THE OTHER SIDE

Part 9

Προσπαθούσα σε όλη την διαδρομή να καταλάβω αν μιλάει σοβαρά ή απλώς τα έλεγε για πλάκα. Βέβαια η όλη κατάσταση δεν βοηθούσε να σκεφτώ μιας και ο Κολ έχει από κοιμηθεί όλος πάνω μου.

Είναι τόσο ήρεμος τώρα που κοιμάται και οι εκφράσεις που παίρνει είναι τόσο τέλειες. Ασυναίσθητα το χέρι μου βρίσκεται στα μαλλιά του και τα χαϊδεύω. Προσταζω το χέρι μου να φύγει από εκεί αλλά δεν με υπακούει ούτε ο εαυτός μου. Μετά από λίγο έχει χαραχτει στο πρόσωπο του ένα αμυδρο χαμόγελο που ζεσταίνει την καρδιά μου. Μόλις πάω να βγάλω το χέρι μου από τα μαλλιά του κάνει έναν ήχο ενοχλησης και βυθίζει περισσότερο το κεφάλι του στην καμπύλη του λαιμού μου.

Χωρίς να το προσπαθεί αυτό το παιδί με κάνει να νιώθω τόσο ωραία. Μαζί του νιώθω τόσο χαλαρή, χωρίς να με απασχολεί κάτι και αυτό για εμένα όλο αυτό είναι πρωτόγνωρο.

Σε λίγα λεπτά φτάσαμε στον προορισμός μας και αναγκαστικά έπρεπε να ξυπνήσω τον Κολ. Η διαδικασία ήταν αρκετά δύσκολη αφού δεν έλεγε να ξυπνήσει με τίποτα. Όταν τον σκουντιξα δυνατά είπε επιτέλους να ξυπνήσει. Μόλις άνοιξε τα μάτια του κοιτούσε γύρω του χαμένος και λίγο τρομαγμένος από τον ξαφνικό τρόπο που τον ξύπνησα. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα κατάλαβε τι γίνεται γύρω του και βγήκε από το πούλμαν με εμενα να ακολουθώ πίσω του.

Βρεθήκαμε με όλη την παρέα και είπαμε να πάμε σε μια καφετέρια.
Η Κάθριν είπε χαρακτηριστικά
"πάμε να πιούμε κάνα καφέ για να ανοίξει το μάτι μας."
Σε αυτή την πρόταση το βλέμμα μου συναντήθηκε με του Κολ και χαζογελασαμε.
Η Ντέμη είδε αυτή τη σκηνή και μας κοιτούσε ύποπτα σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Μπορώ να πω πως όλη κατάσταση ήταν για γέλια.

Στην καφετέρια που καθησαμε τα αγόρια έλεγαν τα δικά τους και εμείς βγάζαμε φωτογραφίες, για την ακρίβεια με ανάγκασαν να βγαλω και εγώ μαζί τους φωτογραφίες. Η Ντέμη ανέβασε και κάποιες στο instagram και μετά μου έλεγε ότι έγραφαν για την φιλιά μας.

Μετά από λίγη ώρα τα αγόρια εστρεψαν την προσοχή τους πάνω μας και μας πρότειναν να πάμε καμιά βόλτα. Φυσικά και δεχτήκαμε και έτσι φύγαμε από το μαγαζί. Πήγαμε σε ένα πάρκο που είχε παιδική χαρά και μια λιμνούλα. Χωρίς να δώσω σημασία στους υπόλοιπους πήγα στην λίμνη, έβγαλα τα παπούτσια μου και βούτηξα τις πατούσες μου μέσα στο νερό.

Δίπλα μου βρέθηκε ο Κολ που με κοιτούσε παράξενα.

"Τι?" τον ρώτησα χαμογελώντας