Mr. Playboy meets Ms. weirdo

Chapter 29

Third person's POV

Maagang dumating ang kaibigan ni Gab sa kanyang condo. Today is three days before Gab's birthday at ngayon din ang araw na pag punta nila sa orphanage.

Nag aagahan ang mga magkakaibigan at kakagising lang ni Gab at pupungas pungas pa itong tumabi kay Troy.

"Are you guys sure that you really want to come?" seryosong tanung ni Gab.

"Yes!" Sagot ng lahat.

"Okay. Remember that this is not just an orphanage. Kids in that place are not just orphans, there are also abuse kids there. Not just abused physically but also sexually, emotionally and mentally. So for the boys wag kayong lalapit agad sa mga batang babae they still are scared, some of them lalo na yung mga 10 years old and below. Dapat may mga kasama kayong babae palagi. They are more comfortable sa mga babae. Okay? last. Don't forget to smile. A genuine smile playboy, not a creepy one." at pagkatapos sabihin ni Gab, tumakbo na ito sa kaniyang kwarto at nag ayos.

Naiwan namang nagtatawanan ang mga magkakaibigan sa pang aasar ni Gab.

Pagdating sa orphanage agad na sinalubong ng mga bata ng napansin nilang may mga kasama ito.

"Ate Gab sino po sila?" Tanung ni Elise 10 years olds.

"Mga kaibigan ko sila, si ate Sab and Kuya Paul, Ate Mary and Kuya Tyler, Ate Aiki and Kuya Geoff, and Kuya Troy. Kasama natin sila ngayon, Okay lang ba?" malambing na tanung ni Gab sa mga bata.

Nagsigawan naman ang mga bata sa tuwa.

Napangiti naman ang mga magkakaibigan sa kung paano si Gab sa mga bata. Ngayon lang nila nakita kung gano ito kalambing, kahit ang ngiti nito nakaka gaan ng pakiramdam.

"Now guys, may mga bagong bata dito di pa sila nakaka adjust masyado. They are exactly 10, 5 girls and 5 boys. So each of us will be like their foster sister and brother to help them adapt to this place, and guys try them to open up to you and help them realize that those things that happened to them will not happen in here, that this is a safe place for them to stay until they are ready to go out in the real world. Okay?" Mahabang paliwanag ni Gab.

As the day goes by. Nag simulang maging komportable ang mga bata sa kaibigan ni Gab.

Oras ng tanghalian ng lapitan ng isa sa mga orphanage officers si Gab.

Lumabas muna ang dalawa. Sa itsura nila habang nag uusap halatang seryoso ang sinasabi ng officer kay Gab.

Nang makabalik si Gab saknyang mga kaibigan niligpit nito ang kanyang kinakain at nagpaalam.

"Guys, may hahanapin lang akong isang bata. Just continue with your plans for today. I'll catch up later."

Mabilis na nawala sa paningin nila si Gab.

Sinabihan si Gab ng isa sa mga orphanage officer tungkol sa isang batang babae na bago sa orphanage at hirap itong makapag adjust at baka matulungan ito ni Gab.

Pumunta si Gab sa dulong kwarto ng isang pasilyo kung saan siya nag tatago noong siya ang nakatira sa orphanage.

Narinig din niya ang iyak ng isang bata. Nanatiling nakatayo sa pinto ang dalaga at hinintay na lingunin siya ng bata na naka upo sa corner ng kwarto.

"Hi..ako nga pala si Gab. Anung pangalan mo?" Gab

"Wala akong pangalan. Ayoko yung pangalan ko dati,"

"Hindi pwedeng wala. Lahat tayo dapat may pangalan.hmmm.. Angel.. Angel ang bago mong pangalan. Okay ba yun sayo?" Gab

"opo." Angel