How to flirt in 10 simple steps

Παγωτίνι

Ηταν 15:55.

Αφού έστειλα μήνυμα στη μαμά μου ενημερώνοντας την πως θα αργήσω λόγω μιας εργασίας, κατευθύνθηκα προς την μεγάλη βιβλιοθήκη.

Ανοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα.

Δεν ήταν ακόμη εκεί οπότε είπα να ρίξω μια ματιά στα βιβλία.

Περιπλανιόμουν βαριεστημένα ανάμεσα στα γεμάτα ράφια κοιτάζοντας το ρολόι μου. Η ώρα είχε πάει 16:30 και ήμουν έτοιμη να φύγω. Σιγά μην ερχόταν αυτός για εργασία και ειδικά στην ιστορία. Εδώ κάνει κοπάνες ακόμα και στα καλλιτεχνικά.

Καθώς προχωρούσα προς την έξοδο η πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε ο Πάρης. Περπατούσε αργά και άνετα σαν να μην είχε αργήσει μισή ώρα. Ηδη είχα αρχίσει να βράζω από τα νεύρα μου βλέποντας τον τόσο χαλαρό.

Μόλις με είδε άρχισε να κατευθύνεται προς το μέρος μου.

"Τι λες, θα αρχίσουμε;" μου είπε αδιάφορα και κάθισε στο τραπέζι δίπλα μου.

"Οχι. Αν θες ξεκίνα μόνος σου την εργασία. Εγω έφευγα" δεν θα του έδινα και σημασία.

"Πας καλα; πού πας;" με ρώτησε και ο εκνευρισμός ήταν εμφανής στα μάτια του.

"Περίμενα μισή ώρα. Δεν πρόκειται να μείνω κι άλλο. Εχουμε και δουλειές ξέρεις" είπα προσπαθώντας να τον κάνω να μην μου φέρει αντιρρήση. Κάτι που δεν πετυχαίνω ποτέ δηλαδή.

"Και γω δουλειές είχα" μου απάντησε κλείνοντας μου πονηρά το μάτι.

Το σκέφτηκα για λίγο..."ΙΟΥΥΥ. Δεν θέλω να ξέρω" τι με ενδιαφέρει εμένα τι κάνει στην προσωπική του ζωή;

"Αντε κάτσε κάτω να ξεκινήσουμε μια ώρα αρχύτερα. Μη με νευριάζεις" συνέχισε επιβάλλοντας πάλι τον εαυτό του.

Οσο πιο γρήγορα αρχίσουμε την εργασία τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσουμε και δεν θα χρειάζεται να τον ανέχομαι.

"Καλά" είπα μονολεκτικά και τράβηξα μια καρέκλα που είχε λίγο πιο πέρα, ξεφυσώντας.

"Ετσι μπράβο"

-
-

Μου ερχόταν να τον βαρέσω."Δεν με βοηθάς καθόλου όμως. Ολη μόνη μου την κάνω. Και να σου θυμίσω πως εσύ διάλεξες το θέμα"εδω και πόση ώρα αυτός κάθεται αραχτός με τα πόδια στο τραπέζι και εγώ κάνω την εργασία. "Και κάτσε σαν άνθρωπος επιτέλους, σε βιβλιοθήκη βρίσκεσαι,όχι στο καφενείο του κυρ Μπάμπη".

"Πρώτον θα κάθομαι όπως βολεύομαι και δεύτερον, ντάξει, χαλάρωσε ρε παγωτίνι. Την επόμενη φορά θα την δουλέψω εγώ, σιγά το πράγμα. Α και τρίτον, άσε τον κυρ Μπάμπη ήσυχο" απάντησε καθώς είχε κλειστά τα μάτια του, έτοιμος να κοιμηθεί.