Rozdział 1 [Poprawiony]

43.6K 1.2K 619
                                    

Hej mam na imię Cornelia mam 17 lat, długie brązowe kręcone włosy, piwne oczy, mój wzrost to 165cm nie jestem ani za niska, ani za wysoka, uważam że w am raz. Niestety jestem jedynaczką, moi rodzice to biznesmeni, nie chcieli mieć kolejnych dzieci, woleli swoje życie poświęcić pracy. Mama to Emma, a tata Boris.

Jak co dzień rano wstałam, skorzystałam z porannej toalety, ubrałam się w czarne spodnie z dziurami i białą bluzkę. Spięłam włosy w kucyka.

Zeszłam na dół do kuchni, aby coś zjeść. Jak zwykle moich rodziców już nie było. Podeszłam do lodówki i mój wzrok przykuła kartka z napisem: "Wrócimy dziś późno w nocy, nie czekaj na nas, na stole masz pieniądze, kup sobie coś na obiad. Kochamy cię mama i tata."

Nie zdziwiło mnie to wcale, często czytałam liściki zostawione przez rodziców. Po skończonym śniadaniu ubrałam buty, wzięłam pieniądze i poszłam do szkoły.

Dzień w szkole minął szybko, po skończonych zajęciach poszłam z moimi dwoma przyjaciółkami Lisa i Kate na pizze. Czas z nimi bardzo szybko mi płynął, bardzo lubiłam przebywać w ich towarzystwie. Kiedy czekałyśmy na pizzę dostałam wiadomość od nieznajomego numeru:

Nieznajomy:Hej skarbie, jak ci minął dzień?

Postanowiłam, że odpiszę co było moim najgorszym błędem.

Ja: Kim jesteś?

Nieznajomy: Dowiesz się w swoim czasie kotku. :)

Ja: Nie nazywaj mnie tak.

Nieznajomy: Będę nazywać cię jak mi się podoba.

Ja: Spierdalaj.

Nieznajomy: Błąd kotku, pożałujesz tego.

Ja: Już się boję

Nieznajomy: A masz czego skarbie

Zignorowałam tą wiadomość, chociaż szczerze powiem, że trochę się bałam.

Włożyłam z powrotem telefon do torebki i zaczęłam dalej rozmawiać z przyjaciółkami, po niedługim czasie przyszła pizza. Szybko zjadłyśmy ją, kiedy wyszłyśmy na zewnątrz było już ciemno, pożegnałyśmy się i każda poszła w swoją stronę do domu.

Gdy byłam w połowie drogi, nagle jakieś czarne auto zajechało mi drogę, wysiadło z niego 3 mężczyzn, bardzo się wystraszyłam i zaczęłam biec w przeciwną stronę ile sił w nogach, nagle poczułam jak ktoś łapie mnie mocno za nadgarstek i odwraca w swoją stronę...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hej oto mój pierwszy rozdział. Mam nadzieję, że się spodobał. Jeśli tak to zostawcie gwiazdkę lub komentarz.

NieznajomyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz