SERSERİ

7

Multi; Masal'ın yeni hali
Multi; Manga -Yine yeni yeniden

"Masal fazla içme sarhoş olucaksın." Söylenilenler sanki kulağımda 2 kez yankılanıyordu. Gülümseyip yanağından öptüm. "Bir şey olmaaz." Bir anda beni kucağına aldı ve arabaya bindirdi. "Erim, neden gidiyoruz. Daha ben bir bardak daha içicektim." Kızgındı. "Masal sarhoş oldun. Sus ve otur." Güldüm yada kahkaha attım bilmiyorum. "Ben sarhoş olmadım" diyip dudağımı büzdüm. "Erim" Bana baktı." Bugün sen doğdun dimiii." Sinirli bir şekilde baktıktan sonra "Saat 00.00 o geçti yani ben dün doğdum." "Haaa" diyip kafamı cama yasladım.
***
Sabah uyandığımda Erim'in yatağında yatıyordum. Dün gece bana ne olmuştu? Erim neredeydi? Yatağı çok rahattı. Biraz daha uyuyasım gelmişti ama üstün merakım bunu engelledi ve yataktan kalktım. Üstümde dün giydiğim kıyafetler yoktu. Erim'in tişörtü vardı. Zaten yeterince uzun geldiği için altıma bir şey giymeden aşağı indim. Eray,Erim,Atlas,Aslan ve uzun bir aradan sonra yeniden gördüğüm Sarp vardı. Kahvaltı yapıyorlardı. Yanlarına gidip "Günaydın." dedim. Aslan hemen "Ooo Masal uyandın mı ?" "Uyanmasam burda olur muydum sence ?" Güldü ve "Dün yaptığın itiraflar beni benden aldı." Şok olmuştum. Demekki dün sarhoş olmuştum ve Erim beni buraya getirmişti. Erim, "Günaydın Masal gel otur ." Kafamı salladım ve sandalyeye oturdum. Kahvaltı yaptıktan sonra Besteyi aradım. Telefonu kapalıydı. Eve gidip üstümü değiştirdikten sonra Bestelere gidecektim. Annem dün gece Erim'in Doğum günü olduğu için kızmamıştı. Ama şu an aklıma takılan şey sadece ne yaptığımdı. Ne itiraf etmiş olabilirdim ki?
***
Kahvaltımı yaptıktan sonra Eray beni eve bıraktı. Erim bırakamayacağını söylediği için fazla üstüne gitmemiştim. El sallayıp eve girdim. Annem ve babam uyuyordu. Annem ben gelince uyandı. Umut televizyon izliyordu ben gelince hemen "Masal hoşgeldin ya sen eve gelir miydin?" Annem bunu duyup hemen "Umut sus ben varken sana ne oluyo?" Umut televizyon izlemeye geri döndü. Annem de "Okula gitmiyormuşsun ne yapıyorsun kızım sen o saatlerde? Ne oluyo sana? Beste de mi gitmiyor? Cezalısın Masal . Odana git ve ders çalış yarın okula gidiceksin." "Anne okulu sevmiyorum." "Okuma o zaman bir işe gir çalış." Sinirle odama çıktım ve yatağıma oturdum. Bu kadar düşüncem arasında nasıl ders çalışabilirdim? Gözyaşlarım yavaş yavaş akarken dün gece ne dediğimi düşündüm.
*
"Erim sadece arkadaşız" kahkaya attım. "Daha ötesi olamaz zorlamaa" "Masal sarhoşsun." "Bırak beni! Eray senden daha iyi biri." Beni kucakladı ve arabaya götürmeye başladı. "Ben Eray'ı seviyorum Erim boşuna uğraşma."
Bunları düşünürken bunları demiş olmamayı diledim ama bugün olanlar bunları söylediğimi kanıtlıyordu. Bunları söyleyemezdim çünkü doğru değildi. Tamam Erim'e karşı ne hissettiğimi bilmiyordum ama Eray sadece benim için bir arkadaştı. Ve Erim şu an benden nefret ediyordu. Ağlamak istiyordum. Erim'in her zaman ki gibi yanımda olmasını istiyordum ama bu sefer ona zarar veren bendim. Cezalı olmama rağmen giyinip koşarak evden çıktım. Eve döndüğümde kıyamet kopacaktı ama Erim 'i kaybedemezdim. Ama nasıl geri kazanıcaktım. Ne kadar Eray'ı sevmediğimi söylesem de inanmayacaktı. Denemeye değerdi.
***
Kapıyı Atlas açtı. Ona hiçbir şey demeden üst kata çıkmaya başladım. Gözlerimden yaşlar akmasını engelleyemiyordum. Erim odasındaydı. Kapıyı sertçe ittirdim. "İnandın demek." "Onun için böyle davranıyordun bana." Kafasını bana çevirdi ve gözlerine baktı. Daha fazla ağlamak istemiyordum. "Masal sen bana beni sevmediği söyledin.Daha hala ne diyorsun sen!" Bana ilk kez sesini yükseltiyordu. Üzülmüştü. Onu üzmüştüm. Yanına yaklaştım ve sarıldım. Beni sertçe ittirdi. Eliyle kapıyı gösterdi."bak" dedi alaycı tavırla."Eray yan odada.Ona sarıl." Odadan hızlıca çıktım ve aşağıya indim. Tekrar dışardaydım. Bu sefer bambaşka... Erim beni ittirmişti. İlk defa. Benim ona sarılmamı çok severdi. Neden ittirdi? Eray'ı sevdiğimi düşünüyordu ama öyle bir şey yoktu. Tüm bu düşüncelerimle Bestelere gitmeye karar verdim. Orda birlikte düşünebilirdik. Çok yorulmuştum. Kaybetmiştim. Duygularımı...
