Shiro | Yandere Simulator

Pazartesi: PT. 4💕

Medyada Shiro var.

   "Olur derim!"
"T-tamam! Nerede yemek istersin Taro-kun?"
"Aslında öğle yemeğimi genelde Çatı katında Osana ile yerim."
"Ah, doğru. Osana..."
"Ama sorun olmaz! Ben şimdi ona mesaj çekerim. Telefonunu çıkarıp Osana'ya bir mesaj gönderdi:

Bugün öğle yemeğimi yeni arkadaşım Shiro ile beraber yiyeceğiz. Beni bekleme :).

   "Gidebiliriz." dedi Taro ve elimden tutup beni çatı katına çıkardı. Çatı katında bir Sürü kişi vardı. . 2 tane kız (kardeş olduklarını tahmin ediyorum.) bentolarını yiyorlardı. Yeşil saçlı telefonuna bakan bir kız. Mavi saçlı bir kız kitap okuyordu. Taro beni oturaklara çekti. İkimiz de oturduk. Ben:

"Hiç kız ya da erkek kardeşin var mı ?" derken aynı anda o da:

"Nereden geldin?" dedi. Aynı anda gülüp aynı anda konuştuk:

"Önce sen." Sonra tekrar güldük. Taro gülümseyerek:

"Tamam önce sen." dedi.

"Tamam tamam. Hiç kız ya da erkek kardeşin var mı ?"

"Bir tane kız kardeşim var. Adı Hanako."

"Oh, ben tek çocuğum. Sen ve Osana nerden tanışıyorsunuz?"

"Aslında ben ve Osana çocukluk arkadaşıyız. Çok küçükken ben, Hanako ve Osana, üçümüz beraber oynardık."

"Peki ya sen ve ımmm Osana arasında mmm bişe-" Yanaklarım kıpkırmızı olmuştu.

"Ah, hayır! Sandığın gibi değil. Ben ve Osana sadece arkadaşız." İçimi bie rahatlama hissi kapladı.

"Hatta daha önce çektiğimiz fotoğraflar var."

"Görebilir miyim?"

"Tabi ki." Telefonunu çıkardı ve bir resim açıp bana verdi. Resim bir selfie idi. Hanako çekiyordu, sırıtıyordu ve elleriyle barış işareti yapmıştı. Çekileli uzun süre olduğu belliydi.  Osana ellerini beline koymuş gülümsüyordu. Taro'nun ise iki eli yanındaydı ve o da gülümsüyordu. Fotoğrafı yana kaydırdım. Taro:

"HAYIR!" diye bağırıp telefonu eline aldı, fakat ben görmüştüm bile. Hanako'nun pozu aynıydı fakat bu fotoğraf Osana tam da Taro'nun karnına tekme atarken çekilmişti.

"Bunu yapmasına izin vermemelisin..." Ofladı.

"Ama bu onun karakteri."

"O zaman arkadaşlığı bırak. Seni tekmelemesine izin mi vereceksin?"

"Arkadaşlığımızı yeni tanıştığım birine soracak değilim." O an kalbim paramparça oldu. Ve çok utandım.

"Özür dilerim." dedi hemen. "Sadece...çok yakın arkadaşım, anlarsın ya."

"Anladım." Neşemi tkınıp gülümsedim. Kötü hissetmesini istemiyordum. 

"Peki ya sen nerden geldin?" dedi.

"Tokyo. Ama ailem benimle gelmedi."

"Anladım." Sonra havada duran eli elimin üstüne düştü. Sonra panik olup elini kaldırdı. Kaldırdığı elini tuttuğum gibi tuttum.

"Shiro..." dedi. Öylece göz göze kaldık. En sonunda tüm anı bozan bir ses araya girdi.

"BAKA BAKA BAKA BAKA BAKA BAKA" Osana bağırarak bize koşuyordu. Taro'yu tutup kaldırdı ve bana kin dolu bir bakış attı. Tam o anda ayağa kalktım ve :

"Ben de gideyim artık zaten zil çalmak üzere." Ve arkamı dönüp koşarak uzaklaştım.