Ters Ayaklar [Askıda]

(2) Yeni Bir Sayfa...

Birbirimizle çok iyi anlaştık. 3 aydır buradaymış. Tabii kide kimin ne olduğunu çok iyi biliyor. Mesela o çocuklar...

******

Alice'in söylediğine göre o çocuklar arkadaşmış. Buraya gelen ilk çocuklar onlarmış. Zamanında çok işkence görmüşler. Bu yüzden böyle kötülükle doluymuş içleri.

Alice'e bunu nereden öğrendiğini sorunca, bana "hemşireler konuşurken duymuştum" dedi. Ben de "peki" dedim.

Saat çok geç olmuştu. Saat yoktu ama dolunaydan belliydi. Dolunay çok güzeldi. Dışarı çıkıp onu izlemek istedim bir an. Ancak bunun mümkün olmadığını hatırlamam çok uzun sürmedi. Sonunda bende uyudum...

Sabah

Çok erken saatlerde hemşire gelip bizi uyandırdı. Bizi azarlayarak kafeteryaya götürdü. Yine o pis yere. Yine o salak çocukların yanına...Yemekler sanki bugün daha iyiydi. Ne oldu yeni aşçı mı aldılar? Yine herkes o çocuklara en iyi yemeklerini veriyordu. Alice'i son anda kolundan tutup oturttum.

A: "Rüya! Kafayı mı yedin sen?! Hadi gel."

R: "Alice olmaz! Onlar buranın başkanı değil! Onlara hiçbir şey götürmeyeceğiz."

A: "Sen bilirsin. Bak bu senin fikrin. Umarım kötü bir şey olmaz."

R: "Olmaz sen merak etme..."

Dün beni iten çocuk bize yine kötü bakışlar atıyordu. Alice'in korktuğu belliydi. Ben hiç tavırlarımı bozmadan yemeğimi yedim. Çocuk kısa süre sonra bize doğru yaklaştı ve:

E: "Dün kötü bir başlangıç yaptık. Yeni bir sayfaya ne dersin?"

R: "Bana patronluk taslamayacaksan ben varım."

E: "Pekâlâ. Benim adım Emre. Senin ki?"

R: "Rüya. Tanıştığımıza memnun oldum."

E: "Bende. Görüşürüz."

Görüşürüz mü? Anlamadım? Neyse...Konuşmamız bittikten sonra bu sefer farklı bir hemşire bizleri odamıza gönderdi. Ancak bu hemşire çok değişikti. Diğer hemşireler daha normal en azından. Ama bu hemşire gerçekten çok değişikti. Yüzünde değişik izler vardı.

Herkes sırayla odasına giriyordu. Sıra bize geldiğinde bizi durdurdu ve...