If You Fall, You Lose

Θέλω Να Πεθάνω

Φεύγει..

Σήμερα.. φεύγει..

Όσο δυνατή και αν είμαι, χωρίς αυτήν είμαι ένα.. τίποτα..

Θα μου λείψει πολύ..
Αλλά.. τι να κάνουμε.. Έτσι είναι η ζωή..

" Λοιπόν.. είναι 08:27.. Σε 3 λεπτά φεύγω.." είπε συγκινημενα η Εβελιν..

" Ναι.. Αντε.. Πρέπει να αποβιβαστεις.." της είπα γρήγορα για να μην πλανταξω στο κλάμα

" Θα είσαι εντάξει;" ρώτησε ανυσηχα

" Είναι πρόκληση.." γέλασα σε στυλ #cry

" Το ξέρω ότι θα είσαι.. "μου είπε με σιγουριά

Πριν φύγει όμως έβγαλε ένα.. μπιχλιμπίδι από την τσέπη του τζιν μπουφάν της.

" Αα.. ξέχασα.. Αυτό είναι για σένα.." μου ειπε και μου φόρεσε ένα μενταγιόν με μια χρυσή μπαλαρίνα.

" Τι είναι αυτό..;" γέλασα γλυκά

" Είναι ένα μενταγιόν.. Όταν θα σου λείπω, θα το κρατάς σφυχτα και θα κλείνεις τα μάτια σου.. Εεε και έτσι θα είναι σαν να είμαι δίπλα σου.. "

" Ευχαριστώ.." ψελλισα

" Τίποτα.. Λοιπόν.. Πρέπει.. να φύγω.."

" Καλά.." είπα και με πήρε μια τεραααστια αγκαλια. Με χαιρέτησε.. και.. έφυγε..

...

...

Μόλις έφυγα από το αεροδρόμιο με το ποδηλατακι μου πήγα κατευθείαν στο Mikel's να πάρω ένα γλυκό καφέ για να συνέλθω λιγάκι.

Μετά πήγα σπίτι.. Και ειλικρινά θα ευχόμουν να μην είχα πάει..

" Μαμα.. Ηρθαα.." φώναξα

" Μαμα.."

Μα γιατί δεν απαντάει; Πάντα απαντάει.. Λες να πήγε σουπερμάρκετ;  Μπα. Κι αν έπαθε κάτι;

" Μαμα κοφ'την πλάκα και μίλα μου.. Μα.. που στο διάδρομο εισ.." κόπηκαν τα λόγια μου μόλις είδα την μαμά και τον μπαμπά να έχουν πέσει στο πάτωμα, να κλαίνε και η τηλεόραση να δείχνει ένα αεροπορικο δυστύχημα..

" Μαμά.. μπαμπα.. Τι έγινε;" ρώτησα σοβαρά

" Η.. η.. " ξαναεκλαιγε η μάνα μου

" Η ποια; Μαμά η ΠΟΙΑ;;;;;" άρχισα να φωνάζω

" Η Εβ.."
".. ελιν.."

...

...

...

...

" Συγγνώμη γιατί νομίζω πως δεν άκουσα καλά.. Είπες η ΕΒΕΛΙΝ;;! Τι έπαθε η Εβελιν;; "

" Ταρα προσπάθησε να μείνεις ψύχραιμη.." μου είπε με πολλά δάκρυα στα μάτια ο μπαμπάς μου

".. το αεροπλάνο της Εβελιν.. έπεσε.. η Εβελιν.. δεν θα ξαναγυρίσει γιατί απλά.. πεθανε" σιγοψυθιρισε την τελευταία λέξη

" Μου κάνετε πλάκα.. Μου κάνετε φάρσα εε;; " άρχισα να γελάω ψυχωτικα

" Ταρα!! Σου φαινόμαστε να κάνουμε πλάκα;" είπε πάρα πολύ σοβαρά η μάνα μου.

" Όχι, όχι, όχι.. Δεν.. δεν.. δεν είναι δυνατό.. "

Κουνισαν αρνητικά το κεφάλι τους και μου είπαν..

" Είναι αλήθεια.. "

Έτρεξα πάνω στο δωμάτιο μου. Κοίταξα στο ίντερνετ να δω αν ισχύει και... Δεν το πιστεύω.. Ισχύει..
...

...

...

...

Όχι, όχι μου είπε ότι θα είναι ΠΆΝΤΑ κοντά μου ΠΑ-ΝΤΑ ΠΆΝΤΑ.. ΠΆΝΤΑ

Άρχισα να κλαίω και να φωνάζω ' Θέλω να πεθάνω' μέχρι που το χέρι μου έτρεξε στον.. στον λαιμό μου..

Άρχισα να κλαίω χωρις σταματημό..

Το μενταγιόν!!

Η πόρτα άνοιξε..

" Ταρα.." ήταν η μαμά και ο μπαμπάς

" Τι..;" ψιθύρισα

" Λυπομαστε όλοι πάρα πολύ γι αυτό που έγινε αλλά.. πρέπει να το ξεπεράσουμε.. Μαζί.."

" Το ξέρω.." της είπα και νομίζω έπεσε ένα δάκρυ

".. όμως θα μου λείψει πολύ.. Παρά πολύ.." είπα και ξέσπασα

" Το ξέρω μωρό μου.. Σε όλους θα λείψει.. Λοιπόν.. θα σε αφήσουμε να ετοιμαστεις γιατί κάτω έχει έρθει κόσμος να μας συλλυπηθει.. "

" Εντάξει.. " είπα και.. πριν φύγουν έτρεξαν και με αγκαλιασαν πολύ σφιχτά και.. πραγματικά το χρειαζόμουν αυτό.

...

...