Bölüm 6

1.3K 46 1
                                    

Küçük bir plan yaptık. Ben buluşmaya gidicektim. Onlar da uzaktan bizi izleyeceklerdi.
Saat 15.15 oldu ve oradan kalkıp buluşma yerine gittik. İçerisi çok kalabalıktı . Kim olduğu hakkında hiç bir fikrimiz yoktu. Yine telefon titredi.
Gönderen : 053. ... ....
- Geldin sanırım. İçeri gir.
Korku daha ağır basmıştı şu an . "Ben giriyorum. Arkamdan girersiniz." Can tamam anlamında başını salladı. " Korkma. İzlicez sizi." ve içeri girdim. Etrafa bakındım. Nereden anlayacaksam??
Gönderilen : 053. ... ....
- Neredesin?
Beni görmüş olacak ki
- Sağa doğru yürü. Ben seni alacağım.
Şeklinde bir cevap verdi. Bizimkiler daha girmemişti. Buluşma masasını görüp ona göre oturacaklardı. Can'a
- sağa doğru yürüyorum gelin arkamdan. Yazdım. Yürümeye başladım. Sağa sola bakınarak yürüyordum. Herkes 3-5 kişiydi. Tek oturan bir kadın vardı görmemiş gibi yapıp yürümeye devam ettim. O kadın bir kaç el işaretiyle yan masada oturan adamları yanıma gönderdi. "Buyrun" diyerek o kadının oturduğu masayı gösterdiler. Ben arkama dönüp bizimkilere baktım. Biraz ileride arkadaydılar. Ben masaya gidip oturdum. Kadın olduğu için daha rahatlamıştım. "Buyrun kimsiniz?" Kadın yüzüme 10 dakika kadar baktı ve iç çekti. "Bak Durucuğum..." "Adımı nereden biliyorsun ? Numaramı nerden aldın?" "Belki şu an bunu duymaya hazır değilsin. Belki kabul etmeyeceksin ama..." Telefonum öttü kafamı indirdim masanın altından telefona baktım. Çınar'dı
- Noldu ne diyor? Gelelim mi?
-yok. Bişey söyliyecek bekleyin.
-tamam.
Tekrar kadının yüzüne baktım. "Özür dilerim. Siz devam edin konuşmanıza." Kadının söyleyeceği şeyi gerçekten çok merak ediyordum. Acaba annemin yerini biliyor muydu? "Ben... " kadın derin derin iç çekiyordu. "Artık dayanamayacağım sana bunu söylemem gerek. Ben ben senin annenim." Hiç bir şey söyleyemedim. 18 yıl sonra annemi görüyordum. 6-7 dakika kadar bakakaldım. Demekki annemle böyle karşılaşacakmışım. Belki de yalandı? Ama nereden bilecekti annemin olmadığını? Telefon numaramı nereden bulacaktı? Kendimi toparlamam gerektiğini düşünerek "Size nasıl inanacağım?" "Biliyorum inanması zor ama gerçekten böyle." Çaktırmadan telefonuma baktım. Çınar'a mesaj attım.
-Çınar
-Kötü bişi mi oldu? Kimmiş o kadın??
-Annemmiş...
-Ne?Neyinmiş annen mi?
- evet
-emin ol.
-haklısın.
Kafamı kaldırdım. "İnanmam için bazı şeyler söyleyin o zaman." "Ben seni doğurduktan sonra kaçmak zorunda kaldım. Şu an babanın bir işi yok. Sadece evde oturuyor öylece." Evet!! Biliyordu!!
Gönderilen:Can'ım kankamm☺️
-Can, sanırım gerçekten annem! Buldum annemi!!
-Emin misin?
-Evet!
-Tamam biz bekliyoruz konuşun siz😊
Biraz sohbet etmeye başladık. Biliyordu her şeyimi ! Demekki o beni takip ediyordu. Saat 18.00'a geliyordu kalkmam gerektiğini söyleyip oradan ayrıldım.

Deli KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin