This is insane. Napakadilim dito. I can't do this alone! Nakakatakot dito.
Wait.
May tao doon. Malapit lang sya. May flashlight siguro siyang dala-dala. Kaso malapit sa may puso nya ang ilaw. Tumalikod sya pero nakikita ko parin ang ilaw.
Naglakad na ang tao na yun.
Kilala ko sya eh.
Kilala ko yung lalaking iyon.
Bakit hindi ko sya maalala?
Basta ang alam ko kilala ko sya.
"Teka!", tawag ko sa lalaking patuloy na naglalakad sa dilim na dala-dala ang ilaw na malapit sa may puso nya.
"Teka! Huminto ka!" tinawag ko sya ulit at bigla s'yang huminto at lumingon.
Kilala ko s'ya. Pero bakit? Sino s'ya? Bakit feeling ko kilala ko sy'a?
Ngumiti sya sa akin kasabay sa pagwala ng liwanag.
"Ahhhhh!! Tulong! Tulong! Ang dilim dito. Tulong! Takot ako sa dilim!" sigaw ko.
Bigla nalang may naring akong may nagbukas ng pinto at binuksan ang ilaw.
"Karla! Anong pinagsisigaw mo jan?" sabi ni mama.
"Ma?"
Hohoho. And I realize it was only just a dream.
toinks ang corny. sorry
BINABASA MO ANG
I'm In Love With A Gay
Ficção AdolescenteTinamaan nga ako. Hayyyy. Ako na naman ang magdudusa kung palagi nalang akong ganito. Sana kapareho ko yung babaeng nasa libro noh? Yung babaeng matapang at palaban. Hindi nahihiya na ligawan n'ya ang iniibig n'ya. Sana ganoon ako ka-shunga at ka-ga...
