5.BÖLÜM

713 58 23
                                    

*********

Papatyalarin oldugu alanda kimsenin olmamasi benim icin bir velinimet gibiydi hafif esen rüzgar ile kokusunun burnuma calindigi papatyalarla gözlerimi kapatip icerime derin bir nefes cekiyordum ki 

Bir flash sesi duymam ile aninda gozlerim açıldı ,ve tabi gözlerimin buluştuğu ates kahverengisi gözlerle dehsete düşmüştüm bile  , tam karsimda duruyordu yüzünde takındigi sahte tebessüm her halinden belli ediyordu kendini şaşkılığıma ek olan olay ise

RİCARDO CARTER'in elinde ve benim yüzümü kadrajına alarak tuttugu fotograf makinesiydi  ..

*****

Bir iki saniye karşımdaki ateş kahvelerine baktıktan sonra asıl meseleye dönmem gerektigini haykıran beynimle birlikte ,üzerime yapışmış olan şaşkınlığı attım ..ve mavi gözlerimi hafif kısarak  ateş kahvelerine hesap sorarcasına bakmaya devam ettim ve kendimden aldığım cesaretle

"Sen ne yaptığını sanıyorsun ?

Diyerek firar eden kelimelere engel olamadım , çünkü biraz  önce fotograf makinesiyle beni çekmisti yani oyle olmaliydı ,bulundugumuz durum da tek sonuç buydu

Ricardo Carter ise  şaşkınlıkla  çevrelenmis havaya kaldırdığı  kaslarını hafif kızgınlık hafifte alay dolu bakısların sahibi gozlerine indirmisti bile ..

"Hey hey yobaz kendini bu kadar önemli gördüğünü bilmiyordum .."

Diyerek bir adim daha atarak bana yaklasmisti ,gözlerimi gözlerinden ayıramıyordum , korku bedenimi ele gecirmis sayılsada ona asla belli etmeyecektim bu zaafiyetimi  ,attığı adimla bacaklarımın titredigini anımsamıştım bile

Asla ..asla gamze geriye adim atmak yok ..

Alaylı bakısların sahibi gözlerini asla gözlerimden ayırmıyordu ..

"Ciddi ciddi sabah  sana yaşattıklarım sende hiç bir iz bırakmamıs ,yoksa bu cesarette neyin nesi .."

Dedikleriyle birlikte vücudum direncini kaybediyor gibi olmustu son bir direncim ise arkasini dönüp gitmeden önce söyledikleriyle kaybetmistim..

"Sen iyi bir dersi hakediyorsun yobaz  ,RİCARDO CARTER KENDİNİ TANITMASINI İYİ BİLİR  "

******

Yalnızlığın dilberi vardır asıl sahibi  görünmeyen ruhlardır ..onlar  bir yüreğe sahip değildir ..çizik altında saklanan bedenlerine isim vermezler ..yoklukları kendi imtihanlarıdır ..onları  bedenlerinden  asla ayrılmayacak olan acıları besler ..nefret de en yakın dostları... görünmeyen yüzleri sakladıkları cehennemin ikinci yeriydi ..alev alev yanan  asla da sönmeyecek olan zaman geçtikce körüklenen bir ateşti onların ki ...bilinmezligin günesini karanlığa çeviriyorlardı ...

Okuduğum satırlarla yüzümün tokatlanmışcasina kendime geldigimi hissettim ..aklıma  gelen ateş kahverengisi gözlerle  okudugum mısrayı nasılda pekistirmis oldugumu   anlayıp kendime bir nevi kızmıştım ,kaşlarım çatılmıştı .. raj'ın sesini duydugumda  ise kendimi toparlayarak ona dogru döndüm ..

" gamze "

Cevabini verir nitelikte kaslarımı efendim dercesine havalandırdım

""Ben acıktım hadi yemek yiyelim "

Söyledikleriyle birlikte karnımın aç oldugunu anımsadım

"Peki ama önce şalımı değiştireyim "

Oda hint usulu kafasini iki yana sallayarak ve ufacık gülümsemesini bahsederek  tamam demisti ....

***

Koridor değilde sanki bir büyük muazzam mahzen gibi  hissedeceginiz loş ışığın bu güzelligi pekistirdigi yolda yürüyorduk ki , büyükçe  yapı oluşturmuş iskeleye benzer  şekliyle bir otomotik  kapı belirdi elektrikle calistigini anladigim ve bildigim bu kapidan icerisi gözükmüyordu ,yanimda yürüyen raja dönerek

"Haydi canim önden buyur "

Diyerek gulumsedim

Oda ayni sekilde gülümseyerek

"Gamza imm"

Adimi yanlis soylemesine karsin gülümserken açılan kapiyla birlikte yuzumdeki tebessumu kaybetmeyerek  önüme döndüm bir anda karşılaştığım siyahi gözlerle dumura uğramistim ,bu cocuktan ciddi manada korkuyordum hele de böyle bakarken bana korkmamam elde degil

Geri adim atip  gecmesi  icin onunu actim ..o ise kuzguni siyahi gözlerini mavi gozlerimden ayırmıyordu ..utanarak gozlerimi asagiya egdim ..raj ise omzuma güç verircesine dokunmustu ,siyahi gözlerin öfkesini oda anlamisti belkide ...

Ellerimi yumruk haline getirmis hala önümden çekilmeyen adını dahi bilmedigim siyahi vurgun çocuk bana karsi sebebini bilmedigim nedenle öfkeliydi belkide  bir kac saat once kapinin onunde onu yalniz biraktigim icindir sebebini bilmiyordum ..

Bir adim atarak bana yaklasmisti .korkumu belli etmemek icin yerimden kipirdamadim o ise bir adim daha atarak  o bilinmedik kikirtisini agzindan kacirarak

"Korkma benden  , ölümüne kork ."

Diyerek yanimizdan uzaklasmisti

Soylediklerinden sonra ise rajin omzumdaki eli dusmustu oda basvaya korkmustu bunun baska izahi olamaz ,bacaklarimin titremesini kalbimde hissediyordum .

Artik ne acligim nede atan kalbimi hissedebiliyordum ,büsbütun korku sarmisti bedenimin dört bir yanini .. gözlerimi yukariya dogru kaldirdigimda ise yemek yiyenlerin ,yemek yemekten cok beni izlediklerini farkettigim an ise arkama bakmadan ordan kosarak uzaklastim  ..

Arkamdaki ayak seslerinin raja ait oldugunu dusunuyordum ama suan o bile umrumda degildi ..nasil davranmam gerektigini ve ne yapmam gerektigini bilmiyordum saskindim ,korkumun yanini alan bu saskinlik garipseyiciydi .

Odama ulastigim an kendimi yataga attim basimi koydugum yastigin yardimiyla tavana baktim ,ve oylece kaldim ... 1 ay nasil gececekti belkide uzayacakti sure ..kapinin tiklatilip aniden iceri girilmesiyle birlikte Rajin geldigini anlamistim ama asla seklimi bozmadim ..

"Gamze gamze nasilsin ,neden bir anda gittin .."

Rajin soyledikleriyle birlikte gozlerim ona döndü .. toparlandim ve yatagimda oturur pozisyona geldim

"Anlat bana raj ,siyahi gozlerin sahibi kim ,bu cocugun benimle alip veremedigi ne  , ben  ona hic birsey yapmadim ki "

Dedigimde yanagimdan akmaya zorlayan gozyasimi geri attim ve metanetli bir o kadar da gúçlü durmaya calistim ...

Rajin gozlerine anlat diye baktigimda ise onun gozlerinde ki korkuyu görmedim degil ,Ricardoyu bana anlatirken bile bu denli korkunun onu esir aldigini görmemistim ... ve birazda hüzün ...

GozLerini kacirdigin da ise ellerimle ellerini tutarak

"anlat bana Raj o kim ve neden boyle davraniyor ..ve sen ...

Ve sen neden bu kadar hüzünlüsün "

Sordugum soruyla birlikte rajin hickiriklari odanin sessizligine karismisti bile ..bir yandan hickiriyor bir yandan da daralan nefesini düzenlemeye çalisiyordu ..

Karsi masanin uzerinde Gordugum su  bardagi  ve su sisesi ile oraya kostum  ,titreyen ellerimi sakinlestirmeye calistim ..ve bir bardak suyu zorlansamda doldurarak raja ulastirdim , dizlerine elimi koyarak ona masumane bakislarimi attigimda elleri ile karnini tutmustu

Anlamadigimi sandigim olay sanirim rajin karnina agrinin saplanmasiydi ..

"Raj neyin var hadi tatlim anlat bana "

Dedigim ellerini cekmedigi karnina baktiktan sonra cevirdigi gozlerini gozlerime dikerek ,ki gozleri hüzün denizinde bogulmus gibiydi

"Gamze ,KONSTANTİN  BENİM KARNİMDA  ÖLEN ÇOCUGUMUN BABASİYDİ .."

zaman o an icin durmustu siyahi kuzgun gozlerin icindeki kotulugu yansittigini duyduklarimla anlamistim ....



Yorum ve votelerinizi bekliyorum ,yakinda yeni ve cok heyecanli bolumle karsinizda olacagim

Allaha emanet olun ,benim icin dua etmeyi unutmayin ..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 11, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GAMZELİM /İFFET-İ KALP SERİSİ 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin