Rüzgarlı bir ilkbahar gününe uyanmıştı. Evinin önünde çok sevdiği kiraz ağacı rüzgarla savaşırken çiçeklerini kaybediyor, çıplaklaşıyordu. O ağacı taşındığı gün dikmişti bahçeye. O günden bu yana o ağaca ailesiymiş gibi bakıyor, boş vaktinin çoğunu onun gölgesinde geçiriyordu. Eğer kiraz ağacı olmasaydı, kesinlikle bu kadar ilgilenmezdi.
Kesinlikle çocukluğundan kalma bir pembe sevdası değildi bu; daha da farklıydı. Annesi de severdi bu ağaçları. İsmini de bu yüzden *Sakura koymuştu. Fakat ismi Japonya'da özel hissettiriyordu,İsviçre'de değil.
Hayat onun için her zaman tümsekli bir yol olmuştu. Öncelikle melez olması onun içim başlı başına bir engeldi. Ailesiyle *Harajuku'da mutlu mesut yaşarken annesini kanserden kaybetmişti. İsviçre'ye taşındıklarında, babasının evliyken annesini aldattığı sevgilisiyle evlenmesini izlemişti. Kore'ye üniversite okumak için gittiğinde babasından maddi destek alamadığı için çalışmak zorunda kalmıştı. Babası vefat ettiğinde ona bir çöp bile miras bırakmamıştı. Ve halen mücadelesine devam ediyordu.
Ağacı dışında yaşam amacı yoktu. İnsanlar ondan uzak duruyor, iletişim kurmayı reddediyordu.
Eğer ağacına bir şey olursa, canına kıyacağına yemin etmişti. Ve bugün, lanet olası rüzgar yüzünden ağacının çirkinleşmesine tanık oluyordu.
Duraksadı. İnsanların o olmasa yine de ağaca iyi bakacaklarını anımsadı.
Tekrar insanlara baktı. Her yeni gün yeni bir başlangıç gibi yaşıyorlardı. Oysa Sakura, günler hakkında hiçbir şey hissetmemesine rağmen bugün sonmuş gibi hissediyordu. En aptal şeylerde bile mutluluğu bulanlara dikkatle, tekrar tekrar baktı. İyiki onlardan uzaktaydı.
Yatağından yavaşça kalktı ve perdeyi kapattı. Sonra üzerine toz pembe bir elbise geçirip çıplak ayakla bahçeye çıktı. Kararlı adımlarla gitti ağacının yanına. Sonuncular da dökülmeden çiçeklerini kokladı. Ağacına sarıldı.
Ardından halatı getirdi. Bir ucunu ağaca bağladı, diğer ucunu halka yaptı. Ağacına tırmandı ve halkayı boynuna geçirdi. Yapabilirdi, bunu şimdi yapabilirdi. Böylece yaşamı daha mutlu olabilirdi.
Ve ağaçtan atladı.
En son gördüğü şey, rüzgara son yaprağını teslim eden bir çıplak ağaçtı.
__________________________________________________
*Sakura, Japonca'da kiraz çiçeği anlamına gelir.
*Harajuku, Japonya'nın Tokyo şehrinde bir bölge.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntiharlar Kitabı
Misteri / Thrillerİnsanlar neden intihar eder? Ölüm hep çözüm müdür? O insanlar böyle düşünüyor. Belki siz, belki ben, belki herkes... ölümü kaçış sanıyor.
