Toprağın Altından

Toprak

Ölüm hayatın bir parçasıdır.Nefes alıp vermek gibi.Her defasında ölümü zikretmek gibi.Aldığımız her nefes hayat denilen şarkının notalarıdır.Yavaş başlar... Şiddetlenir,ortaya gelince piyano sesleri susar.Tiz bir keman sesi yankılanır.Belirli aralarla saksafon eşlik eder.Ve trampet... Her başlangıcın bir sonu her müziğin bir bitişi vardır.Her müzik güzel değildir her yaşamın güzel olamayacağı gibi.Bir piyanistin evresidir yaşam.Tuşlarda yürümeyi öğrenir insanın öğrendiği gibi.Bir kaç parçaya eşlik eder insanların sevdiği gibi.Sonra o kadar farklılaşır ki notalar yok olur sevdikleri gibi.Elleri titrer çalamaz yaşlı bir adamın dizleri gibi.Ölüm onu bulmuştur.Notaların ondan ayrıldığı gibi.Her doğuş bir yokoluş.Varoluşsal nedenimiz ise bir tatmin meselesi mi yoksa aşk mıydı? Bilinçli yapılan bir şey aynı zamanda bilinen midir? Düşüncelerin doğuş sebebi ise bir ihtiyaçtır.Ancak sözleri sarf etmek için düşünmeye gerek yoktur.Burda beyin ise bir ikilemde kalır.İnsanı beyin mi yönetir yoksa yöneten kalp midir? Her şey beyine bağlıysa neden kalbin kendisini işgal etmesine izin veriyor? Bu soruyu cevaplayacak olan yine beyniniz.Bir derin nefes alıp arkanıza yaslanın.Hayatınızı gözden geçirin beyin ve kalbin kavgası mı büyük yoksa egonuz mu? Bunu size emreden hangisi? Doğuştan ölüme kadar beynimiz ve kalbimizin çatışması altında yaşarız.Yani her an stres altındayızdır.Bu ise ölüme bizi götüren nedenlerden biridir.Peki bizi öldüren kalbimizin isteksizliği mi beynimizin intiharla yüzleşmesi mi? Bu soruyu bitkisel hayattaki bir hastaya sormak gerekir.Ama bunu başaramazsınız.Öldükten sonra beyin hala canlıdır 7 dakika hatıraları tekrar eder.Ya 7 dakika değilse? Ya cennet dediğimiz en güzel anıların tekrarıysa? Cehennem ise kötü anıların tekrarıysa? İyi insanlar iyilik yaparken mutlu olur.Kötü insanlar ise kötülük yaparken.Peki cennet kavramı hangi kötüye cennet? Bir katilin maktülü defalarca bıçaklayarak sonsuza kadar anılarda yaşaması mı? Yada bir katili anılarda defalarca öldürenin mi? "Beyinlerimiz savaşsın isterdim ama görüyorum ki silahsızsın bayım" der bir yazar.Ama en büyük silahın insanın kalbi olduğunu unutur.Beyni yönlendiren kalptir.Kalp adam öldürür.Kalp çalar.Kalp sever.Kalp kalpsiz bırakır kendini.Kalp insanı yönlendiren şeydir.Beyni yönlendiren ise kalptir.Bu sonuç beynimin bir aldatmacası mı yoksa kalbimin tehdidi mi? Kalp beynin içindeki ofisinde beyine neler çektiriyor bunu bilemiyorum.Belki bu sonuca varmam için beyni tehdit ediyor.Durmakla? Kötü anıları tekrar etme ihtimaliyle? Bunu bilemem ancak her insanın kalbinde kan ve acı vardır.Yaşam ve ölüm.Her insan iyi olabileceği gibi aynı zamanda bastırmakla sorumlu olduğu kötülüklerle yaşar.Peki sen ne kadar iyisin? Ne kadar kötüsün? Beyin ve kalbinizi bir masaya koyun gözlerinizi kapayıp istişare edin.Sonuç ise kalpten yana olacaktır.Çünkü kalp bir organ değil mafyadır.