[2 เดือนต่อมา]
เวลาผ่านล่วงเลยไป เขาทั้ง2 ก็ยังกัดกันอยู่วันยันค่ำ ไม่มีความสำพันธ์ที่แตกต่างไปจากเดิม และเขาทั้ง 2 ก็ต่างมีเพื่อนเป็นของตัวเอง
“เฮ้! กัสมึงจำที่ครูสั่งงานได้ไหมวะ กูเผลอหลับอ่ะโทษที” เคลวินเพื่อนของร่างบางเอ่ยขึ้น
“ก็....ให้ทำอะไรวะ เอ้อ! เป็นงานคู่อ่ะ มึงคู่กับกูละกัน ครูให้ทำสรุปประวัติของ เนลสัน แมนเดล่าอ่ะ กูจะทำส่วนบลาๆๆ ส่วนมึงทำตรงบลาๆๆ โอเค๊” ร่างบางเอ่ยตอบเคลวิน
“อ้อเคๆ! ขอบคุณมาก ว่าแต่..ทำในไหนอ่ะ - -”
“ก็เท่าที่จำได้ให้ทำในคอม แล้วบันทึกใส่ USB แล้วก็มาพรีหน้าห้องอ่ะ” ร่างบางกล่าวตอบเพื่อนของตน
“อ่อ.. ขอบคุณมากไอ้เพื่อนรัก มาให้กอดหน่อยเร้วว” เคลวินเอ่ยขึ้นพร้อมกับผายมือออก
“ฮ่าๆๆ พ่อมึงอ่ะ ขนลุกชิบหาย” ร่างบางพูดปนขำ
“ฮ่าๆๆ” เคลวินก็หัวเราะตามร่างบางไปด้วย
“เกนวันนี้ไปหาอะไรแดกดีมะ” โทมัส เพื่อนของเกนเอ่ยขึ้น
“ก็จริงอย่างที่โทมัสบอกนะ มึงน่าจะไปเปิดหูเปิดตาซะบ้าง” ลีออน เพื่อนของเกนอีกคนก็เอ่ยขึ้น
“รู้อะไรมั้ย ที่ประเทศเราหน่ะ ของแจ่มๆเพียบเลยนะว้อยย” เดวิด เพื่อนของเกนก็เอ่ยขึ้นอีกคน
“ไปหน่อยก็ดี กูเบื่อที่จะกลับหอไปแล้วเจอหมาบางตัวที่วันๆแม่งก็จะเอาแต่กัด” ร่างสูงเอ่ยขึ้นโดยเน้นคำว่าหมา ให้ร่างบางที่นั่งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงได้ยิน
ВЫ ЧИТАЕТЕ
รักร้ายนายเพื่อนแค้น Yaoi ( Boy's Iove ) +18
Любовные романыเรื่องวุ้นๆของผมกับเกนที่แสนเกียดกัน ฝากติดตามด้วยน่ะครับ
