😭😭😭

16 2 0
                                    

       Merhaba sevgili günlüğüm,
   Seninle en son konuşmamızın ardından günler geçti. Yaşadıklarımın hala etkisindeyim. Unutamıyorum. Hemen anlatıyorum. Burak benimle konuşmaya çalışıyor ama ben konuşmuyordum. Öğle arasında bahçede yemek yiyorduk. Birden herkes okul binasının önünde toplanmaya başladı. Ekin su da beni çekiştirdi ve kalabalığım arasına daldık. Birden bir ses:" Kayra lütfen beni affet". Sağıma soluma baktım ama burağı göremedim. Ekin kafamı tuttu ve yukarı kaldırdı. Kafamı yukarı kaldırdığımda burağı çatıda gördüm. Burağa çok sinirlendim, bütün okula palyonço  etmişti bizi. Seslendim:" Burak hemen aşağı in, şu saçma tiyatroyu sonlandır!"  Burak:" Kayra seni çok seviyorum aşkım. Lütfen beni affet. Bir eşşeklik ettim, bir daha yapmayacağım. Lütfen Kayra.  Bana bir şans daha ver, lütfen beni affet. " dedi. Bu çocuk delirmiş olmalı, diye geçirdim aklımdan. Burağa seslendim:" affetmicem, bitti diyorum, başka bir şans falan yok. Unut bunu. İn aşağı hemen. " Burak:" Affetnezsen atlarım." Dedi ve bir adım attı. Herkes nefeslerini tuttu. Bağırdım hemen:" Burak saçmalama,in aşağı hemen. Ya da atla ya, banane ya,atla hemen, öl ba-na-ne !" Herkes lütfen yapma, ikna et insin aşağı diye. Ama o inatsa ben de inatım. Zaten atlamayacağını biliyordum. Kim atlayabilirdi ki? Bu aptallık olurdu. Hocalar hemen itfaiye, ambulans arıyordu. İtfaiye geldi hemen önlemler alındı. İtfaiyeciler  aşağıda duruyordu. Ellerinde tuttukları şeyi gerdiriyordu. Düştüğünde belki yere çakılmazdı ama beyni yinede sarsılırdı ve bu nedenle ambulans hazır ekip duruyordu. Burak bana son kez sordu:" Affediyor musun?". İnadımdan hiç taviz vermemek için hayır dedim. Burak en son seni seviyorum dedi ve kendini bırakıverdi. Biraz sarsıldı ve hemen hastaneye götürdüler. Röntgen falan çekildi hemen. İyiydi. Çok iyiydi ama bir sorun vardı. Sarsıntının etkisiyle hafızasını kaybetti. Kaç gündür uğraşıyoruz ama hala hiçbir şey hatırlamıyor. Bugün buluştuk ve biraz parkta yürüdük. Bir şeyler konuştuk ama hatırlamadı. Kendimi suçlu hissediyorum. Burağın her aşağı düştüğünü hatırladığımda gözlerim doluyor. Gerçekten kendimi çok kötü hissediyorum. Burak'la bugün uzun uzun konuştuk. Parkta yürüdük,dondurma,helva, pamukşekeri yedik. Eğlendik hem de çok eğlendik. Neyse sevgili günlüğüm umarı Burak herşeyi hatırlat, iyileşir. Umarım bu olanların hepsini unuturuz zamanla. Hele ki ben Burağın düşme anını unutmak istiyorum, unutmak istiyorum. Çünkü her aklıma geldiğinde kendimi suçluyorum, acı çekiyorum, sanki nefes alamıyorum. Gerçek , gerçekten, gerçek - ten ca-canım ya-nı yanı...
            Kayra Ağlamaya başladı ve gözyaşlarına boğuldu ve en sonunda uykuya geçti.

Merhaba arkadaşlaaaar! Hepinizi çok özledim. Sizi çok seviyorum. Arkadaşlar lütfen beni affedin( Burağın repliğini çaldım😂) lütfen beni affedin, gerçekten çok yoğunum ve ayrıca şu sıralar ilham bir türlü gelmiyor, sıkıcı yapmaktansa hiç yazmamayı tercih ettim ben de. Üzgünüm ama en sonunda yeni bir fikir buldum sonunda. Hepini çok seviyorum. Umarım beğenmişsinizdir. 😘❤️😘 by

Genç kızın günlüğüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin