Third person POV
" uhm k-kian, thanks "
" for what? "
" thank you sa pakikinig sa explanation ko, kung bakit ko nagawang umalis na hindi nagpapaalam sayo "
" now i undersrand, sorry for everything "
" no. ako dapat ang nagso-sorry, hindi ikaw. sorry sa lahat kian "
" no worries. let's forget it. "
" hmm kamusta na? "
" i'm fine now "
" naglalaro ka pa rin ba ng basketball? "
" yeah "
beep..
beep..
from: drew
" bro asan ka? mamayang 9 p.m sa tambayan usap tayo. "
" nag text na sya? "
" drew "
" ah.. kamusta na si drew? "
" makulit pa din "
" ahehe sabagay kahit naman noon pa makulit na si drew "
" tsk yeah "
" uhm baka malate ka sa practice nyo..sige na and thanks for your time "
" yeah bye. "
" k-kian " pagkatawag ko sa kanya lumingon naman sya agad, hindi ko alam kung tama ba ang sasabihin ko, pero hindi ko na kaya na hindi sabihin sa kanya ang nararamdaman ko
" p-pwede bang payakap? " pagkasabi ko sa kanya akala ko babaliwalain nya ako pero mali ako, sya na mismo ang lumapit sakin at niyakap ako ng mahigpit, hindi na ako nagdalawang isip at niyakap ko sya ng mas mahigpit. i miss this man, God knows how much i love this man at lahat gagawin ko para mahalin nya ulit ako, alam kong mahal nya pa ako nararamdaman ko sa mga yakap nya.. alam kong mali dahil may girlfriend na sya pero wala akong pakialam, hindi ko kaya na makita sya na may kasamang iba.. wala akong pakialam kung maging masama ako sa paningin ng ibang tao, so be it, i will take the risk kahit masaktan man ako sa huli, ang mahalaga napaglaban ko sya, naparamdam ko sa kanya na kahit kailan hindi nawala ang pagmamahal ko sa kanya.
" i miss you.. i miss you so much "
" i miss you too "
