SERSERİ

4

Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir odadaydım. Başım ağrıyordu. Başımı yavaşça kaldırdım. Sanırım çok uzun süredir buradaydım. O geceden sonrasını hatırlamıyordum. Bana ne olmuştu ? Kapıyı biri sertçe ittirip açtı. Karşımda Kutsal duruyordu. "Masal" ismimi öyle alaycı bir tavırla söylemişti ki ismimden soğudum. "Benim burda ne işim var ." "Aa canım olur mu öyle şey. Biliyorsun ki Erim benim en büyük düşmanım ve hayatta en çok sana zarar gelirse üzülür." Erim benim için üzülür müydü? Hemde en çok? Çok ciddiye almamıştım çünkü Kutsal kötü biriydi . En azından bunu anlamıştım. "Ne zamandır buradayım?" Güldü. "Bir hafta oldu. Artık ölmen gerek Masal." Ölmek? "Bırak beni" "Hayır." Gözyaşlarım sessizce dökülürken sadece Erim'in gelmesini diledim.

Erimden,
Son viski bardağımı da içtikten sonra sertçe fırlatıp ayağa kalktım. "Eray! Ne oturuyorsunuz ya. Masal kayıp ve benim yüzümden. Neden bulaştırıyorsunuz siz ya. Ona bir şey olursa ." Son birkaç gündür güçsüzleşmiştim. Sadece içiyordum. Her gece sarhoş oluyordum. Hayatım berbat olmuştu. Okula da gitmiyordum.Masal yoktu . Her gün gördüğüm, gözlerimin içine bakarken masmavi gözleriyle gülümseyen kız şu an benim yüzümden kayıptı. "Bütün İstanbul'u arayın gerekirse bütün şehirleri. Bulun onu!" Aslında mavi göz sevmememe rağmen Masal bakınca farklı oluyordu. Titriyordum . Kendimi ilk defa bu kadar güçsüz hissediyordum. Yere oturdum ve kafamı arkaya bıraktım. Gözlerimi kapattım . Telefonumun çalmasıyla bütün yalnızlığım sona ermişti. "MASAL " Masal arıyordu . Gözlerim açılırken vücudumu doğrulttum. Gülümsemem telefondan gelen sesle bozuldu. "Erim, iyi akşamlar. Beni tanıdın mı? Seni 10 gün önce dövmekten hareket edemez hale getiren kişi. " " Ne istiyosun?" "Masal'ı öldürüyorum. Haberin olsun . Üzülmeye devam . Hayatında olmayınca da üzülürsün ve bende hedefime ulaşmış olurum değil mi?" İğrenç kahkahası beni hayattan soğutmuştu. Ama şu an buna takılacak durumda değildim. Masal'ı öldürmekten bahsetmişti. Çocukluğumdan beri yanımda olan , sürekli onu koruduğumdan dolayı teşekkür eden kız birdaha yanımda olmayacak mıydı? Bir anda sinirle "Atlas! Aslan'ı ara. Toplasın gelsin gidiyoruz." Ceketimi aldım ve kapıya ilerledim. Kapıyı açıp çıkacakken karşımda Beste duruyordu. Güçsüzdü. Şu an ona bakıcak durumda olmadığım için "Beste içeri geç, bizim arkadaşlar var seninle ilgilenirler. Sadece kafasını salladı. Hızlıca arabamı çalıştırdım. Masal'ın nerede olduğunu tahmin edebiliyordum bir anda aklıma gelmişti. Atlas arıyordu . Meşgule atıp devam ettim. Yine telefonum çaldı ama bu sefer arayan Masaldı. Hemen açtım. Açar açmaz silah sesi geldi ve bir çığlık. Yapmış olamazdı. Arabayı çok hızlı kullanıyordum. Az kalmıştı. Yaklaşık 5 dakika sonra ordaydım. Arabadan iner inmez kapıya Kutsal çıktı. "Aaa kurtarıcımız gelmiş ama geç kalmış." Daha fazla dayanamayıp Kutsala kafa attım. Kendimden geçmiştim ki az kalsın acı çektirmeden öldürüyordum. Onu orda bıraktıktan sonra içeri girdim. Masal uyuyordu. Çok güzel uyuyordu. Onu izlemeye devam ettim. Sonra ne yaptığımı fark edip onu kucağıma aldım ve dışarı çıkardım. Arabaya bindirdim ve kendimde bindikten sonra hastaneye götürmeye karar verdim . Çok hasta görünüyordu. Eray'ı arayıp konumu bildirdim ve gerisi halletmesini , Kutsal'ı da depoya koyup bağlamalarını söyledim.
***
Masal'a serum takmışlardı. Uyanmasını bekliyordum. Uyanınca ilk beni görmesini istemiştim. Telefonum çalınca sessizce odadan çıktım . Eray arıyordu. "Ne var ?" "Kutsal seni bekliyormuş konuşmak istediği konular varmış." Hızlıca çantamı alıp Masaldan sessizce özür dileyip çıktım. Eray'ın yanına gelmeden önce doktora Masal uyanınca aramasını söylemiştim.
***
Eray'ın yanına geldiğimde Kutsalı bağlamışlardı. Daha fazla dayanamayıp yumruk attım. "Erim.Beni dinle lütfen." "Çabuk söyle lan." "Masal benim yanındayken sürekli Erim gelicek, gelirse görürsün falan dedi. Seni kahramanı olarak görüyor. Bir şey olduğunda direk sana sığınıyor. Seni bekliyor.O yüzden ona iyi bak. " bunları dedikten sonra anlık şok geçirmiştim ve Kutsala inanmıştım ama hemen bu düşüncemden vazgeçmiştim. Kutsal'ı bunları söylerken onu dinlemiştim. Tam yaklaşmıştım ki telefonum çaldı. Doktor arıyordu. Her şeyi bırakıp koşarak çıkarken arkadan bir ses "Masal'a iyi bak." bir anda dursam da devam ettim. Oyundu. Bu sözler oyundu. Ciddiye almamalıydım ama bir yandan da düşünüyordum.
***
Hastaneye vardığımda Masal'ın annesi ve babası onun yanındaydı. Merhaba diyip Masal'ın yanına gittim. Annesi ve babası bizi yanlız bırakmak için çıktılar ve sonra Masal yavaşça ayağa kalkıp yanıma gelmeye çalışırken onu durdurdum." Masal kalkma!" "Erim sadece hastayım kaza geçirmedim, ayağım sakat değil kalkmama sebebim ne?" Kafamı salladım ve neden kalktığını izlemeye başladım. Yanıma geldi . Durdu ve aniden bana sarıldı. Yaklaşık 3 dakika falan öyle kalmıştık. Çok güzeldi. Mavi gözleriyle bana bakıyordu. Sanki sadece ben varmışım gibi. Biz hangi ara böyle olmuştuk bilmiyorum ama çok mutluydu . Bende mutluydum. İlk defa bu kadar mutluydum. Bir sürü sevgilim olmasına rağmen ilk defa böyle hissediyordum.