THE OTHER SIDE

Part 2

Ήμουν αρκετή ώρα στην αγκαλιά του πατέρα μου και το μόνο που έκανα είναι να κλαίω για όλα όσα έχουν συμβεί στην ζωή μου εδώ και δύο χρόνια. Με πονάει τόσο πολύ που η μητέρα μου ερωτεύτηκε αυτόν τον άθλιο και τον έφερε σπίτι μας, με πονάει να ζω τον ίδιο εφιάλτη στην πραγματική μου ζωή, με πονάει να μην έχω τον πατέρα μου πάντα δίπλα μου γατί ένα χαζό διαζύγιο τον περιορίζει και τέλος με πονάει να μην έχω κανέναν φίλο. Το μόνο που με γαληνεύει είναι οι θαυμαστές μου που μου δείχνουν συνεχώς την αγάπη τους.

Όταν ηρέμησα από το κλάμα μου απομακρύνθηκα από την αγκαλιά του μπαμπά μου μιας και δεν νιώθω άνετα στις τόσο στενές επαφές πλέον. Όπως ήταν αναμενόμενο έπρεπε να δώσω εξηγήσεις και μου το δήλωνε ξεκάθαρα το ανήσυχο βλέμμα του μπαμπά.

¨Γλυκιά μου τι συνέβη και είσαι εδώ τέτοια ώρα;¨ Προσπαθούσε να με προσεγγίσει με γλυκό τρόπο όπως αρμόζει σε ένα πατέρα και όχι στο τέρας που υπήρχε στο σπίτι και υποκρίνεται τον σωστό πατριό μπροστά στη μητέρα μου.

¨Μπαμπά σε παρακαλώ άσε με να μείνω σπίτι σου μαζί σου¨ Τον παρακαλώ, όμως είναι η μόνη μου λύση για να γλυτώσω τόσο τον εαυτό μου όσο και την μητέρα μου και για να γίνει αυτό πρέπει ο πατέρας μου να μάθει όλη την αλήθεια, γιατί αυτός θα με βοηθήσει.

¨Σελίνα μου το ξέρεις πως το θέλω πολύ αλλά δεν μου το επιτρέπει το διαζύγιο με την μητέρα σου. Θα μου πεις όμως γιατί θες να μείνεις μαζί μου;¨ Φαίνεται ότι τον έφερα σε δύσκολη θέση αφού ανακάθισε άβολα στο παγκάκι.

¨Μίλα με την μαμά και προσπάθησε να την πείσεις να μείνω έστω για λίγες μέρες στο σπίτι σου και θα σου πω τότε. Σε παρακαλώ προσπάθησέ το.¨ Σίγουρα ακουγόμουν και φαινόμουν απελπισμένη, όχι ότι δεν είμαι, αλλά μάλλον αυτή η εικόνα μου τον πείθει να κάνει την προσπάθειά του.

¨Εντάξει μικρή θα το κάνω αλλά δεν μου γλυτώνεις θα μου πεις τι έχει γίνει. Τώρα όμως είναι αργά και έχεις σχολείο. Σήκω να σε πάω σπίτι.¨ Σηκώθηκε πρώτος και μου έτεινε το χέρι του για να με σηκώσει, γελάσαμε με αυτή του την κίνηση και πήγαμε προς το αυτοκίνητό του. Στην διαδρομή για το σπίτι δεν μιλήσαμε καθόλου ο καθένας ήταν χωμένος στις σκέψεις του.

Όταν φτάσαμε έξω από το σπίτι μου είπε το μεσημέρι να τον περιμένω έξω από το σχολείο για να μου ανακοινώσει τα νέα και για να του δώσω και εγώ εξηγήσεις οπότε αφού καληνυχτίσαμε ο ένας τον άλλον εγώ μπήκα σπίτι αθόρυβα και ξάπλωσα με τα ρούχα στο κρεβάτι μου κλείνοντας αμέσως τα μάτια μου και αφήνοντας τον ύπνο να με παρασύρει στα δικά του μονοπάτια.