01. ''Ρωμαίο, Ρωμαίο! Γιατί να ' σαι Ρωμαίος;''

22 1 0
                                    

Αύγουστος



ΜΊΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΉ ΕΥΚΑΙΡΊΑ, ΠΆΛΕΨΑ ΓΙΑ ΑΥΤΌ. ΈΚΑΝΑ ΘΥΣΊΕΣ, ΜΟΥ ΑΞΊΖΕΙ ΝΑ ΒΡΊΣΚΟΜΑΙ ΕΔΏ. ΤΏΡΑ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΓΥΡΙΣΜΌΣ...ΤΑ ΑΥΤΙΆ ΜΟΥ ΒΟΥΊΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΌ ΆΓΧΟΣ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΚΥΡΙΕΎΣΕΙ ΚΆΘΕ ΚΎΤΤΑΡΟ  ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΌΣ ΜΟΥ.

<<Σε 3..2..1.. ΣΕΙΡΆ ΣΟΥ!!>>  φωνάζει η καλοντυμένη μεσήλικας γυναίκα. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και σχεδόν υπνωτισμένη απο την ένσταση της στιγμής, κατευθύνομαι με γοργούς ρυθμούς στο κέντρο της τεράστιας σκηνής. Ησυχία επικρατεί και μπορώ να αντικρύσω μονάχα ένα απέραντο σκοτάδι.

<<Μπορείς να ξεκινήσεις!>> με παροτρύνει η ίδια γυναίκα και ξεροκαταπίνω ενώ οι παλάμες μου  ιδρώνουν και οι χτύποι της καρδιάς μου άνετα θα μπορούσαν να μου προκαλέσουν καρδιακό.

ΉΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΉ ΛΟΙΠΌΝ...ΏΡΑ ΝΑ ΔΕΊΞΩ ΤΗΝ ΑΞΊΑ ΜΟΥ. Η ΤΏΡΑ Η ΠΟΤΈ.

Τινάζω περίτεχνα τα ξανθά μαλλιά μου και κάνω ένα μικρό βήμα μπροστά.

Ρωμαίο, Ρωμαίο! Γιατί να 'σαι Ρωμαίος;
Αρνήσου τον πατέρα σου, άσε τ' όνομα σου·
ή, αν δε θέλεις, μόνο αγάπη ορκίσου μου
  και εγώ θα πάψω να 'μαι Καπουλέτου.

Βάζω όλο το πάθος και την πειστικότητα μου, παίρνω μια ανάσα και συνεχίζω ενώ περιστρέφομαι στην σκηνή όπως μόνο εγώ ξέρω.

Κάνω ευχή για κάτι που 'χω δα!
η απλοχεριά μου έχει της θάλασσας την άπλα,
κι η αγάπη μου το βάθος της,
όσο περισσότερη σου δίνω,
τόσο περισσότερη έχω, τι γιατί άπειρα είναι και τα δυο.

Ολοκληρώνω και ένα μείγμα ανακούφισης και ικανοποίησης με κατακλύζει. Υπόκλιση χαμόγελο και τέλος.

<<Εξαιρετικά δεσποινίδα Hall! Ευχαριστούμε για την παρουσία σου, θα σε ενημερώσουμε σύντομα για τα αποτελέσματα!>> με συγχαίρει η υπεύθυνη του τμήματος θεάτρου και αποχωρώ με ένα μεγάλο χαμόγελο. Αν μπορούσα τώρα θα έκανα high five με τον εαυτό μου.

ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ OPHELIA ΤΟ ΈΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΌ. ΧΑ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΤΌΣΟ ΔΎΣΚΟΛΟ ΤΕΛΙΚΆ. ΕΞΆΛΛΟΥ ΈΧΩ ΠΕΡΆΣΕΙ ΚΑΙ ΧΕΙΡΌΤΕΡΑ.

Προσπερνάω την επόμενη υποψήφια που σίγουρα δεν φαίνεται σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση απο εμένα. Μπαίνω διακριτικά στο χώρο πίσω απο την σκηνή για να μαζέψω τα πραγματά μου. Εξετάζω το περιβάλλον, πόσα λεφτά έχουν ρίξει; Σίγουρα πολλά. Άλλωστε δεν νομίζω ότι τους λείπουν. Τα δίδακτρα εδώ αγγίζουν εξωφρενικές τιμές, τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα.Καλά για τα δικά μου δεδομένα ούτε το κόκκινο μαξιλαράκι που βρίσκεται πάνω σε αυτή την πολυθρόνα δεν θα μπορούσα να αγοράσω. Χρειάζομαι αυτή την υποτροφία. Είναι το μόνο που μπορεί να με σώσει και να μου δώσει ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο. Αν τα καταφέρω έχω σίγουρα πολλές ελπίδες για να μπώ του χρόνου στο πανεπιστήμιο καλών τεχνών του Σικάγο.

A BEAUTIFUL MESSWhere stories live. Discover now