Chapter 10

50 1 0
                                    

It's been a month since that accident happened, nawala na din yung bandage ko sa kamay. And weirdly, hindi ko na din nakita pa si Dashiel. Everything happened so fast, and I found my ass working in our company. Nung una, ayaw pa kong payagan ni Daddy, pero nung nagtagal ay pumayag din siya. Sinubukan kong tawagan si Zach, since baka magkaibigan sila dati ay alam niya kung nasaan si Dashiel. But wala rin. After that happened, hindi na matanggal sa isip ko ang lahat. Kung ano ang ipapaalala sakin ni Dashiel, hindi ko matanong sila daddy dahil baka hindi lang nila ko maintindihan. But wtf? Imposible namang may nakaligtaan akong pangyayari sa buhay ko.

Nandito ako ngayon sa Winstead Airlines, I feel so tired dahil nga sa ako ang ginawang operations manager ni Dad. Sometimes, eto na rin ang ginagawa ko para mawala naman sa isip kahit sandali yung nangyari a month ago.

"Ma'am?" My assistant, Parker knocked.

Yes, my assistant is a boy. I don't know, daddy hired him. Hindi na ko umangal dahil sabi ni dad ay malaki ang maitutulong niya sakin since he also graduated as a Aircraft Engineer. Ewan ko nga kung bakit eto mas pinili niya, eh ang daming opportunities ang nag iintay sa kanya. Well, Nevermind.

"Yes?" I said without looking at him. Eh sa dami kong paperworks.
"Someone is looking for you," Agad naman akong napatingin sakanya at ngumiti lang siya sakin, sinabi kong papasukin niya which is he obeyed.

Someone knocked again at napatingin na ko don. Dumungaw sakin ang pagmumuka ni Zach Maritini.

"Hey, love. Been a while" Lumapit siya sa desk ko na may nakakalokong ngisi at umupo siya agad. Kapal.

"Tss. What brings you here?" Taas kilay kong tanong. Medyo naging close na din kami ni Zach. Pero as friends. Well, we kiss sometimes pero smack lang yon o pabiro but other than that alam niyang wala kami. He said, di daw kami bagay at wag na lang daw. And for me, it's okay. Yoko din naman.

"Well, I just know that you're freaking tired these past few days because of your works, so, I'm here to invite you for a party tomorrow." Deretso niyang english sabay wink sakin. Napatawa nalang ako at napairap.

"And what made you think na sasama ko?" Taas kilay kong tanong at napangisi siya lalo.

"Easy, cause you're tired and I knew you miss me so much," Pina-sweet niya pa ang pagkasabi ng 'so much' kung ibang babae siguro ko maccutetan sila. But ew, just ew.

"Tss. Fine. But a party? For?" I curiously asked to him. Kung iisipin, sobrang tagal ko na din di nakakapasok ng bar, well, at first, it feels realy new to me. Pero sa dami ata ng ginagawa dito sa opisina ay nakakalimutan ko na din ang mga gusto kong gawin pa.

"Well, my friend who is a well-known race track driver from US is arriving here in the Philippines tomorrow. It's a welcome party, actually" bigla naman siyang tumayo mula sa pagkakaupo sa guest sit.

"Then bakit mo ko iniimbitahan? Eh hindi ko naman yun kilala. Isn't that gate crashing or something?" Kunot noo kong tanong.

"It's not love," he smirked. "You're with me, so you're my date. No worries" he winked at me. After ng paguusap naming iyon ay nagpaalam na rin siyang umalis at magsshopping pa daw ng isusuot ng mokong. Duh! Isang suotan lang ata damit niya tapos itatapon niya na.

Napapailing nalang akong nagtatrabaho habang si Parker naman ay hindi magkaugaga kakautos ko ng kung ano ano. When Daddy called me for dinner dun palang nag pop sakin na gabi na pala na hindi ko man lang nararamdaman sa dami kong ginagawa. Nevertheless, it's life, tiring but worth it.

I drive back home, at naabutan ko agad sa salas sila Mommy. I greeted them with kiss in the cheeks saka ko umakyat sa kwarto para magbihis.

I enter in my walk-in closet at simpleng pajamas at sando lang ang kinuha ko. Habang nagbblower ako sa biglang nag message sakin si Raine.

Raine:

Hey, you home?

I replied instantly.

To Raine:

Yup why?

Raine:

Nothing, I just thought you're the one I saw here at mall.

Kumunot ulo ko then I laughed, for information 'bout my bestfriend, she's also starting to work her ass in her family's bussiness which is a furniture shop. Maybe she's so doomed right now to think that she saw me as someone I am not. Lol.

To Raine:

Crazy, go home! You're tired and fantasizing things. Ciao!

I smiled while looking at my phone. My hair got dry so I lay down on bed to get some comfort, when I was about to place my phone in my side table, I suddenly remembered what I have in my drawer. The side drawer that I didn't open for a long time.

Huminga ako ng malalim at inabot ang drawer, nang buksan ko ito ay sumalubong saakin ang baril na matagal kong naitago doon.

CV

The initials that are still anonymous to me. Why? Bakit naman matatago ng ganto sila daddy sa living room? For protection? Pero walang kaaway sila daddy at lalo hindi sila nagpapapasok ng guards sa bahay ng matagal. I shake my head from overthinking things.

Nang tinawag na ko sa baba for dinner ay agad ko itong tinago. Maybe soon, I'll ask daddy.Pagkababa ko ay nakaupo na sila daddy sa mesa habang kumakain.

"Good evening," I greeted. Mom smiled at me while Dad raised his fork as invite to eat. Umupo ako sa left side habang nagsimula kumain.

"Hija, your kuya will be back next month. Any thoughts?" Mom.

"Really? That's great. Should we have a welcome party?" I smiled at them.

"Depends to you, woman. Anyway, Zach told me that you two will have a date tomorrow." Dad said smirking at me. Well, close sila ni Dad dahil mag bussiness partners nga sila ng Dad niya and at the same time friends.

"No!" I defended, " It's just a party, he's just inviting me to be his date."

"Party hmmm" Mom grinned at me and I laugh.

"It's been a month since you party huh?" Daddy.

"Yup, and I do hope you'll let me." Pero syempre papayagan nila ko, shipper kaya namin ni Zach parents ko. Tss. Ew.

Pagkatapos naming kumain ay kaagad na ko umakyat sa kwarto at naghandang matulog. I am browsing my emails while sitting on my bed when someone unknown emailed me.

From: UNKNOWN
Subject: unknown

See you tomorrow.

Kumunot ulo ko with no signs of who the hell this is. Pero kesa mag isip ako or mag overthink I just decided to sleep.

Even with my confusions.

Guns and Roses [Under Revision]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon