Multi medya : Yankı
Pilli Bebek - Olsun
Dışarıdan bakan insanlar için yaşam çok zor değildi. Anne karnından çıkar dünyanın kötülüklerini bilmezsin. Bebek zamanla büyür ve artık bir şeyleri yavaştan fark eder. Zamanla kendini bir şeye odaklar ve öylece devam eder. Amaçlarını gerçekleştirir, yaşlanır ve ölür. Önemli olan hayatın senin karşına çıkardıklarına hazırlıklı olmak. Her an her şey olabilir.
Şuan karşımda dedemin şirketinde gördüğüm adamı yani Barın Beyi görüyordum. Buna siz kader, tesadüf ya da dünyanın küçük olması diyebilirsiniz. Yaşı bizden büyük olmasına karşın buradaydı. Anlamamıştım neden burada olduğunu ama bir önemi yoktu. Sadece sınıf arkadaşımdı işte. Az önce uğultular varken şimdi sınıfta tık yoktu. Bende daha fazla takmayıp sırama yattım. Daha fazla ders çekemezdim. Ne kadar olduğunu bilmiyorum ama uyuyup kalmış olmalıydım ki biri beni dürtüyordu.
'' Alisa hadi uyan zil çaldı.'' onun tarafında olan yüzümü ters çevirip uymaya çalıştım ama Yankı rahat vermedi. '' Hadi ya kalk. Sen sıkılmadın mı sınıfta?''
'' Tamam kalktım.''
Yürürken aniden Yankı koluma girdi. Bir an afalladım ama belli etmedim. Yankı nereye gidiyorsa beni de sürüklüyordu. Sanırım tuvalete gidiyorduk ki kapıdan zıt yönde ilerliyorduk. Tuvaletin kapısından girince parfüm kokusu yüzüme vurmuştu. Ne kadar ünlü markalar olsa da farklı farklı parfümleri boca etmişler ve iğrenç bir kokuya yol açmıştı.
'' Yankı ben dışarıda bekleyeceğim.'' yüzümü buruşturup kapının orada tekrar ona dondum. '' Olabildiğince çabuk ol.'' dediğimde beni kafasıyla onaylamış bende hemen oradan ayrılmıştım. Tuvalet kapısının yanında cam vardı . Onu açıp biraz hava aldım. Arkamı dönüp ileriyi izlerken küçük bir topluluğu fark ettim. Üç kız bir diğer kızı sıkıştırmış elindeki kitapları yere atmış kız ise onları almaya eğilirken onu daha da yere itiyorlardı. Bu kız çok yabancı gelmiyordu . Bizim sınıfta bir kere görmüştüm. En arka sırada oturuyordu. Ayaklarım beni hemen oraya sürüklerken iki kız yanıma gelip beni durdurdu. Bir diğeri geride kaldı. Büyük ihtimal geri de kalan kız bu mankafaların lideriydi. Hadi ama hala böyle mallar var mıydı? Babamın seçtiği okulun içine tüküreyim.
'' Sen karışma sakin. Yoksa bu kızdan sonra senin de icabına bakarız. ''
Onların yakınına gidip onlara sırıttım. Bak bunlara laflarını yedirmezsen gece seni uyutmam dedi iç ses. Tamam o zaman onu dinleyelim. Tam o an avuç içlerim kaşındı.
'' Bu kızdan önce benim icabıma bakın. Yoksa iş işten çekmiş olacak.'' dedikten sonra ikisini sertçe yere ittirdim. Ardından şu arkadaki kız bize bakmayıp hala yerdeki kızla uğraşırken elini kavrayıp kolunu arkasına büktüm. Hemen kulağına yaklaştım.
'' Gücünden şüphen var galiba. Üç kişi tek kıza saldırıyorsunuz.'' kız hala bir taraflarını yırtarcasına bağırıyor elimde çırpınıyordu.
'' Bırak beni yoksa-''
''Yoksa ne ? Şuan kimse seni benim elimden alamaz. Arkadaşlarına mı güveniyorsun? Onlar yanında değil. Olsa bile onları yine döverim. Ne yapabilirsin?''
'' Bırak beni. İmdaat! Alın beni bu yabani varlıktan.''
Elini daha da sıkıp ileriye doğru fırlattım. Yalpaladıktan sonra dengesini sağladı. Ardından neredeyse alev atacak gözlerini bana çevirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ AY
Teen FictionBir insanın tüm hücreleri acı çeker miydi? Benim her yerim acıyordu. Neyin acısıydı bu ? Hangisi daha acıtıyordu? İhanet mi? Yalandan dostluklar mı? Yoksa oynanan duygularım mı? 🌙 ''Benim kırgın kadınım, hayat senin canını yaktı diye sitem etme...