sa dryer ang damit ng dalaga. Parang ako pa ang nahiya ng iabot ko ang damit niya kasama ang underwear niya. Blangko pa din ang itsura ng babae ng tanggapin niya iyon.

"Thanks." Maikling anito sabay talikod sa akin at tinungo muli niya ang banyo.

Pagkalabas nito ay napalunok pa ako sa itsura niyang hapit na hapit ang damit. She looked gorgeous last night but at daytime she's stunning. She really has the most curvaceous body I have ever seen in my life.

"Thanks for last night and also for the food."   Walang emosyong mababanaag sa mukha niya habang nagpapasalamat siya. She almost looked insincere.

"It's nothing. Hannah, you don't have money, how will you get home?" Aniko sa babae, sandaling tumaas ang itim ng mata nito sa kisame na animo'y nag-iisip din. I want her to ask me for help pero mukhang hindi siya ganong klaseng babae.

"I'll be alright." Anito sabay tango sa akin na animo'y nagpapaalam na at sinimulang tunguin ang pinto. Hindi ko alam bakit ngayon ay parang kargo de konsensya ko pa siya. I stopped her by grabbing her arms.

"Hatid na kita. Maaga pa naman. Mamaya pang gabi ang pasok ko sa trabaho." Suhestiyon ko sa kanya. Nakita kong tinignan niya ang nakakapit kong kamay sa kanya, animo'y naasiwa ako kaya binitawan ko na kaagad siya. Baka isipin pa niya na pinipilit ko siya.

"Okay." Kibit-balikat na sagot niya pagtapos niyang titigan ang mukha ko. I smiled at her, hoping to get a smile back but she just stared at me with her bored expression.

"I'll just get my keys." I said.

What the fvck am I even thinking?! The girl is obviously not in to me?! Why the fvck am I wasting my time?!

Kahit ako ay 'di ko masagot ang tanong sa isip ko habang kinukuha ko ang susi ng kotse ko. Bakit ko ba sinasayang ang oras ko sa babaeng iyon?!

Binabaybay na namin ang traffic ng EDSA, from Makati going to her condo in Mandaluyong made me regret offering her a ride. And because it's lunchtime, the traffic became more unforgiving. And I hated driving especially when there's a heavy traffic. Mas nakakapagod iyon.

When finally we reach our destination I quickly opened her door for her. She looked at me funny and I just smiled at her.

"Thanks for the ride Kyle and for everything else." Paalam at pasasalamat nito.

"Call me Hunter, that's what everybody calls me." Aniko sabay kindat.

"Thanks Hunter." She repeated. My name on her lips made me smile like a silly teenager.

"Hannah, can you take good care of yourself? Please don't get too drunk next time. Baka hindi na ang kagaya ko ang mag-uwi sa'yo." Bilin ko sa dalaga, baka kasi ulitin pa ng babae at sa susunod ay mapahamak na ito. At nag-aalala ako sa isiping iyon. Hannah just nodded her head.

"Ate Hannah!" Rinig kong may tumawag sa kanya na nagpatulos sandali sa babae. I saw her froze then her face is contorted with obvious anger. Another new reaction from her always deadpan face. Nilingon ko ang tumawag sa kanya at nakita ko ang isang dalaga at isang may edad na babae. Kumakaway ang dalaga habang ubod tamis naman ng ngiti ng may edad na babae.

Hannah turn around rather stiffly towards the two person who are walking towards us.

"Hi Mom." Ani Hannah at bumeso sa may edad na babae ng makalapit na sila.

Kung ganon mommy niya pala 'to.

"Hannah honey, kanina pa kami naghihintay sa condo mo, you were out pala." Malambing na ani ng mom ni Hannah. Napatitig ako sa kanilang tatlo, bukod kasi sa mata ay halos hindi na sila kamukha ni Hannah, Hannah's look is more sharp and sinfully beautiful, the type who you will have dirty thoughts with. While her mom and her sister's looks are more soft and saintly. Their looks are surprisingly contrast.

"Hi Ate. Who's your friend?" Tanong ng dalaga na kasama ng mom ni Hannah. She was looking at me with her flirty eyes. The same reaction I get from almost all the women, well except Hannah, of course. I smiled at her and I saw her blush from it as she  shyly smile back at me. I turn to Hannah for her to introduce me, but found her looking at the girl murderously.

Hannah moved closer to me and hold on to my arm squeezing it lightly.

"Mom, I'd like you to meet Kyle Hunter Davidson, my boyfriend." Ani Hannah na nagpalaki ng mata ko sa gulat.

Whatthefvck?!