tanıtım

75 21 21
                                    

Hiçbir zaman papatyaları sevmedim. İyi gün dostudur papatyalar. Havalar güzel olduğu mevsimde ortaya çıkarlar. Peki neden havalar kötüyken yoklar ?
Papatyaları hep insanlara benzetmişimdir. Yazları ben varım , burdayım , huzur veririm sana havası verir hep. Ama kış mevsiminde yine toprağın altına gizlenirler. İnsanlarda böyle değil midir ?  İyi gününde hep yanında,  ama kötü gününde hayali bir toprağın altına gizlenirler.

     Ben doğar doğmaz hayata yenik başlamışım. Ailem tarafından terk edilmiş , bir başıma bırakılmışım. Arkadaşlar umudunu kaybetme dediklerinde
-umut mu , oda ne ?? Ben umudu hiç bulmadım ki kaybedeyim derdim

   Bir insan ölmeyi ister mi . Ben hep istedim geceleri yatarken hep dua ettim. Hem ben niye insan olarak dünyaya geldimki ?? Bir kanguru olsaydım . Kangurular bile çocuklarını sokağa atmadan karnında taşırlar . Bir sıcak kucak istedim çokmu ki istediğim. Veya bir kelebek olsaydım 3 gün yaşayıp dünyanın faniliğinde insan olmadığıma şükretseydim.

  Biz insanlar doğarken ağlamışız ki . Sonradan bıraktığımız gülücükler sahte. Hani derler ya timsah gözyaşları diye yanlış aslında timsah gözyaşı diil timsah gülüşler , kahkahalar var bu dünyada.
 
*
   Her canlı ölümü tadacak,  kimi acı çekerek ; kimi biraz daha acı çekerek
             *

Yepyeni bir hikayeyle karşınızdayım inşallah beğenirsiniz

Papatya MevsimiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin