Χαμένοι στην τεχνολογία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Την τελευταία μέρα πριν το παιχνίδι υπήρχε άγχος και εκνευρισμός μεταξύ των πέντε ομάδων. Μόνο η Φαίη και ο Ντιν ήταν πιο ήρεμοι. Ήξερα ότι απλά ήταν ένα παιχνίδι και πως δεν κινδύνευαν οι ίδιοι αλλά τα ολογράμματα.

Με αυτόν τον τρόπο μπόρεσαν να ξεκουραστούν και ψυχολόγησαν τους αντιπάλους τους, αν και τους είχαν συμπαθήσει ως ανθρώπους. Ίσως μάλιστα να κρατούσαν επαφή μετά τον διαγωνισμό μαζί τους.

Έτσι, το επόμενο πρωί συνδέθηκαν με την αρένα μετά το πρωινό και ξεκίνησε το παιχνίδι. Στην πρώτη πίστα βρέθηκαν σε ένα δάσος της Ασίας. Το τοπίο ήταν απίστευτο. Ψηλά δέντρα, δροσιά και όλα καταπράσινα. Όχι όπως στην Νεβάδα. Ένας χάρτης εμφανίστηκε στον ουρανό δείχνοντας που ήταν τα πρώτα δύο αγαλματάκια όπως επίσης και που βρίσκονταν οι παίχτες στην αρένα. Τα αγαλματάκια ήταν με άσπρες κουκκίδες και οι ομάδες με χρώματα που είχαν διαλέξει.

Ο Ντιν και η Φαίη ήταν νοτιοανατολικά του σημείου που βρίσκονταν τα αγαλματάκια. Η τακτική που θα ακολουθούσαν ήταν να στήσουν παγίδες στις πίστες για να καθυστερήσουν τους υπόλοιπους και να πάρουν τα αγαλματάκια χωρίς να σκοτώσουν κανέναν. Όσο πιο γρήγορα τα έβρισκαν τόσο πιο πολλή ώρα θα είχαν να ξεκουραστούν για την επόμενη πίστα. Η πίστα θα διαρκούσε δώδεκα ώρες και αν δεν τα έβρισκε κανείς απλά θα προχωρούσαν στην επόμενη πίστα την επόμενη μέρα.

Αποφάσισαν να πάνε στο κέντρο της πίστας και να στήσουν εκεί μερικές παγίδες με λάσπη και κινούμενη άμμο. Μετά θα πήγαιναν κατευθείαν προς τα αγαλματάκια αφήνοντας πίσω τους παγίδες για να καθυστερήσουν τους υπόλοιπους.

Φτάνοντας όμως στο κέντρο ακούστηκαν βρυχηθμοί από λιοντάρια. Τότε το ζευγάρι κατάλαβε ότι δεν χρειάζονταν τις παγίδες. Τα λιοντάρια θα καθυστερούσαν τους υπόλοιπους όσο αυτοί πήγαιναν προς τα αγαλματάκια.

Μετά από μισή ώρα πορείας μέσα στο δάσος αγέλες λιονταριών επιτέθηκαν σε όλες τις ομάδες χωρίς να το καταλάβουν. Κάποιες ομάδες έχασαν το ένα μέλος και μια βγήκε εκτός παιχνιδιού. Ο Ντιν και η Φαίη ανέβηκαν σε κάποια δέντρα και έτσι γλύτωσαν με κάποιες γρατζουνιές μόνο.

Όταν κατέβηκαν έγινε αυτό που προσπαθούσαν να αποφύγουν με τις παγίδες. Ένας από την πορτοκαλί ομάδα τους επιτέθηκε αλλά ένα λιοντάρι έτυχε να τον ρίξει κάτω και να τον σκοτώσει. Έτσι έμεινα τρεις ομάδες στο παιχνίδι. Η μπλε που ήταν η ομάδα του Ντιν και της Φαίη, η πράσινη και η κόκκινη που πλησίαζε τα αγαλματάκια.

Η Φαίη τότε σκέφτηκε να πλησιάσουν τα αγαλματάκια με έναν περίεργο τρόπο. Να πηδήξουν από δέντρο σε δέντρο σαν τον Ταρζάν. Αν μίτοι άλλο θα ευχαριστιόντουσαν την πίστα και θα γλύτωναν και από τα λιοντάρια.

Έφτασαν λίγο μετά από την κόκκινη ομάδα σε εκείνο το σημείο και άρχισαν να ψάχνουν που είναι τα αγαλματάκια. Δεν ήταν σε κάποιο ειδικό τραπεζάκι αλλά κρυμμένα. Η κόκκινη ομάδα ήταν κάπου εκεί κοντά και έσκαβαν πιστεύοντας πως είναι θαμμένα κάπου εκεί.

Προσπάθησαν να δουν από ψηλά την περιοχή και τότε ο Ντιν είδε σε ένα δέντρο κάτι να λάμπει. Πήδηξε και βρήκε ένα κουτί με τα αγαλματάκια μέσα σε αυτό.

Το ίδιο λεπτό βρέθηκαν στο δωμάτιο που ήταν ο εξοπλισμός. Οι άλλες ομάδες τους χειροκρότησαν και πήγαν να ξεκουραστούν. Την επόμενη μέρα τους περίμενε η δεύτερη πίστα.