A BEAUTIFUL MESS

02. ''Φαβέλες και φτωχογειτονιές''

Αύγουστος

Κοιτάω τριγύρω, το τοπίο μαρτυράει την εξάντληση των ανθρώπων. Τίποτα καινούργιο, τίποτα μη αναμενόμενο όλα είναι όπως πάντα, όπως κάθε μέρα που περνάει και είμαι αναγκασμένη να ζώ κολλημένη εδώ πέρα. Ζούμε η τουλάχιστον προσπαθούμε... στα περίχωρα των φτωχογειτονιών του Chicago. Όπου και να κοιτάξεις η εξαθλίωση είναι φανερή και για εμάς που έχουμε συνηθίσει, είναι πλέον σχεδόν ανεκτή.

Αυτοσχέδιες κατοικίες και παραπετάσματα απλώνονται σε όλο το μήκος του δρόμου. Είμαστε τυχεροί καθώς το σπίτι μας είναι σε καλύτερη κατάσταση απο όσα υπάρχουν τριγύρω. Διάφορα τροχόσπιτα έχουν αντικαταστήσει τα κανονικά σπίτια και οι τρώγλες δεν λείπουν. Περιοχές σαν την δική μας με εγκληματικότητα, αδέσποτα, συμμορίες, διακίνηση απαγορευμένων ουσιών και κόκκινα σπίτια με πολλά εργαζόμενα κορίτσια. Δεν έχουν νόμους.

Όμως υπάρχουν και τα θετικά του να ζεί κανείς εδώ. Θα δεις ''σπίτια'' φωτισμένα και μαχητές ανθρώπους να τα βγάζουν πέρα. Περνώντας από αυτά τα στενά, θα ακούσεις μουσική να παίζει δυνατά ,πολλές φορές ακόμα και σε ώρες κοινής ησυχίας που εμείς δεν ξέρουμε τι σημαίνει. Θα δεις μηχανάκια να κάνουν σούζες, αλλά και οικογένειες στα μπαλκόνια η στις αυλές για ψηστήρι όπου όλοι είναι καλεσμένοι με την προυπόθεση να φέρουν κάτι μαζί τους, είτε μία μπύρα είτε λίγο σαλάτα. Συχνά θα ακούσεις κάποιον να παίζει κιθάρα και μια παρέα να τραγουδάει μαζί του στο ρυθμό. Αυτές οι κακόφημες περιοχές μεγάλωσαν παιδιά δυνατά. Μετά τις δώδεκα το βράδυ όμως, καλό είναι να μην κυκλοφοφείς μόνος σε μέρη σαν και αυτά... Αυτή είναι η ζωή μου.

Ανοίγω διστακτικά τη σιδερένια εξώπορτα. Ο ήχος της όταν ανοίγει συχνά μας προειδοποιεί ότι κάποιος βρίσκεται στην αυλή μας. Προσπερνάω τον ξεραμένο και νεκρό κήπο μας, και ανεβαίνω τρία σκαλοπάτια, όταν παρατηρώ ότι κάτω από την σόλα του παπουτσιού μου έχει κολλήσει ένας λευκός φάκελος.

<<Γαμώτο...>> γρυλίζω και σκύβω να τον πιάσω, γνωρίζοντας ήδη το περιεχόμενο του.

Ο ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ ΣΑΣ ΣΎΝΤΟΜΑ ΘΑ ΛΉΞΕΙ ΕΆΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΘΕΊ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΌΜΕΝΟ ΠΟΣΌ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΌ.

ΥΠΟΛΟΙΠΌΜΕΝΟ ΠΟΣΌ: 332 ΔΟΛΆΡΙΑ

Αρπάζω αμέσως το κινητό μου και βλέπω την ημερομηνία. 18 Αυγούστου γαμώτο πότε πέρασες ο καιρός απο την τελευταία δόση. Κολλάω το γράμμα του διαβόλου στο μετωπό μου και ακουμπάω δυνατά την πλάτη μου στην ξύλινη πόρτα. Αναστεναγμοί απελπισίας βγαίνουν απο το στόμα μου όταν βρίσκομαι πλέον στο εσωτερικό του σπιτιού.