HAFTA: ALTI; 6:22; DAEGU
nedense, birkaç hafta önce hissettiğim suçluluk duygusu birdenbire yok oldu. bunun yanlış olduğunu bilmeme rağmen, hiçbir şey yapamam. bu onun suçu.
"sigara içmenin daha uzun yaşamana yardım etmeyeceğini birçok kez söyledim sana," dedi jimin, sigarayı alıp atarken.
"umrumda mı?"
"senin umrunda olmayabilir, ama benim umrumda."
çiftlerin birbirileriyle neden bu kadar çok ilgilendiklerini hala anlamıyorum. öyle ya da böyle, bir şekilde ayrılacaklarını biliyorlar, neden bir insan yakında yok olacak birisiyle bu kadar ilgilenir?
neden kendi kalbini kırar?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙄 𝘿𝙊𝙉'𝙏 𝙇𝙊𝙑𝙀 𝙔𝙊𝙐
Fanfic[ YOONMIN ] daha önce söylemediğim için üzgünüm, ama seni sevmiyorum.
