The boss's little {DDLG}

- 8 -

'Sofia!' Hoor ik papa roepen.

Ik rende naar de trappen opeens zag ik een deurtje onder de trap. Ik maakte hem open en er was een klein kamertje. Ik kruip er snel in.

'Sofia ik weet dat je hier ben Babygirl.'zegt papa zacht.

Het deurtje ging open en Kyan kruipte naar binnen.

'Waarom rende je weg babygirl?'vraagt hij lief als hij mij in zijn armen neemt.

'Ik bang voor dokie.'zeg ik zacht.

'Awhh babygirl dat hoeft echt niet en trouwens het zijn maar dada en eltern santos.'zegt papa gerustellend.

'Maar zijn gaan mij auwie doen.'zeg ik.

'Maar dat is alleen om je beter te maken.'zegt papa.

'En daarna knoefellen?'vraag ik.

'Ja daarna krijg je zoveel knuffels als het maar kan.'zegt Papa.

'Otey papa, we kunnen gaan.'zeg ik.

'Ik ben heel trots op je.'zegt papa.

Kyan kruipt uit het hokje en ik kruip er achter aan. Als ik er uit ben tilt Kyan mij op en doet het deurtje dicht. We lopen terug en steeds als we dichter bij komen houd ik mij steviger aan kyan vast.

Kyan wrijft gerustellend over mijn haar.

We lopen de kamer in. Eltern Santos en Jackson dragen allebei een dokters jas. Ik doe mijn hoofd in de nek holte van kyan en laat een snik horen.

Sybern loopt achter Kyan aan en drukt een kus op mijn voorhoofd en haalt alle haren uit mijn gezicht.

'Laten we snel beginnen dan zijn wij ook zo klaar.'zegt eltern Santos.

Er loopt een rilling door mijn rug.

Kyan loopt naar de linkerkant van het bed en legt mij rustig neer. Sybern komt aan mijn rechterkant staan. Ze pakken allebei mijn hand vast.

Jackson komt met een lampje in zijn hand naar mijn ogen toe.

Ik kijk angstig toe. Ik voel opeens een hand door mijn haar gaan en ik zie dat het sybern is.

'Ik ga alleen even in je oogjes kijken voor je zenuwen kijken of daar niks aan de hand is.'zegt dada lief.

Ik knijp in hun handen. Jackson doet het lichtje aan en schijnt snel in mijn ogen.

'Een beetje langzaam.'zegt dada.

'Waar heb je nog meer pijn en zeg niet nergens want ik zie wanneer je liegt.' zegt Eltern Santos.

'Mijn buikie.'fluister ik

Hij wilt mijn truitje omhoog doen maar ik houd hem tegen.

'Sorry munchkin maar het moet.'zegt Jackson.

Hij drukt een kusje op mijn voorhoofd en doet snel mijn truitje omhoog meteen doe ik mijn ogen dicht.

Het wordt helemaal stil. Er valt een eenzame traan uit mijn ooghoek. Een zachte hand veegt de traan weg. Ik weet dat het Kyan is omdat hij de enige is met zo'n zachte handen.

'Het is oke prinses.'zegt Kyan.

'Laten we verder gaan.'zegt Eltern Santos.

Ik doe mijn ogen weer rustig open. Eltern Santos duwt in mijn boven buik. Hij gaat steeds lager en als hij in een plaatsje een beetje diep in mijn onderbuik duwt schijf ik omhoog.

Jackson duwt mij weer een beetje omlaag. Eltern Santos zet zijn bril weer op en begint het plaatsje weer  te inspecteren.

Hij gaat weer recht staan na 1 miniutje. Hij loopt naar het kleine aanrechtje en begint met schrijven in het formulier. Jackson loopt er naar toe en leest wat hij schrijft.

Opeens loopt Jackson weg zonder iets te zeggen. Ik word heel nerveus en knijp in syberns hand. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en fluisterd iets in mijn oor. 

'Het komt wel goed munchkin.'