Kau tengah jalan dengan namchin kau. Namchin kau ni adalah lelaki paling gedik di dunia! Sebab itu kau panggil dia Divaboo! Masa kau jalan jalan dengan dia kat taman waktu hari valentine, kau nampak banyak sangat pasangan tengah berpegangan tangan, bergurau senda dan seangkatan dengannya. Bila kau tengok divaboo dengan kau? Korang jalan macam kawan biasa je. Pegang tangan pun tak. Kau teringin nak buat macam tu tapi takkan nak buat pulak kan. Nanti dikata pergi cari timba!
Divaboo tak sweet. Tu yang kau dapat rasakan. Tapi divaboo seorang yang caring. Dalam tak sedar rupanya Seungkwan tengah perhatikan kau. Dia perasan kau tengah tengok pasangan pasangan lain. "(nama kau)... Saya tak sweet ke? " tiba tiba Seungkwan tanya kau. Muka dia nampak sedih. "Eh takdelah. Mana ade! Okay je" kau berdalih tapi mata kau tetap tertumpu pada pasangan pasangan tadi. 'Kan best kalau Seungkwan sweet macam tu'kata kau dalam hati bila nampak seorang namja dukung yeochin dia kat belakang dia.
"Tipu!"Seungkwan merajuk. Haih. Pelik betul. Dalam hubungan kau dengan dia,Seungkwan yang banyak merajuk. Macam dia pulak perempuan. "Tak tipulah. Apa boo ni? " Kau menahan gelak tengok muka cemberut Seungkwan. "Alah.. Saya tahu saya tak sweet. Bagi jelah tahu"Seungkwan pandang kau. "Memang awak tak sweet. Tapi awak caring! "Kau pujuk dia. "Hmmm yelah"Korang pun terus jalan jalan.
Masa korang tengah gelak gelak sebab lawak tak berapa bijak si Divaboo, tiba tiba pulak chingu kau lalu depan kau iaitu, Yoojung dengan namchin dia, Mingyu. Korang terhenti bila diorang berhenti depan kau. Masa tu Mingyu tengah peluk pinggang Yoojung. Kau gigit bibir. "Hai (nama kau) , Hai Seungkwan!" Sapa Yoojung ceria. "Hai Yoojung, Hai Mingyu"Divaboo kau yang jawabkan bagi pihak kau. Kau dah rasa jeles sebab Mingyu terlalu sweet.
"Happy valentine day! Eh Seungkwan? Kau tak buat suprise ke untuk (nama kau)? " tanya Yoojung. Kau dan Seungkwan berpandangan. "Suprise apa? " tanya kau dan divaboo serentak."Suprise lah. Harini kan hari valentine. Mingyu ada suprise untuk aku. Sweet kan dia? "Yoojung tersengih pada Mingyu. "Haah. Dia sweet"gumam kau perlahan. "Jom kita pergi sana Yoojung"Mingyu mengajak. "Okaylah. Bye Seungkwan, bye (nama kau)! "diorang pun melangkah pergi.
Korang pun meneruskan perjalanan korang. Sepanjang perjalanan kau asyik menunduk.Divaboo pun perasan kau tiba tiba diam. Kalau tak kau selalu bergembira dengan dia. "Gwaenchana (nama kau)? Awak tak sihat ke? "Seungkwan tunduk pandang kau. "Aniya. Saya sihat je"Kau angkat muka dan bagi dia senyuman yang manis. "Apesal tunduk je dari tadi hmm? "Seungkwan tanya. "Takde apelah. Jom kita pergi beli aiskrim dekat sana! "Kau alih topik. Kau tunjuk gerai aiskrim tepi taman tu."Vanilla dua! " Seungkwan membuat pesanan. Itu adalah persamaan kau dan dia. Vanilla! Bila dah dapat aiskrim, korang pun sambung berjalan. "Emmm (nama kau), dah lewat ni. Jom saya hantar awak balik. Ha lagi satu malam ni jangan lupa kita pergi tengok wayang. "Seungkwan mengingatkan. "Okay" dia pun hantar kau balik naik kereta.
