Bu bölüm @nurrumeyy 'e gelsin.
******
Teneffüs bitmişti. Bende biraz atıştırmalık bir şeyler alıp herkesle birlikte sınıfıma geçtim. Dersimiz yine sanırım kıvançla tartışan hocayaydı.
Ve gerçekten hoca biraz sıkıcı ve boğucu konuşsada yine de iyi birisine benziyordu.
Kıvançın umursamaz ve hocaya olan ukala davranışlarına şaşırsam da bir şey demedim. Öyle davranması gerekmezdi sonuçta yaş olarak hem büyüğüydü hemde o bir öğretmendi. En önemliside o bir bayandı. Biraz daha kibar konuşsa ne olurdu sanki.
Çevresinden kibarlık beklerken o bu davranışı sergilemiyordu.
Herkes yerine oturmuş kendi hallerinde takılırken kıvanç denen çocuk bu sefer hocadan önce gelmişti sınıfa.
O geldiği anda ona bakmayı kesip önüme döndüm. O yakınlaşmasından dolayı kendimi bir farklı hissetmiştim.
Kantinden aldığım çikolatalarla teneffüste yediğimde unutmuştum bana olan yakınlığını. Ama şimdi geri gelmişti o gelince aklıma.
Kahretsin!
Çantama attığım karamelli çikolatamı aldım bir umutla yediğimde belki unuturum diye. Ama o benim hemen sol tarafımda yanımda otururken pek mümkün olabileceğini sanmıyordum ama denemekten zarar gelmezdi.
Paketi açıp bir ısırık aldım. O yoğun çikolatanın içindeki karamelle dilim bütünleşince keyfini çıkarırcasına yemeye devam ettim. Yarısına geldiğimde tam bir ısırık daha alacağım sırada elimdeki çikolatamın sol taraftan birinin almasıyla, önce bozuldum sonra çikolataya kendimi çok kaptırıp hocanın geldiğini anlamadım ve hoca elimden aldı sandım.
Ama olaylar öyle değilmiş. Yan tarafıma döndüğümde kıvanç uyuzunun benim canım çikolatamı yediğini gördüm.
"Hey o benim ne yapıyorsun? Ver hemen karamellimi" dedim kaşlarımı çatıp.
"Artık benim" dedi.
" Bak vermezsen çok kötü olur" dedim tehdit edercesine.
" Hadi ya çok korktum. Vermezsem ne olur?" diye sordu alaycı gülümsemesiyle.
Ben ne yapacağımı düşünürken belki çikolatamı alırken bir şey yapabileceğim aklıma gelir diye hemen atıldım üzerine kıvançın.
Şuan çoğu gözlerin bizim üzerimizde olduğunu bilsem de umrumda değil. Kimse benim karamellimi alamaz!! NOKTA!!!
Evet ben bir çikolataya aşığım. Hemde karamelli olana. Adını da zaten benim karamellim olarak koydum.
Ben kıvançın sağ eline uzanırken o elindeki çikolatamı yukarı kaldırdı.
Biraz daha yukarı uzandım ve yine yukarı kaldırdı. Biraz daha derken artık çok yakın olduğumuzu anladım.
Ve geri çekilme isteği doğdu içimde. Ama o bana öyle derin bakarken geri çekilemiyordum ki. Donup kalmıştım.
İkimizde sadece gözlerimize bakarken kıvançın gözleri dudaklarıma kaydı.
Piç herif, sapık, utanmaz sen kimsin lan benim dudaklarıma bakıyorsun.
Biraz yaklaştı ve biraz daha yaklaştı biraz daha derken dibimde durdu. Artık nefeslerimiz birbirine karışacak kadar yakındık.
Ben hâlâ ne yapacağını kestiremiyordum ve salak gibi yapacaklarını bekliyordum hareketsizce.
Gözlerini kapattığında artık anlamıştım ne yapacağını. Hala bir şey yapamaz halde onun yaptığını yapıp bende gözlerimi kapattım.
Ben sıcak dudakların dudaklarıma değmesini beklerken, sıcak parmakların dudağımda gezindiğini anladım.
"Seni öpmeyecektim. Sadece çikolata dudağına bulaşmış onu temizledim" dedi kulağıma nefesini üflerken. Ha birde piç smile atmayı unutmadı.
Ben şaşırmış vaziyette kalakalırken kendimi toparladım ve nihayet artık konuşmaya başladım.
" Zaten öpemezsinde. Ve ayrıca dudağımdaki çikolata ve yediğim çikolata seni ilgilendirmez. Bir daha çikolatamı da almaya kalkışma" dedim elindeki çikolatamı hızla alırken.
Ben yerime olayın şokunu biraz atlatmış şekilde otururken kıvanç da çarpık çarpık gülüyordu.
Sinir olsamda sesimi daha çıkaramadan ilk dersteki bayan öğretmen geldi ve kendini tanıttı.
2 senedir bu okulda görev yapıyormuş. Ve ingilizce öğretmeniymiş. Demekki kıvançıda geçen seneden biliyor.
Tabi kıvanç geçen senede buradaysa.
Neyse bu dersinde hemen bitmesini ve eve gitmek istiyordum.
Ve sonunda ingilizce dersimizi bitirdikten sonra matematik, fizik, edebiyata da girdikten sonra bu günü de sonlandırmış oldum.
******
Arkadaşlar öncelikle hepinizin geçmiş bayramını kutlarım. Biraz bölümün geç geldiğinin farkındayım ama çok güzel bir bölüm oldu.
İnşallah keyifle okursunuz.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Prensin Prensesi
Novela JuvenilAşk; bazen risk almaktır, çoğu zaman acılara katlanmaktır..