Bu kadar sert tepki verebileceğini düşünmemiştim. Üzülmüştü sanırım. Duygularım karışıktı.
***
Beste kapıyı açtığında ona sarıldım. Erim'e sarılmak istediğim gibi sarıldım ona. Sımsıkı. Ne olduğunu anlattıktan sonra "Kızım valla haklı çocuk. Seni seviyorsa gerçekten yıkılmıştır ki bence öyle." Elimdeki bileklikle oynarken " Bence beni sevmiyo ya " Beste güldü. "Mal mal konuşma. Seviyor işte . Sadece..." Besteye baktım." Sadece ne?" "Söyleyemiyor. İlk senin söylemeni bekliyor. Senin duygularından emin olmadan söylemek istemiyor." Alaycı bir tebessümle "Benim o söylemeden hayatta söylemeyeceğimi biliyorsundur. Bu konuda hayatta söylemem. Seviyormuş izlenimini veririm ama söylemem. Çünkü o sevmiyosa emin olmadan olmaz." Durdum. "Beste bi saniye ben şu an Erim'i seviyormuş gibi konuştum." Beste ayağa kalktı. Dönmeye başladı. "Masal Erim'i se-vi-yor. La la la" güldüm. "Tamam sus. Daha emin değilim. Sadece hoşlanıyorum diyelim bence." Beste yanıma geldi. "Tamam öyle olsun. Hadi kalk gidiyoruz seni baştan yaratalım ." Mal mal Besteye baktım. "Neden?" Sahte bir tebessümle "Masal bak, Erim'in seni sevdiğini biliyoruz ama sadece seviyor. Birazda güzelliğinin farkına varsın. " Kafamı salladım ve ayağa kalktım. Beste heyecanla "seni en güzel yapıcam. Erim'in bütün sevgililerinden güzel olucaksın." Gerisini getir anlamında soruyla baktım. "Sonra da Erim'in yanına gidiceksin." Onaylamazcasına kafamı salladım. "Hayı.." Beste sözümü kesip "gidiyorsun.Hadi kalk."
***
Kuaförde işimiz bittikten sonra aynaya baktım. Saçlarımın uçlarında hafif ışıltı vardı. Yüzümde ise Beste'nin ısrarları üzerine pudra ve parlatıcı ruj vardı. Güzel görünüyordum. Olduğumdan farklıydım. "Masal gözlerin!" Beste böyle söyleyince panikle aynaya baktım. Hiçbir şey yoktu." Noldu ?" Beste aceleyle "Gözlerinin güzelliğini ön plana çıkarmamız için rimel sürmedik.Otur." Güldüm ve oturdum. Bitince bu sefer her şey tamamdı. Beste bana bakıp "Hmm, güzel oldun. Baya baya. Şimdi kıyafetlerini halledip go to Erim's home." Kahkaha attım ve Beste'nin getirdiği kıyafetleri sırayla denedim. En sonunda straplez pembe renk bir elbise beğendi. Onu giydikten sonra hazırdım. Besteye teşekkür ettikten sonra taksiye bindim ve evi tarif ettim. Arkama yaslandım ve başımı cama dayadım. Onu düşünüyordum. Acaba ne yapacaktı ?
***
Arabadan indim ve yürümeye başladım. Çok mutluydum. Heyecanlıydım. Arabadayken Eray'ı arayıp nerede olduğunu sormuştum. Eray evde değildi. Evde sadece Erim vardı. Derin bir nefes alıp kapıyı çaldım. Biraz bekledikten sonra kapıyı bir kız açtı. Üstünde Erim'in tişörtü vardı. Ne diyeceğimi bilememiştim. Gözlerimden yaşlar akarken sadece "Erim'e bakmıştım ama sanırım müsait değilsiniz" arkadan Erim bağırdı. "Bebeğim! Kimmiş gelen?" Kız hemen "Bilmiyorum ama sana baktığını söyledi." Daha fazla o kızın yanında ağlamak istemediğimden arkamı dönüp yürümeye başladım. Yıkılmıştım. Başım ağrıyordu. Nasıl böyle bir şey yapardı? Sevgilisi değildim ama onun için kendimi özel hissediyordum. Aramızda farklı bir ilişki vardı. İlk öpücüğümü almıştı. İlk kez beni o öpmüştü ve beni bırakmıyıcağını söylemişti.Belki dün ona yanlış şeyler söylemiştim ama... Bunları düşünürken daha fazla ağlamaya başladım ve evlerinin biraz ilerisindeki parka yürümeye başladım. Arkamdan biri Masal diye bağırdı ama umursamadım,umursayacak gücüm yoktu. Bir süre sonra kolumdan biri tuttu. Kafamı çevirip baktığımda Erim bana bakıyordu. Kahverengi gözlerinde ilk defa pişmanlık görüyordum. Sanki bir şey söylesem ağlayacak gibiydi. İşte o an duygularımdan emin oldum. Seviyordum.