The boss's little {DDLG}

- 2 -

'Zo wat is je naam prinses?' Vraagt Sybern.

'So-sofia.' zeg ik stotterend en bang.

'En hoe oud ben je?' Vraagt Sybern heel dicht bij mijn oor.

'18 me-meneer.' stotter ik weer bang.

'Goed, goed.' zegt hij.

Hij begint te lopen naar zijn stoel en zoekt iets op zijn computer.

Ik laat mijn gedachten afdwalen naar mij speen en knuffels.

'Je bent aangenomen prinses je kan gaan.' zegt Sybern zonder op te kijken van zijn computer.

'O-oke.'Zeg ik snel en ik ren zo wat naar buiten.

Als ik buiten kom zie ik dat de wolken heel donker zijn. Ik kijk naar de plek waar mijn fiets stond. Ja stond.

Hij is gestolen. Tranen springen in mijn ogen. Ik ga op het stoepje zitten. Ik huil veel te vaak vandaag. Opeens begint het keihard te regenen.

Na 3 uur word er opeens een jasje ove mij heen gelegd. Ik kijk op met tranen. Ik zie Sybern staan. Hij tilt mij op in brides Style en brengt mij naar zijn auto. Hij zet mij in de passagiers stoel en loopt naar de andere kant. Hij gaat aan de andere kant zitten en pakt een deken van de achterbank en legt hem over mij heen.

'Wat is er gebeurt prinsses?' vraagt Sybern lief.

Ik bloos en zeg 'Mijn fiets is gestolen.'

'Waar woon je dan breng ik je naar huis?' vraagt Sybern.

'Ik eumh... in hotel Hilton.'zeg ik zacht. 

'Wat je woont in een hotel?' vraagt Sybern.

'Ja ik doe daar werk zodat ik daar kan wonen.' zeg ik.

'Dat gaat niet meer gebeuren.' zegt Sybern.

'Wat bedoel je?' vraag ik.

'Je gaat bij mij wonen of je het wilt of niet het gebeurt.' zegt hij.

'Wat waarom?' vraag ik bang.

'Niet bang zijn prinses. En je bent assistente dus je moet er s'morgens en s'avonds altijd zijn en aangezien je geen vervoersmiddel hebt nu gaat dat moeilijk.' zegt hij.

Toen viel er een lange stilte ik was echt bang en vervous dat hij me echt iets aan zou doen. Opeens voel ik een hand op mijn midden dij. Ik negeerde het. De hand begon hoger te gaan waardoor hij onder mijn jurkje zat. Mijn vader deed dat ook altijd dus ik maakte me niet druk.

De auto stopte en de hand ging weg. Mijn deur werd open gemaakt en ik werd uit de auto geholpen.

'Welke kamer heb je?' vraagt Hij.

'287.' zeg ik.

'Lijdt de weg maar.'zegt hij.

Ik begin heel hard te blozen omdat ik weet dat mijn kamer kinderachtige spullen erin heeft dus ik word ook nerveus.

 Ik loop naar mijn kamer en maak de deur open.

'Jij gaat je omkleden terwijl ik je spullen inpak.'zegt hij.

'Nee!'zeg ik zonder er bij na te denken.

'Wat nee?'vraagt Sybern verbaast.

'Ik pak alles wel in.' zeg ik snel.

'Nee dat hoeft niet.'zegt Sybern.

'Laad mij dan die kast doen dan doe jij de rest.'zeg ik.

'Prima.' zegt Sybern.'Maar doe het wel netje.'vervolgt Sybern.

'Yes Daddy.' zeg ik zonder erbij na te denken.

'Wat?!'vraagt/schreeuwt Sybern verbaast.

'Ik bedoel baas.'zeg ik met tranen. 'Het was perongelijk sorry.'zeg ik huilend.

Hij tilt mij op en zet mij op zijn schoot.

'Niet huilen kleintje.'zegt hij.

'Je hebt geluk dat ik een daddy dom want anders was je nu al ontslagen.'zegt hij.

'Zou ik je omkleden?' vraagt hij.

Meteen schut ik hevig mijn hhofd. Hij kijkt meteen verdacht.

'Sweety what's wrong?' vraagt hij.

'Ik heb iets heel stouts gedaan.'zeg ik.

'Wat dan?' vraagt hij kalm maar op een enge manier.

'Ik heb me-mezelf ge-.'zeg ik maar word onderbroken door een klopje op mijn deur.

'Sofia ben je er al?'......