KOSTÜM FACİASI
Grimmauld Meydanı 12 Numara
Yoldaşlık o gün diğer günlerden farklı olan bir koşuşturma içerisindeydi. Dumbledore'un ricası – ki Dumbledore birisinden bir şey rica etti mi ona hayır diyebilen birisi olmamıştı- üzerine tüm yoldaşlık evde toplanmıştı. Amaçları cadılar bayramını kutlayıp beraberce vakit geçirmekti. Herkes kendine özel kostümler giyecekti. Zorlu savaş öncesi moral aşılama isteğiydi. Tüm yoldaşlık için güzel bir rahatlama olanağıydı. Çoğu üye bu fikre sıcak baksa da 'BAZI' üyeler partiye katılmamak için ellerinden geleni yapmışlardı.
Bir yandan bayan Weasley'in talimatlarına uyuyordular bir yandan da birbirlerine hangi kostümü giyineceklerini soruyorlardı.
Ron muzipçe sırıttı.
-"Annemim kılığına girsem çok sinirlenir değil mi Harry ?"
-"Yüzünün nasıl bir hal alacağını görebiliyorum."
-"Abi, şu kadına baksana savaşa hazırlanan tüm erkeklere emirler yağdırıyor.."
-"Fred ve George'un annesi olduğu düşünülünce bence bu çok normal.
-"Haklısın abi benim öyle evlatlarım olacak muggle işi kilisenin önüne bırakıp kaçardım."
Hermione ikilinin arasına girip ellerine birer kutu tutuşturdu.
-"Az laf çok iş beyler. Daha yapılacak çok şey var. Sonra da vakit kalırsa eğer İksir ödevini hazırlamaya çalışırız. Tanrım resmen bize eziyet çektirmeye çalışıyor."
Ron şaşkınlıkla ağzını açsa da Harry'nin dirseğiyle kendine geldi. Böyle bir durumda Herm ile tartışmamak can sağlığı için daha iyiydi.
Remus için de işler pek yerinde gitmiyordu.
-"Merlin'in sarkık donu aşkına Aylak ne ara bu kadar uzadın sen 1,90 boyunda olmalısın"
-"89"
-"Ney 89"
-"Boyum Sirius boyum 1,89... Yardım etmeyecek misin? Boyum uzun diye her işi benim yapmam hiç adil değil!"
-"Hadi ama Aylak..... Biliyorsun ben beceremem böyle şeyleri."
Remus, tek kaşını kaldırarak arkadaşına baktı.
-"Bunu senden duymak çok tuhaf oldu."
-"Of be Aylak, bir kere de eğlenmene bak. Bu gün çok güzel olacak hissediyorum. Sümükus gelene kadar.... O gelince suratıyla her şeyi mahvedeceği ortada." Dedi Sirius sinirli bir suratla.
-"Suratını asma Sirius bu Cadılar bayramı kutlaması yoldaşlığın kaynaşması için bence çok yararlı olacak yaşlı Dumbledore her zaman ki gibi doğru düşünmüş."
-"Kutlamalar kardeşlik sevgi barış getirir Aylak.... Ben o Sümükusla arkadaş falan olmak istemiyorum!"
Remus çarpık bir şekilde gülümsedi.
-"Harry oldukça mutlu gözüküyor. Onun için mutlu olmalısın." Arkadaşının hassas noktasına basmıştı.
Sirius tek elini kalbinin-göğsünün üzerine koyup şaşkın bir surat ifadesiyle Remus'a baktı.
-"Merlin..... İşini biliyorsun Aylak... Az değilsin."
Remus arsızca kahkaha attı. Ona dönen şok olmuş gözleri umursamayarak süsleme işine geri döndü.
Saat ilerledikçe yoldaşlık üyeleri bir bir eve dökülüyorlardı. Dumbledore'un gelmesiyle birlikte herkes masada toplanmıştı.
Sirius eline aldığı bir kancayla kaptan kanca kılığına bürünmüştü. Bu onu korkunç olmaktan çok yakışıklı kılmıştı.