^malam itu..
Kau dah siap sedia dengan blouse lengan panjang dan seluar jeans. Sekarang ni kau cuma tunggu Seungkwan ambik kau dekat rumah. Kau tunggu dekat kaki lima rumah kau. 'Mana Seungkwan ni? ' rungut hati kau. " Sorry sorry saya lambat! " Seungkwan tergopoh gapah keluar dari kereta. Dia nampak tak terurus.Rambut serabai. Pakaian berkedut. "Divaboo! Kenapa selekeh sangat ni?"Kau menggeleng. Haish namchin kau ni! "Jom cepat. Ppalliwa! "Seungkwan kelihatan teruja. "Kenapa nak cepat cepat? Kita nak tengok wayang je kan? " Tanya kau pelik.
"Alah. Nanti tiket wayang habis! Tak dapat lah tengok cerita saya nak tengok tu! "Seungkwan sudah mula menunjukkan perangai gediknya. "Eii gedik betullah awak ni Divaboo! " Kau gelak. Korang pun naik kereta. Tapi Seungkwan bawak kereta menuju ke tempat lain, bukannya ke panggung wayang. "Bukan ke jalan nak pergi wayang sana? "Kau tunjuk satu simpang. "Tak delah. Saya nak ambik barang. Takkan nak pergi dalam keadaan seravai macam ni? "Seungkwan tunjuk rambut dia.
"Eiishh sabar jelah"kau mengomel. Seungkwan parking kereta depan rumah dia. "Masuklah"Kata Seungkwan sebelum dia tergoloh gapah bukak pintu rumah. "Relaks lah Divaboo. Awak ni gopoh sangat"Kau gelak tengok dia. "Tak boleh, kena cepat! "Seungkwan terus masuk ke dalam rumah setelah pintu terbuka. Kau pulak duduk dekat sofa di ruang tamu. Lama pulak Seungkwan ni kat atas. Yang uniknya rumah namchin kau ni, walaupun dia rumah dua tingkat, tapi ada rooftop. Pemandangan waktu malam cantik sangat kat rooftop.
Tiba tiba telefon kau berbunyi. Kau pun tengok.
Divaboo🌈 - Chagiya.. Naik rooftop sekarang..
"Ape lagi diva ni nak? Chagiya? Pfft. Buang tabiat ke apa? " kau mengomel sebelum melangkah nak naik tangga. Bila kau nak naik tangga,kau terkejut tengok tangga tu bersawang. Ingatkan sawang rupanya gambar polaroid yang bergantung tali. Seungkwan gantung gambar polaroid korang berdua di sepanjang tangga tu. Pulak tu tiba tiba lampu kat tangga tu menyala. "Wah cantiknya!"Kau puji bila lampu tu berkelip kelip dan menerangi gambar kau dengan namchin kau. Kau pun terus naik tangga sambil melihat gambar tu satu persatu.
Bila sampai kat rooftop, lagilah terkejut beruknya kau bila ada sebuah meja candlelight dengan lampu yang cantik di sekeliling meja tu. Ada jugak radio di situ. Tapi Seungkwan takde pun? Kau cari namchin kau. Tapi mata kau ditutup dengan kain dari belakang."Divaboo, kita patutnya tengok wayang, apa awak buat ni? "Kau tanya dia. "Suprise! " Seungkwan menjerit teruja. "Suprise? "kau tanya dalam keadaan bingung bila Seungkwan ikat mata kau dengan kain tu.
"Ada satu lagi benda saya nak tunjuk. Jom"Seungkwan pimpin tangan kau ke satu bilik. "Tapi kan divaboo, macam mana nak candlelight dinner? Saya pakai blouse je ni" kau bebel. "Takpe semua saya dah uruskan" Korsng berhenti. Dia buka ikatan kau. Di depan kau tergantung satu dress paras lutut yang sangat cantik berwarna putih. Ternganga kau seketika. Kau pusing belakang cari Seungkwan. Terkejut beruk kau tengok Seungkwan pakai tuxedo putih. Terlalu banyak kejutan kau dapat malam ni. Jangan terkena sakit jantung pulak! 😬
"Apa ni divaboo? "Kau mengerutkan dahi. "Pakai dress tu"Arah Seungkwan sebelum dia tutup pintu bilik. Sebaik saja pintu ditutup,kau pun dah macam orang gile melting dengan namchin sendiri. "Dia ni memang diva betul" omel kau sebelum kau sarungkan dress. Dress tu muat muat saja kat badan kau. Kau perasan kau nampak.. lain. "Divaboo! Dah siap! "kau panggil namchin kau. Dia bukak pintu dan giliran dia pula ternganga .Mana taknya, sebelum ni kau asyik pakai baju dengan seluar je!
"Kenapa? Buruk ke? "Kau tengok dress tu. "Eh tak tak! Meh, duduk sini! "Seungkwan tarik kau ke kerusi meja solek. Dia suruh kau duduk. "Kau nak buat apa? " kau tanya. "Aku nak dandan rambut kaulah, Yoojung ajar aku " Seungkwan melepaskan ikatan rambut kau. Lepastu dia mula dandan. Bila dah siap, kau sendiri terkejut dengan hasilnya! Cantik sangat! "Wah pandainya kau divaboo! "Kau tepuk tangan. "Dah jom. Naik atas! "Seungkwan tarik tangan kau.Korang berpimpinan naik tangga. Memang sah! Namchin kau buang tabiat! Kau tahan gelak.
Bila sampai kat atas, korang pun duduk kat meja makan. "Emm sebelum kita makan, boleh tak kita menari? " Seungkwan hulur tangan dia macam gentleman."Hah? Menari? Biar betul? "Kau terkejut. Mana pernah Seungkwan nak menari dengan kau. "Ye menari"Seungkwan tarik tangan kau. Tangan kanan dia di pinggang kau dan tangan kanan kau di bahu dia. Alah macam dalam cerita inggeris tu! Lagu romantik tiba tiba dimainkan. Kau rasa janggal. Divaboo mana pernah romantik!
"Divaboo? "kau panggil dia. Mata korang bertentangan. "Apa dia? " "Kenapa kau buat semua ni? " tanya kau. "Sebab.. suprise? " Seungkwan bingung. Mesti dia sendiri pun tak tahu kenapa dia buat semua ni. "Kau tercabar eh bila Yoojung cakap pasal suprise kat kita kat taman tadi? "Kau meneka. Divaboo terdiam."Agaklah"gumam dia perlahan. Koranh pun berhenti menari. Seungkwan terus tunduk. "Divaboo.. "Kau genggam tangan dia. "Awak tak perlulah berlakon. Saya suka awak seadanya" kata kau sambil tersenyum. Ya betul. Kau suka Seungkwan yang happy go lucky bukannya yang acah romantik begini.
"Tapi.. Yeoja suka lelaki yang romantik dan sweet" Seungkwan mengeluh. "Alah. Saya suka awak bukan sebab awak romantik ke apa. Saya suka awak sebab awak caring. Itu yang paling penting. Kalau romatink tapi tak caring buat apa kan? "Kau tersenyum manis. Seungkwan tiba tiba peluk kau. "Gumawo sebab terima saya seadanya. Maafkan saya sebab saya tak mampu nak jadi sweet macam Mingyu. Mianhei. Neomu mianhei"Seungkwan peluk kau erat. Kau terkedu. Oh my... "Ne. Terima kasih jugak jadi namchin saya yang paling gedik! " Kau gelak sambil balas pelukan dia. "Saranghae"Seungkwan bisik di telinga kau. "Nado saranghae"
![](https://img.wattpad.com/cover/113658165-288-k930689.jpg)
YOU ARE READING
Seventeen as your boyfriend 😉{COMPLETED}
KurzgeschichtenPlease take a breath. And read it. 😆 Ni yang terjadi bila aku bosan. Maaflah banyak sangat merepek. -2017.