Ters Ayaklar [Askıda]

(1) Yeni Dostum

Bugün yetimhane denilen cehenneme ilk adımımı attım. Bir daha da çıkmamak üzere...

Dediğim gibi, şu hemşireler çok kötü. Daha bir doktorla karşılaştım ve bana kötü davranmadı. Doktor beni muayene ettikten sonra beni bir odaya aldılar. Çok pis bir odaya.

2 saat sonra falan bir hemşire gelip beni kafeteryaya götürdü. Kafeterya da aynı kaldığım oda gibi pisti.

İki tane çocuk bana kötü kötü bakıyordu. Hiç aldırış etmedim. Çünkü kendilerini belli ki buranın başı gibi görüyorlardı. Herkes o çocuklara kendi tabaklarındaki en güzel yiyecekleri götürüyordu. Herkes götürme işini bırakınca, aralarında bana bakıp konuşmaya başladılar.

İçlerinden bir tanesi bana yaklaşıp "yemeğini versene şapşal!" dedi. Bu laf benim sinirlerimi bozmuştu. Ben de ona, o anki sinirimle "Niyeymiş o?! Sana hiçbir şey vermeyeceğim! Belli ki çok acizsin. İnsanlardan yemek DİLENDİĞİNE göre!" dedim. Herkes bana ağzı açık bir şekilde bakıyordu.

Birdenbire ne olduğunu anlayamadım. Yere düşmüştüm. Çocuk beni itmişti. Bu olaya çok sinirlenmiştim. Tam ona vuracaktım ki hemşire geldi ve hepimizin odasına gitmesi gerektiğini söyledi.

Odaya girerken kahverengi saçlı bir kız odama girdi. Hemşire onu zorla içeriye sokmuştu. Kız yalvaran gözlerle hemşireye bakıyordu. Adeta "Beni buradan çıkarın. Ölmek istemiyorum" diyordu gözleri. Ancak hemşire onu hiç sallamadı ve kapımızı kilitleyip gitti.

Kısa sürede birbirimize alıştık. Adı Alice'miş. Buraya Amerika'dan gelmiş. O ailesini gittikleri bir tatilde kaybetmiş. Söylediğine göre ailesini o gün denize girmemeleri için uyarmış. Ancak ailesi Alice'i dinlememiş. Bir girdap oluşmuş ve ailesini kısa sürede denizin derinliklerine sürüklemiş. Alice çok yardım istemiş ama kimse yardım etmemiş. Kendisi de yüzme bilmediği için hiçbir şey yapamamış.

Birbirimizle çok iyi anlaştık. 3 aydır buradaymış. Tabii kide kimin ne olduğunu çok iyi biliyor. Mesela o çocuklar...