Hi mi Leon ?

Uzaklardaki Yakınlar

6 ay sonra Hilal'den

Bursa'da ayrı bir eve çıkmıştım. 2. Öğretim olduğum için hem çalışıyordum hem de okuyordum. Yorucu günler birbirini kovalıyordu. Buraya geldiğimden beri bir kaç sefer haricinde Leon ile hiç görüşmemiştim. Ayrılırken de çok soğuk ve yüzeysel ayrılmıştı. Annesinin ölümünden sonra kendini dış dünyaya kapatmış grupla mecburi bir durum olmazsa görüşmüyor ve konuşmuyordu. Bana daha bir soğuk davranıyordu, bende anlayışla karşılayarak üstüne pek gitmedim. Ama Bursa'da onun sohbetini özlemiştim. Görüştüğümüz o bir kaç seferde hep ben aramıştım. O yüzden elim artık her telefona gidişte kendime engel olmaya çalışıyordum. Belki de konuşmak istemiyordu. Onu zorlayamazdım.
  Okulda pek arkadaşım yoktu. Arada yalnız kalmamak için ve vakit gecirmek için takıldığım bir kaç kişi dışında. Deniz diye biriyle tanışmıştım. Sohbeti hoştu ve beni de güldürüyordu. Bana karşı da boş değildi. Sanırım ben de ondan hoşlanıyordum. Bazen beni işten ya da okuldan alırdı. Kimi zaman sinemaya kimi zaman yemeğe kimi zaman da bara bir kaç kadeh atmaya giderdik.
   Yine bir akşam bir şeyler yedik beni eve bıraktı onu eve davet ettim. Yukarı çıktık.
Kapıyı açıp içeri girdik Deniz,
-- Evin güzelmiş , şirin
--Tesekkürler , deyip gülümsedim.
  Biraz sonra üstüne rahat bir şeyler giyip geldim.
--Sana da vereyim mi rahat kıyafetler , dedim.
-- Olur ama senin kıyafetler bana hayatta olmaz dedi gülerek
Evde erkek kıyafetleri giymeyi severdim. Geniş oldukları için daha rahat ederdim.
-- Orası bende rahat ol dedim
Bir kaç dakika sonra geniş bir tişört ve esorfman ile gelince şaşırdı. Deniz kaşlarını çatarak,
--Kimin ki bunlar ?
  Bu hali hoşuma gitmişti. İstemsizce gülümsedim.
-- Merak etme bu eve gelen ilk erkek sensin. Bunlar benim , dedim
Yüzündeki kasıntının gevşeyip yerini bir gülümseme almıştı.
-- Ben giyiyorum bunları rahat ediyorum.
  Sıcacık gülümsüyordu . Uzun zaman sonra ilk defa böyle şeyler hissediyordum.

2 yıl önce (2015)

Hilal okulun bahçesindeki ağacın altında oturmuş ağlıyordu. Leon kantine giderken Hilal'in mavi ayakkabısını görmüştü kenardan. Gidip sessizce yanına oturmuştu. Hilal onun geldiğini anlayınca hemen gözyaşlarını sildi. Leon neden ağladığını tahmin edebiliyordu. Leon,
-- O kıza gitti dimi ?
-- Leon ben konuşmak istemiyorum bu konuyu.
--Peki. Fakat konuşmak istersen biliyorsun,
istediğin zaman istediğin kadar dinlerim  seni.
--Biliyorum. İyi ki varsın
-- Sen de.

2017 Aralık (Deniz ile oldukları akşam devam)

Deniz'in  beni dürtmesiyle elindeki fotoğrafa baktım. Albüme bakıyorduk birlikte.
--Bu uzun boylu çocuk kim? Neredeyse her fotoğrafta yanında. Kardeşin filan mı ?
-- Hayır çok yakın bir arkadaşım. 
--Hiç bahsetmedin.
  Evet Leon 'dan hiç bahsetmemiştim.
-- Aylardır pek görüşmüyoruz. Annesini kaybedince bazı psikolojik sıkıntılar geçirdi. Yanında olmaya çalıştım ama kimseyle görüşmemeyi seçti ,dedim. 
 

Deniz

Leon'un adı geçince yüzünden belli belirsiz bir karartı geçti. Yüzündeki hal tuhafıma gitmişti. Hilal'i gerçekten çok seviyordum ve benden başka bir adamı bu kadar önemsemesi canımı sıkmıştı açıkçası .
   Bir gün acele bir şekilde derse girmiştim ve ilk boş bulduğum yere oturmuştum. Yanımda oturuyordu. Onu ilk tanıyışım böyle olmuştu. Masmavi gözleri vardı ve çok güzel gülüyordu. İçimdeki karanlığa koca bir ışık doğmuştu.

Leon

Uzun zamandır İstanbul'daki arkadaşlarla görüşmüyordum. İçimden gelmiyordu. Çünkü onların hepsi bana İstanbul'daki anılarımı ve annemi hatırlatıyordu. En çokta Hilal hatırlatıyordu ve ben en çok ondan kaçıyordum. Ama annemi nasıl özlüyorsam Hilal'i de öyle özlüyordum. Fakat aradığında ya açmıyor ya da kısa konuşmalarla geçiştiriyordum.
Telefonum çalıyordu. Saat gece yarısını geçiyordu. Kafamı yataktan kaldırıp baktım. Hilal arıyordu. Açıp açmamakta tereddüt ettim.
--Canım açsana ne bekliyorsun ,belki önemlidir. .
Yanımda yatan kız da uyanmıştı .
-- Kapandı zaten boşver sabah ararım ,dedim ve kendimi uykusuz bir gecenin daha koynuna bıraktım.

Bölüm sonu.
Bayramın ilk günü Hi mi Leon? hikayesine bölüm yazan bir işsizim sanırım. Okuduğunuz için teşekkürler 🍀